លោកចូ បៃដិន ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅវ៉ាស៊ីនតោន ខណៈអាមេរិកប្រឈមនឹងវិបត្តិខ្វះប្រាក់សងបំណុល
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:៤១
កម្មវិធីជំនួបកំពូល G7 នៅក្រុងហ៊ីរ៉ូស៊ីម៉ា បានបិទបញ្ចប់ទៅកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ។ តាមការគ្រោងទុកដំបូង លោកចូ បៃដិន ត្រូវបន្តដំណើរទៅចូលរួម ក្នុងវេទិកាសហប្រតិបត្តិប្រទេសដែនកោះតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលចាប់ផ្តើមបើកនៅថ្ងៃចន្ទនេះ នៅប្រទេសប៉ាពូនូវែលហ្គីណេ។ ក៏ប៉ុន្តែលោកចូ បៃដិន បានប្រញេបប្រញាប់ ត្រលប់ទៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនវិញ ដើម្បីអន្តរាគមន៍រកដំណោះស្រាយ ទាក់ទិននឹងបញ្ហាបំណុលសាធារណៈអាមេរិក។ ក្រុមសមាជិកសភាមកពីសាធារណៈរដ្ឋ កំពុងតែខ្វែងគំនិតគ្នា ជាមួយបក្សប្រជាធិបតេយ្យ ទាក់ទិននឹងការកំណត់អត្រាអតិបរមា នៃបំណុលសាធារណៈរបស់អាមេរិក។
បំណុលសាធារណៈ ចំនួន ៣១០០០ពាន់លានដុល្លារ
ជាបឋមយើងត្រូវដឹងថា ប្រទេសធំៗ សេដ្ឋកិច្ចនាំមុខគេទាំងអស់ គឺសុទ្ធតែមានបំណុលសាធារណៈ។ ជាបំណុលដែលរដ្ឋខ្ចីប្រាក់ពីខាងក្រៅ មកបង្វិលចាយវាយ ទៅលើវិស័យនានា មិនថាជាប្រាក់ខែបុគ្គលិករដ្ឋ ប្រាក់សោធននិវត្ត ឬ ជាការចំណាយសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ជាដើម។ បន្ទាប់មកទៀត ពេលរដ្ឋប្រមូលពន្ធបានមួយឆ្នាំៗ គឺគេបង្វិលសងបំណុលទាំងនោះវិញ។ អញ្ចឹងហើយបានប្រទេសគេរីកចម្រើន ព្រោះរដ្ឋគេមានប្រាក់បង្វិល ចាយវាយរហូត មិននៅជាប់គាំង។ បំណុលសាធារណៈ វាជារឿងធម្មតាទេ គ្រាន់តែថារដ្ឋត្រូវតែប្រយ័ត្ន កុំឲ្យចាយវាយច្រើនជ្រុល បំណុលកើនឡើងខ្ពស់ លើសខ្លាំងជ្រុលពេក ពីចំណូលដុលក្នុងស្រុកដែលរកបានមកវិញ។
នៅអាមេរិក រដ្ឋសហព័ន្ធបច្ចុប្បន្ន ជាប់បំណុលចំនួនសរុប ៣១០០០ពាន់លានដុល្លារ ដែលក្នុងនោះ មានប្រមាណ៧៤០០ពាន់លាន គឺជាបំណុលនៅក្រៅស្រុក ដោយរាប់ទាំងធនាគារកណ្តាលបរទេស និងស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុឯកជននៅឯបរទេស។ តួលេខនេះ យោងតាមអ្នកជំនាញ គឺវាមិនមានអ្វីចោទជាបញ្ហាអ្វីទេ សម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចអាមេរិក។ បញ្ហាចោទនាពេលនេះ គឺជាពេលដែលអាមេរិកត្រូវដំឡើង អត្រាអតិបរមានៃបំណុល ពោលគឺជាច្បាប់ថ្មីមួយ ដែលគេតែងតែធ្វើវា ដើម្បីកំណត់ថា រដ្ឋសហព័ន្ធ អាចមានសិទ្ធិមានបំណុលសាធារណៈ មិនឲ្យលើសពីចំនួនប៉ុន្មាន។
ពីមុនមក ការកំណត់អត្រាអតិបរមានៃបំណុលនេះ គឺគ្រាន់តែជារឿងរដ្ឋបាលសាមញ្ញមួយ ដោយសភាខុសហ្ក្រេសមានតួនាទីធ្វើវា ដើម្បីបើកផ្លូវឲ្យរដ្ឋាភិបាល។ ក៏ប៉ុន្តែប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ យើងឃើញថា ច្បាប់ដំឡើងអត្រាបំណុលអតិបរមានេះ បានក្លាយជាចំណុចវិវាទ ខ្វែងគំនិតគ្នារវាងក្រុមគណបក្សសាធារណរដ្ឋ និងបក្សប្រជាធិបតេយ្យរបស់លោកចូ បៃដិន។ បក្សសាធារណៈរដ្ឋ ស្តីបន្ទោសថារដ្ឋសហព័ន្ធចាយវាយឥតគិត ចំណាយច្រើនណាស់ ធ្វើឲ្យបំណុលចេះតែប៉ោងឡើង។ រីឯបក្សប្រជាធិបតេយ្យវិញ អះអាងថាការចំណាយទាំងនោះគឺវាចាំបាច់ ក្នុងការជួយសង្គម ជួយផ្នែកសុខាភិបាល ជួយជីវភាពប្រជាជនក្រីក្រ ហើយបញ្ហាបំណុលអាចដោះស្រាយបាន តាមរយៈការដំឡើងពន្ធយកពីក្រុមហ៊ុនធំៗ ដែលកើបប្រាក់ចំណេញដ៏សន្ធឹកពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។
រដ្ឋសហព័ន្ធ ប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្មានប្រាក់បង់វិក័យប័ត្រ និងសងបំណុល
យោងតាមលោកស្រី Janet Yallen រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុអាមេរិក គឺបញ្ហាធំមួយចំនួននឹងចោទឡើង ចាប់ពីថ្ងៃទី១មិថុនាខាងមុខនេះទៅ ប្រសិនបើគ្មានកិច្ចព្រមព្រៀងដំឡើងអត្រាអតិបរមានៃបំណុលទេនោះ។ បំណុលរដ្ឋនឹងឡើងចាល់ដល់កម្រិតអតិបរមា ដែលគេបានកំណត់កាលពីលើកមុន។ មានន័យថារដ្ឋមិនអាចបន្ថែមកម្ចីទៀតបានទេ។ ដូច្នេះ ចាប់ពីពេលនោះទៅ គឺរដ្ឋសហព័ន្ធមិនអាចមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការចំណាយផ្សេងៗបានទេ តួយ៉ាង ដូចជាការចំណាយលើដំណើរការទូទៅ ប្រាក់ខែបុគ្គលិករដ្ឋសហព័ន្ធ ប្រាក់សោធននិវត្តអតីតទាហាន ការចំណាយលើជំនួយសង្គម ជួយអ្នកក្រីក្រអីជាដើម។
ជារួម មានន័យថា រដ្ឋសហព័ន្ធអាមេរិក នឹងត្រូវតែបង្ខំចិត្ត កាត់បន្ថយការចំណាយដែលមិនសូវចាំបាច់ ពន្យាពេលសងបំណុលទាំងប្រាក់ដើមទាំងការប្រាក់ ឬក៏អាចកាត់បន្ថយខ្ទង់ចំណាយផ្សេងទៀតសិន ដូចជាទំលាក់ចំនួនប្រាក់សោធននិវត្ត ប្រាក់ជំនួយសង្គម បើកឲ្យតែមួយចំណែក ជំពាក់មួយចំណែកអីសិនជាដើម។ វិធានាការទាំងអស់នេះ គឺសុទ្ធតែជាការប៉ះពាល់ទៅដល់ជីវភាពប្រជាជនអាមេរិក។
ក្រុមហ៊ុនឯកជននានា ដែលផ្តល់សេវាកម្មដល់ស្ថាប័នរដ្ឋសហព័ន្ធ ហើយចេញវិក័យប័ត្រហើយ រដ្ឋមិនទាន់បង់ប្រាក់ឲ្យ គឺវានឹងប៉ះពាល់ ដល់ដំណើរការទូទៅ តាមក្រុមហ៊ុនទាំងនោះ។ ពោលគឺវាប៉ះពាល់តៗគ្នា ពីលើដល់ក្រោម។ ហើយចំណុចសំខាន់មួយទៀត គឺរដ្ឋអាមេរិក នឹងត្រូវគេប្រកាសថា គ្មានប្រាក់សងបំណុល។ បញ្ហានេះ អាចនឹងទាញទម្លាក់ពិន្ទុរបស់អាមេរិក នៅលើទីផ្សារហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ។ អ្នកវិនិយោគ អ្នកផ្តល់ប្រាក់កម្ចីផ្សេងៗ នឹងបាត់បង់ទំនុកចិត្ត ឬក៏មិនសូវហ៊ានរកស៊ីនៅអាមេរិកទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាលោកចូ បៃដិន បានប្រញេបប្រញាប់ ចេញពីប្រទេសជប៉ុន ត្រលប់ទៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនវិញ ដើម្បីអន្តរាគមន៍ដោះស្រាយបញ្ហានេះ។
បក្សសាធារណរដ្ឋ ទាមទារថាត្រូវតែកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់រដ្ឋសហព័ន្ធ
កាលៈទេសៈពេលនេះជាពេលបន្ទាន់ ដែលត្រូវតែស្វែងរកការស្រុះស្រួលគ្នា ប្រសិនបើមិនចង់ឲ្យរដ្ឋអាមេរិក ត្រូវគេប្រកាសថា គ្មានប្រាក់សងបំណុលទេនោះ។ បញ្ហានេះ កំពុងតែជាប់គាំងនៅសភាអាមេរិក ព្រោះសមាជិកសភាបក្សសាធារណរដ្ឋ ជាអ្នករាំងខ្ទប់។ លោក Kevin McCarthy ដែលជាប្រធានសភាតំណាង មកពីបក្សសាធារណរដ្ឋ លើកឡើងថា វ៉ាស៊ីនតោន មិនអាចចាយវាយដោយឥតគិត បានតទៅទៀតបានទេ។ គោលជំហររបស់សមាជិកសភាបក្សសាធារណរដ្ឋ គឺទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលលោកចូ បៃដិន យល់ព្រម កាត់បន្ថយការចំណាយ ទើបខាងគេ សុខចិត្តបោះឆ្នោតយល់ព្រម លើច្បាប់ដំឡើងអត្រាអតិបរមានៃបំណុលរដ្ឋ។
ចំណែកលោក ដូណាល់ ត្រាំ ឯណោះ បានប្រកាសកាលពីថ្ងៃសុក្រកន្លងទៅ ហៅឲ្យសមាជិកសភាបក្សសាធារណៈ ត្រូវតែរឹងមាំ កុំធ្វើសម្បទានឲ្យបក្សប្រជាធិបតេយ្យឲ្យសោះ។ លោក ដូណាល់ ត្រាំ បានប្រកូកប្រកាសថា ត្រូវតែធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលលោកចូ បៃដិន ក្ស័យធនគ្មានប្រាក់សងបំណុល។ ការប្រកាសរបស់លោក ដូណាល់ ត្រាំ នេះ ត្រូវបានលោក ចូ បៃដិន ចាត់ទុកជាសម្តីដែលគ្មានការទទួលខុសត្រូវទាល់តែសោះ។ ហេតុតែចង់ចំណេញនយោបាយ ចង់សងសិក ចង់ធ្វើបាបរដ្ឋាភិបាល លោកដូណាល់ ត្រាំ សុខចិត្តធ្វើឲ្យមានបញ្ហាដល់ប្រាក់ចំណាយរបស់រដ្ឋ ហើយអ្នកដែលរងថ្មបាក់ គឺប្រជាជនអាមេរិក។
នៅថ្ងៃចន្ទទី ២២ឧសភា ពេលទៅដល់វ៉ាស៊ីនតោនភ្លាម គឺលោកចូ បៃដិន នឹងជួបប្រជុំជាមួយ លោក Kevin McCarthy។ តែយ៉ាងណា លោកចូ បៃដិន បានអះអាងថា លោកមិនអាចយល់ព្រមកាត់បន្ថយប្រាក់ចំណាយ ទៅក្នុងវិស័យសង្គមកិច្ចបានទេ។ ប្រជាជនអាមេរិកប្រមាណ២១លាននាក់ ដែលមានជីវភាពក្រីក្រ រស់រំពឹងទៅលើប្រព័ន្ធសុខាភិបាលរដ្ឋ និងជំនួយចំណីអាហារជាដើម។
នៅលើយន្តហោះ ជិះឆ្ពោះពីហ៊ីរ៉ូស៊ីម៉ា ទៅវ៉ាស៊ីនតោន លោកចូ បៃដិន បាននិយាយទូរស័ព្ទ ជាមួយ លោក Kevin McCarthyដែរ។ ខាង លោក Kevin McCarthy ទាមទារឲ្យកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់រដ្ឋសហព័ន្ធ។ លោកចូ បៃដិនបានបដិសេធ តែលោកសុខចិត្តកាត់បន្ថយការចំណាយ លើផ្នែកផ្សេងមួយចំនួន។ តែទន្ទឹមនឹងនេះ លោកចូ បៃដិន បានទាមទារថាត្រូវដំឡើងពន្ធ យកពីអ្នកមានស្តុកស្តម្ភ និងសហគ្រាសអាមេរិក ដើម្បីយកមកទប់ការចំណាយ។
បើផ្អែកតាមមន្ត្រីសេតវិមាន គឺត្រឹមតែលោក ចូ បៃដិន ជួបនិយាយគ្នាតាមទូរសព័្ទ និងជួបគ្នាដោយផ្ទាល់នៅវ៉ាស៊ីនតោន គឺវាជាសញ្ញាណវិជ្ជមានខ្លះៗរួចទៅហើយ ថាអាចនឹងមានការត្រូវរ៉ូវគ្នា ការពារផលប្រយោជន៍រួមរបស់ជាតិ។ មុននឹងឡើងយន្តហោះនៅជប៉ុន លោកចូ បៃដិន បានលើកឡើងថា អាមេរិកមិនដែលមានប្រវត្តិ ជួបករណីគ្មានប្រាក់សងបំណុលទេ ហើយនឹងមិនអាចជួបករណីនេះ បានជាដាច់ខាត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ