បារាំងអាចឈានចូលក្នុងអស្ថិរភាពនយោបាយ ក្រោយការបោះឆ្នោតសភា ដែលបក្សលោកម៉ាក្រុងគ្មានសំឡេងភាគច្រើន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:៥៨
ថ្វីត្បិតតែ សម្ព័ន្ធគណបក្សរបស់លោកម៉ាក្រុង បានទទួលអាសនៈសភាច្រើនជាងគេមែន តែវាមិនគ្រប់សំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាត ដែលមានចំនួន២៨៩អាសនៈ នោះទេ។ ទន្ទឹមគ្នានេះ លទ្ធផលបោះឆ្នោតកាលពីថ្ងៃទី១៩ មិថុនា បានរំលេចឡើង នូវក្រុមបក្សប្រឆាំងធំៗ២ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា នៅក្នុងសភាអាណត្តិថ្មី។ កាលៈទេសៈនេះ គឺជាស្ថានភាពមួយដ៏លំបាក សម្រាប់លោកប្រធានាធិបតីម៉ាក្រុង ដែលត្រូវចរចា ស្វែងរកសំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាតឲ្យបាន ដើម្បីរៀបចំតែងតាំងរដ្ឋាភិបាលឡើងវិញ និងឈានទៅបោះឆ្នោតអនុម័តច្បាប់ ក៏ដូចជាគោលនយោបាយកំណែទម្រង់ៗផ្សេង។ មានការព្រួយបារម្ភខ្លាំង ថាបារាំងនឹងឈានចូលក្នុងអស្ថិរភាពនយោបាយ។
កាលៈទេសៈដ៏កម្រ ដែលប្រធានាធិបតីគ្មានបង្អែកនៅសភា
វាជាស្ថានភាពពិសេស និងដ៏កម្រ ព្រោះថាលោកម៉ាក្រុង ត្រូវបានប្រជាជនបារាំងបោះឆ្នោត ឲ្យជាប់ជាប្រធានាធិបតីមួយអាណត្តិទៀត កាលពីខែមេសាថ្មីៗនេះ។ តែស្រាប់តែមកដល់ពេលនេះ ក្នុងពេលបោះឆ្នោតសភា សម្ព័ន្ធបក្សរបស់លោកម៉ាក្រុង បែជាបានទទួលអាសនៈសភា មិនគ្រប់សំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាតទៅវិញ។ យោងតាមលទ្ធផលផ្លូវការបឋម នៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទនេះ សម្ព័ន្ធបក្សលោកម៉ាក្រុង “Ensemble” បានអាសនៈសភាចំនួន ២៤៥ ពោលគឺមិនគ្រប់ ២៨៩ ដែលជាសំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាតទេ។
ប្រជាជនមិនបោះឆ្នោតឲ្យបក្សលោកម៉ាក្រុង វាហាក់មានន័យថា គេមិនពេញចិត្តនឹងគោលនយោបាយដឹកនាំរបស់គាត់កន្លងមក ហើយចង់ដាក់ពិន័យ។ ការបញ្ចេញមតិតាមរយៈសន្លឹកឆ្នោតកាលពីថ្ងៃអាទិត្យម្សិលមិញ បានបង្ហាញថា ពលរដ្ឋបារាំងមិនចង់ឲ្យលោកម៉ាក្រុង ជិះសេះលែងដៃតទៅទៀតទេ ដោយត្រូវតែស្តាប់បក្សផ្សេងៗទៀត នៅក្នុងសភា ដែលឥឡូវមានចំនួនអាសនៈកើនឡើង។
ស្ថានភាពពេលនេះ ជាស្ថានភាពកម្រ ហើយគួរឲ្យបារម្ភ ព្រោះនៅក្នុងសភាអាណត្តិថ្មីនេះ មានប្លុកធំៗ៣ ដែលមិនអាចរលាយចូលគ្នា ធ្វើការជាមួយគ្នាបានទាល់តែសោះ។ បក្សសម្ព័ន្ធឆ្វេងនិយម “NUPES” ដឹកនាំដោយលោក ហ្សង់លុច្ស ម៉េឡង់ស្ហុង បានអាសនៈ ចំនួន១៣១ រីឯបក្សស្តាំនិយមជ្រុល “Le Rassemblement National” ដឹកនាំដោយលោកស្រី ម៉ារីន ឡឺប៉ែន បានអាសនៈចំនួន៨៩។ ក្រុមបក្សទាំង២នេះ គ្មានសំឡេងភាគច្រើនដូចគ្នា តែក៏មិនអាចចូលរួមផ្តុំគ្នាបានដែរ ព្រោះប្រឆាំងគ្នា ឈ្លោះគ្នាខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ សភាអាណត្តិថ្មីនេះ អាចនឹងរញ៉េរញ៉ៃ ឈ្លោះប្រកែកគ្នាខ្លាំង។ អ្វីៗអាចនឹងរាំងស្ទះ គាំងនៅសភា ព្រោះដោយសារតែបក្សរដ្ឋាភិបាល គ្មានសំឡេងភាគច្រើន មិនអាចបោះឆ្នោតអនុម័តលើអត្ថបទច្បាប់នានាបាន។ បារាំង អាចនឹងជាប់គាំងនយោបាយ មានអស្ថិរភាព។
ប្រទេសអាចជាប់គាំង នឹងមានអស្ថិរភាព
ជាបឋម និងបន្ទាន់បំផុត គឺត្រូវការរៀបចំរដ្ឋាភិបាលថ្មី។ មាត្រា២០ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញបារាំង កំណត់ថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវទទួលខុសត្រូវ នៅមុខសភា។ មានន័យថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែឆ្លងកាត់ការបោះឆ្នោត ផ្តល់សេចក្តីទុកចិត្តពីសភា។ ជាទូទៅ នៅក្រោយការបោះឆ្នោតសភារួចរាល់ ដែលគេដឹងពីសមាសភាពហើយ គឺប្រធានាធិបតី ត្រូវតែងតាំងនាយករដ្ឋមន្ត្រីម្នាក់ ដើម្បីរៀបចំរដ្ឋាភិបាលថ្មី ហើយយកទៅឆ្លងសភា។ បើបក្សរបស់ប្រធានាធិបតី មានសំឡេងភាគច្រើនក្នុងសភា គឺវាមិនចោទបញ្ហាទេ ប្រធានាធិបតីអាចស្នើបេក្ខភាពដដែល។ តែលើកនេះ បក្សរបស់លោកម៉ាក្រុង មិនមានអាសនៈគ្រប់ទេនៅក្នុងសភា ពោលគឺខ្វះដល់ទៅ៤៤ឯណោះ។
ដូច្នេះ លោកម៉ាក្រុង ត្រូវតែធ្វើយ៉ាងណា រៀបចំរដ្ឋាភិបាលថ្មី ដែលមើលទៅអាចសង្ឃឹមថាសភាយល់ព្រមទទួលបោះឆ្នោតឲ្យ។ មានមតិខ្លះបានលើកឡើងថា លោកស្រីនាយករដ្ឋមន្ត្រី អេលីហ្សាប៊ែត ប៊ន ដែលទើបតែចូលកាន់តំណែងនេះ មិនទាន់បាន២ខែស្រួលបួលផងនោះ មិនប្រាកដថាអាចបន្តធ្វើជានាយករដ្ឋមន្ត្រីតទៀតទេ ព្រោះលោកម៉ាក្រុង អាចសម្រេចរើសអ្នកថ្មីម្នាក់ទៀត ដើម្បីបានទំនុកចិត្តពីសភាថ្មី។
តាមទម្លាប់កន្លងមក ប្រធានាធិបតីតែងតាំងនាយករដ្ឋមន្ត្រី ភ្លាមៗតែម្តង ១ថ្ងៃ ឬ២ថ្ងៃ ក្រោយការបោះឆ្នោតសភា ដើម្បីឈានទៅបង្កើតរដ្ឋាភិបាល កុំឲ្យជាប់គាំងនយោបាយ ស្ថាប័នរដ្ឋគ្មានដំណើរការ។ តែលើកនេះ គឺអាចចំណាយពេលយូរ ហើយក៏មិនប្រាកដថាអាចឆ្លងសភារួចទៀត។ វាជាស្ថានភាពលំបាកខ្លាំងណាស់ សម្រាប់លោកម៉ាក្រុង ជាពិសេសនៅក្នុងបរិបទ បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច អតិផរណា ទំនិញឡើងថ្លៃគ្រប់មុខថែមទៀត។ បើទោះជាអាចមានរដ្ឋាភិបាលថ្មីមែន តែរដ្ឋាភិបាលមិនអាចធ្វើការបាន ដោយសារតែសភាគិតតែពីឈ្លោះគ្នា មិនអាចអនុម័តអ្វីចេញ។
រកសំឡេងភាគច្រើន ពីមួយករណីទៅមួយករណី
បើតាមមើលទៅ លោកម៉ាក្រុងមិនមានជម្រើសច្រើនប៉ុន្មានទេ។ សេចក្តីសង្ឃឹមធំបំផុត របស់បក្សសម្ព័ន្ធលោកម៉ាក្រុង គឺការសហការជាមួយគណបក្សស្តាំនិយម ឈ្មោះ Les Républicains ដែលបក្សនេះ បានទទួលអាសនៈចំនួន៦១។ តែបញ្ហាចោទ គឺមនុស្សនៅក្នុងបក្សនេះ មាននិន្នាកាមិនស្របគ្នាទៅទៀត។ អ្នកខ្លះ បានអំពាវនាវ ថាត្រូវតែធ្វើកិច្ចសន្យា ចូលរួមក្នុងរដ្ឋាភិបាលជាមួយបក្សលោកម៉ាក្រុង ដើម្បីកុំឲ្យប្រទេសជាប់គាំង។ ក៏ប៉ុន្តែនៅព្រឹកនេះ លោក Christian Jacob ប្រធានគណបក្ស Les Républicains បានបញ្ជាក់ច្បាស់ៗតែម្តង គឺបក្សលោកនឹងមិនចុះកិច្ចសន្យាចូលរួមអ្វីទាំងអស់ ជាមួយលោកម៉ាក្រុង។
យោងតាមមន្ត្រីគណបក្សរបស់លោកម៉ាក្រុង បានអះអាងថា បើមិនបានការសហការជាផ្លូវការ និងបែបអចិន្ត្រៃយ៍ជាមួយបក្សណាមួយ ដើម្បីបានសំឡេងភាគច្រើនក្នុងសភាទេ គឺគេនឹងព្យាយាមស្វែងរកសំឡេងភាគច្រើន ទៅតាមករណីនីមួយៗ។ មានន័យថា ដោយអាស្រ័យទៅតាមអត្ថបទច្បាប់ ដែលត្រូវអនុម័តក្នុងសភា។ ករណីបែបនេះ ធ្លាប់កើតឡើងហើយ ចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៨៨ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩១ ដែលកាលនោះ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី Michel Rocard គ្មានសំឡេងភាគច្រើនក្នុងសភា ហើយបានចរចាជាមួយបក្សកុម្មុយនីស្តពេលធ្វើច្បាប់ខ្លះ ចំណែកច្បាប់ខ្លះទៀតងាកទៅចរចា ជាមួយបក្សកណ្តាលនិយម ដើម្បីធ្វើម៉េចឲ្យបានគ្រប់សំឡេងភាគច្រើនដាច់ខាត។
សម្រាប់លើកនេះ បក្សសម្ព័ន្ធលោកម៉ាក្រុង អាចសង្ឃឹមចរចាជាលក្ខណៈបុគ្គល ជាមួយសមាជិកសភាខ្លះ នៃបក្សស្តាំនិយម Les Républicains ទាក់ទិននឹងច្បាប់ហិរញ្ញវត្ថុពន្ធដាជាដើម ចំណែកច្បាប់ទាក់ទិននឹងកិច្ចការសង្គមកិច្ចវិញ គឺបក្សលោកម៉ាក្រុង អាចចរចាជាមួយបក្សឆ្វេងនិយម ឯករាជក្រៅសម្ព័ន្ធរបស់លោក ម៉េឡង់ឆុង ដែលមានអាសនៈប្រហែល២២អាសនៈដែរ។
លោក ម៉ាក្រុង អាចសម្រេចរំលាយសភាចោល
ករណីនេះ ត្រូវបានអ្នកវិភាគនយោបាយខ្លះបានលើកឡើងដែរ។ ពោលគឺក្នុងករណី អ្វីៗរាំងស្ទះ គ្មានដំណោះស្រាយ គ្មានរដ្ឋាភិបាល ប្រទេសជាប់គាំងក្នុងវិបត្តិ។ ជាការពិត លោកប្រធានាធិបតី មានសិទ្ធិរំលាយសភា ដោយផ្អែកលើមាត្រា១២នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ តែតាមនិតីរដ្ឋធម្មនុញ្ញបារាំង គឺប្រធានាធិបតីអាចរំលាយសភាបាន រៀងរាល់១២ខែម្តង ពោលគឺរំលាយសភាមុនរួចហើយ ត្រូវចាំ១សិន មុននឹងអាចរំលាយចោលម្តងទៀតបាន។ តែអ្នកជំនាញនីតិរដ្ឋធម្មនុញ្ញ កំពុងជជែកគ្នា ទាក់ទិននឹងករណី ដែលសភាដែលត្រូវបានរំលាយ ពេលចប់អាណត្តិត្រូវបោះឆ្នោតថ្មី។ តើករណីនេះ លោកម៉ាក្រុងត្រូវចាំមួយឆ្នាំសិន ដែរឬទេ?
យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រភពពីរដ្ឋាភិបាលកំពុងតែភ័យណាស់ បារម្ភថាប្រាកដជាមានវិបត្តិ ស្ថាប័ននយោបាយ ស្ថាប័នរដ្ឋជាប់គាំងមិនខានទេ។ លោកស្រី Olivier Grégoire អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល បានលើកឡើងនៅព្រឹកនេះថា ជាមួយនឹងកាលៈទេសវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចផង បញ្ហាសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែនផង គឺបារាំងមិនអាចនៅគាំងទ្រឹងបានទេ គឺត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាផ្ទៃក្នុងឲ្យបាន។ សំដីនេះ គឺហាក់មានន័យថា បើប្រទេសជាតិជាប់គាំង គ្មានស្ថិរភាព គឺវាមិនមែនជាកំហុសរបស់រដ្ឋាភិបាល ឬបក្សរបស់លោកម៉ាក្រុងទេ តែគឺមកពីបក្សប្រឆាំងនៅសភា ដែលរឹងទទឹង មិនយកប្រយោជន៍ជាតិជាធំ គិតតែពីរារាំង ប្រឆាំងដោយគ្មានហេតុផលត្រឹមត្រូវ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ