ការធ្លាក់ថយចុះនៃពពួកសត្វកំពុងធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិប្រឈមនឹងការរលាយផុតពូជ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:៤៦
ការសិក្សាចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្តីវិទ្យាសាស្រ្តមួយបានបង្ហាញថា ការធ្លាក់ថយចុះនៃចំនួនសត្វ កំពុងគំរាមកំហែង ធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិប្រឈមនឹងការរលាយផុតពូជនៅលើផែនដី។ តាមការសិក្សារបស់សកលវិទ្យាល័យ Riceចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី ១៣មករា ការស្លាប់ផុតពូជ សត្វនិងរុក្ខជាតិអាចជះផលអាក្រក់ដល់ប្រព័ន្ធអេកូសាស្រ្ត ដែលចាំបាច់សម្រាប់ការរស់រានមានជីវិតរបស់មនុស្សនៅលើផែនដី។ តើសត្វនិងរុក្ខជាតិនឹងត្រូវស្លាប់បាត់បង់ ផុតពូជអស់ ៧៥% ដែលនឹងត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងហេតុការណ៍ស្លាប់រង្គាលផុតពូជលើកទី៦នៃប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ភពផែនដីដែរឬទេ?
ការសិក្សាមួយរបស់សកលវិទ្យាល័យRice ក្នុងរដ្ឋតិចសាស់របស់អាមេរិក ដែលត្រូវបានចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្តីវិទ្យាសាស្រ្តនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ បានបង្ហាញពីការជាប់ទាក់ទងប្រទាក់ក្រឡាគ្នារវាងការរលាយផុតពូជសត្វ ហើយនិងការរស់រានមានជីវិតរបស់រុក្ខជាតិ ព្រៃឈើនៅលើផែនដី។
នេះជាលើកទី១ ដែលមានការសិក្សាពីបញ្ហាប្រឈមរបស់រុក្ខជាតិ ព្រៃឈើនៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូល។ ឆ្លើយនឹងសំណួរថា តើរុក្ខជាតិរងគ្រោះថ្នាក់ ឈានទៅដល់ការរលត់ផុតពូជ យ៉ាងម៉េចនៅពេលសត្វត្រូវរលាយផុតពូជនោះ។ ការសិក្សារបស់សកលវិទ្យាល័យអាមេរិក ផ្តោតសំខាន់ខ្លាំងទៅលើពពួកសត្វដែលដើរតួនាទីក្នុងការ ពង្រាយ ពាំនាំគ្រាប់ ឬលំអងទៅកាន់ទីឆ្ងាយពីកន្លែងដើមរបស់វា។ គេដឹងថា ពាក់កណ្តាលនៃរុក្ខជាតិលើផែនដីត្រូវការសត្វ សម្រាប់ពានាំ គ្រាប់ផ្លែឈើ ឬលំអងផ្កាទៅព្រួស ដុះ ចាក់ឬស ទៅកន្លែងឆ្ងាយៗ។
ប៉ុន្តែ អ្នកស្រាវជ្រាវរបស់សកលវិទ្យាល័យអាមេរិក ព្រួយបារម្ភថា រុក្ខជាតិនឹងអាចប្រឈមនឹងការរលាយផុតពូជ ព្រោះថា ពពួកសត្វដែលជាអ្នកពាំនាំយកគ្រាប់ លំអង មួយចំនួនធំបានផ្លាស់ទីពីតំបន់ក្តៅ ទៅកាន់កន្លែងដែលមានអាកាសធាតុត្រជាក់ជាងមុន។ ការធ្លាក់ថយចុះនៃពពួកសត្វដែលជាអ្នកនាំយកគ្រាប់ផ្លែឈើ លំអង បានធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិព្រៃឈើមានការលំបាកក្នុងការរក្សាលំនឹង ចាក់ឬសរបស់ខ្លួន សម្រាប់ទប់ទល់នឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។ នៅត្រង់ចំណុចនេះ ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុជាដើមហេតុចំបង។ ជាក់ស្តែង សត្វស្លាប និងថនិកសត្វ ដែលធ្លាប់តែជាអ្នកពាំនាំ ហើរនាំគ្រាប់ លំអងទៅកន្លែងឆ្ងាយ បានបាត់បង់ជំរក ឬស្លាប់រាល ដោយសារគ្រោះមហន្តរាយអាកាសធាតុ ដូចជា ភ្លើងឆេះព្រៃ។ គ្មានព្រៃ គ្មានជំរកចំនួនសត្វថយចុះ។ ដោយសារតែចំនួនសត្វស្លាបនិងថនិកសត្វ ចេះតែថយចំនួន សមត្ថភាពរបស់រុក្ខជាតិ ដើមឈើដើម្បីសម្របខ្លួនទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុក៏បានថយចុះ ៦០%។ នេះបើតាមការសិក្សារបស់សកលវិទ្យាល័យ RICE។ បើសិននិន្នាការនេះចេះតែនៅបន្ត នោះ គេបារម្ភថា រុក្ខជាតិមួយចំនួននឹងរលាយផុតពូជ បាត់មុខពីផែនដីក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខ។
ការសិក្សាស្តីពីគ្រោះថ្នាក់ គំរាមកំហែងដល់ការរលាយផុតពូជរុក្ខជាតិព្រៃឈើត្រូវបានចុះផ្សាយនៅតែមួយថ្ងៃក្រោយ ដែលការសិក្សារបស់ក្រុមបារាំង អាមេរិកបានរកឃើញ តួលេខដ៏គួរឲ្យបារម្ភ មួយនោះ គឺតាមពិត ចំនួនសត្វដែលស្លាប់បាត់បង់ផុតពូជពីប្រព័ន្ធអេកូសាស្រ្ត នៅប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ គឺមានច្រើនជាងការគណនាកន្លងមក។
នៅត្រង់ចំណុចនេះ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា នៅប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ទៀតប៉ុណ្ណោះ ចំនួនសត្វដែលអាចរលាយផុតពូជបាត់មុខពីផែនដី អាចមានចន្លោះ ពី១០ ទៅ ២០ភាគរយ ពោលគឺមិនមែន៣%នោះទេ។ ការសិក្សាកន្លងមករបស់សហភាពអន្តរជាតិអភិរក្សសត្វព្រៃ បានព្រមានថា នឹងមានសត្វប្រមាណ ៣%នៅលើផែនដីដែលស្ថិតក្នុងបញ្ជីក្រហមប្រឈមនឹងការលាយផុតពូជពីផែនដី។ ប៉ុន្តែ តាមការសិក្សាចុងក្រោយចុះផ្សាយនៅថ្ងៃពុធ ចំនួននេះ វាអាចកើនឡើង២០% បើសិនគេរាប់ទាំងសត្វដែលគ្មានឆ្អឹង ដូចជាខ្យង មេអំបៅ ឃ្មុំ ដែលតាមពិតដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងការធានាការរស់រានមានជីវិតរបស់ប្រព័ន្ធជីវចម្រុះ។ មនុស្សអាចរស់ ដកដង្ហើម មានចំណីអាហារក៏ដោយសារជីវចម្រុះនេះ។ បើសិនពពួកសត្វទាំងនោះ ត្រូវរលាយផុតពូជ នោះកុំថា ឡើយរុក្ខជាតិដែលត្រូវការជំនួយពីសត្វទាំងអស់នោះ សូម្បីតែមនុស្សក៏មិនអាចរស់បាន ពោលគឺនឹងអាចឈានទៅរលាយផុតពូជនឹងគេដែរហើយ។
មនុស្សអ្នកបង្កើតបញ្ហា មនុស្សអ្នកដោះស្រាយបញ្ហា
សម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត បើសិនបញ្ហាបង្កឡើងដោយធម្មជាតិ នោះគេមិនអាចធ្វើអ្វីបាននោះទេ។ ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ការធ្លាក់ថយចុះនៃចំនួនសត្វ រុក្ខជាតិ មួយផ្នែកគឺបង្កឡើងដោយស្នាដៃ សកម្មភាពមនុស្ស។ ដូច្នេះ មនុស្សដែលជាអ្នកបង្កបញ្ហា ប្រាកជាអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានហើយ។ ដំណោះស្រាយដំបូង គ្មានអ្វីពីការដែលមនុស្សត្រូវផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅ ការគិតគូរដល់បរិស្ថាន ធម្មជាតិ ផែនដីនោះទេ។
ការកាត់បន្ថយការបំពុល បរិស្ថាន ការឈប់លោភលន់ កាប់បំផ្លាញព្រៃឈើដែលជាសំបុកជំរករបស់សត្វ ការឈប់ប្រើជីគីមី ដើម្បីគ្រាន់តែចង់បានផលកសិកម្មហូរហៀរ។ ទាំងនោះជាដំណោះស្រាយមួយជំហានដែលអាចជួយទប់ទល់ល្បឿននៃការរលាយផុតពូជរបស់សត្វនិងរុក្ខជាតិនៅលើផែនដី៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ