ក្រុមប្រទេសក្លឹបប៉ារីស បើកការប្រជុំរកដំណោះស្រាយ ស្តីពីវិបត្តិបំណុលរបស់ប្រទេសក្រីក្រ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៩:០៤
នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី២២មិថុនា នៅទីក្រុងប៉ារីស នឹងមានការបើកជំនួបកំពូលអន្តរជាតិមួយ ស្តីអំពីការកាតិកាសញ្ញាហិរញ្ញវត្ថុថ្មី ដើម្បីជួយប្រទេសមានសេដ្ឋកិច្ចទន់ខ្សោយ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវិបត្តិអាកាសធាតុ។ ហើយនៅថ្ងៃពុធនេះដែរ ក្រុមប្រទេសសមាជិកក្លឹបប៉ារីស ដែលផ្តួចផ្តើមឡើងដោយបារាំង នឹងជួបប្រជុំគ្នា ដើម្បីនិយាយអំពីដំណោះស្រាយបន្ទាន់ ក្នុងការជួយប្រទេសដែលមានបំណុលវ័ណ្ឌក។ បញ្ហាបំណុលធ្ងន់ក្រៃ គឺជាឧបសគ្គដ៏ធំ ដែលរារាំង ប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទន់ខ្សោយ មិនអាចមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ ដោះស្រាយវិបត្តិអាកាសធាតុ។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់ កម្មវិធីសហប្រជាជាតិដើម្បីការអភិវឌ្ឍន៍ ដែលយើងហៅកាត់ថា UNDP ចេញផ្សាយកាល់ពីខែកុម្ភៈ ដើមឆ្នាំនេះ គឺមានប្រទេសចំនួន ៥២ប្រទេស ដែលជាប់ជំពាក់បំណុលគេច្រើនក្រៃ។ ក្នុងចំណោមនេះ មានប្រទេសមួយចំនួន ដែលបំណុលវ័ណ្ឌកខ្លាំងតែម្តង គឺ មានដូចជា អេត្យូពី ហ្កាណា ប៉ាគីស្ថាន ស្រីលង្កា ទុយណេស៊ី និងហ្សំប៊ី ជាដើម ដែលប្រឈមខ្លាំងបំផុត ឬកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាល គ្មានប្រាក់សងបំណុលគេ។ យោងតាមរបាយការណ៍នេះ យ៉ាងហោចណាស់ ប្រទេសពាក់កណ្តាលក្នុងចំណោម៥២ប្រទេសនេះ ដែលត្រូវដកចំណែក២០% នៃថវិការដ្ឋប្រចាំឆ្នាំ ដើម្បីយកទៅចំណាយ សងការប្រាក់គេ។
បើប្រៀបធៀបទៅទំហំ ចំណូលដុលក្នុងស្រុក PIB ប្រទេសដែលជាប់បំណុលច្រើនជាងគេក្នុងឆ្នាំ២០២១ គឺមាន ដូចជា វ៉េណស៊ុយអេឡាមានបំណុល ២៤០,៥%នៃចំណូលដុល ប្រទេស៊ូដង់ មានបំណុល ១៨១,៩%នៃចំណូលដុល ប្រទេស អេរីត្រេ មានបំណុល ១៧៦,២%នៃចំណូលដុល ប្រទេសលីបង់ មានបំណុល១៥០,៥%នៃចំណូលដុល ប្រទេសកាប់វែរ មានបំណុល ១៤២,៣%នៃចំណូលដុល ស៊ូរីណាម មានបំណុល ១២៥,៧%នៃចំណូលដុល ប្រទេសម៉ាល់ឌីវ មានបំណុល ១២៤,៨% នៃចំណូលដុល។ តួលេខទាំងនេះ គឺផ្អែកទៅលើរបាយការណ៍ របស់មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ។
បំណុលសរុប ៩០០០ពាន់លានដុល្លារ
គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២១ ទំហំបំណុលសាធារណៈនៃប្រទេសក្រីក្រ និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ សរុបចូលគ្នាទាំងអស់ គឺស្មើនឹង ៩០០០ ពាន់លានដុល្លារ។ ទំហំទឹកប្រាក់នេះបានកើនឡើងមួយទ្វេរជាពីរ ក្នុងរវាង១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ទាំងនេះ គឺជាតួលេខ ក្នុងរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ២០២១ ស្តីពីបំណុលអន្តរជាតិ របស់ធនាគារពិភពលោកចេញផ្សាយកាលពីខែធ្នូ។ មានន័យថា ចាប់ពីឆ្នាំ២០២២មក គឺវាច្បាស់ណាស់ ថាទំហំបំណុលរបស់ប្រទេសក្រីក្រ និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ពិតជាបានកើនឡើងខ្លាំងថែមទៀត។
យោងតាមធនាគារពិភពលោក បើនិយាយពីទំហំទឹកប្រាក់បំណុលតែម្តង នៅឆ្នាំ២០២១ ប្រទេសអាហ្សង់ទីនជាប់បំណុលច្រើនជាងគេ ក្នុងទំហំ ១១៤,៨ពាន់លានដុល្លារ ប៉ាគីស្ថានជំពាក់គេ ជាង៩៤ពាន់លានដុល្លារ អង់ហ្គោឡាជាប់បំណុលគេ ជិត៤៧ពាន់លានដុល្លារ អុយក្រែន មានបំណុលជាង ៤៤ពាន់លានដុល្លារ អេក្វាទ័រជំពាក់គេ ជិង៣៩ពាន់លានដុល្លារ។
វិបត្តិកូវីដ១៩ ក្រោយមកបន្ថែមជាមួយវិបត្តិសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន បានធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកលំបាកលំបិនខ្លាំងណាស់ ជាពិសេសសម្រាប់ប្រទេសក្រីក្រ។ មានមូលហេតុ និងកត្តាជាច្រើនដែលគួបផ្សំ ធ្វើឲ្យប្រទេសក្រីក្រ ជាប់បំណុលកាន់តែច្រើនដោះមិនរួច។ តម្លៃរូបិយបណ្ណក្នុងស្រុកបានធ្លាក់ចុះជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងរវាង១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ផ្ទុយទៅវិញ បំណុលគឺគិតជាប្រាក់ដុល្លារ។ អត្រាការប្រាក់ក៏ចេះតែកើន ទំនិញឡើងថ្លៃ ទាំងទំនិញថាមពល ស្បៀងចំណីអាហារ និងជីកសិកម្មជាតិ។ ទាំងអស់នេះ គឺវាមកគួបផ្សំគ្នា ធ្វើឲ្យសាច់ប្រាក់បំរុងរបស់ប្រទេសក្រីក្រ ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ កាន់តែខ្សត់ទៅៗ។
ចិន និងម្ចាស់បំណុលឯកជន
ពីដំបូងឡើយ ជាការពិតមែនដែលថា ប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធំៗគឺជាប្រទេសម្ចាស់បំណុល។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាបារាំងបានផ្តួចផ្តើមបង្កើត Club de Paris នៅឆ្នាំ១៩៥៦ ដើម្បីប្រមូលផ្តុំប្រទេសម្ចាស់បំណុលធំៗទាំងអស់ ដែលមានចំនួន២២ប្រទេស។ ក្នុងចំណោមនេះ មានដូចជា បារាំង អ៊ីតាលី អាល្លឺម៉ង់ ជប៉ុន សហរដ្ឋអាមេរិក និងអង់គ្លេសជាដើម។ ស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិធំៗទាំង២ ដែលយើងស្គាល់ច្បាស់ គឺមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ និងធនាគារពិភពលោក ក៏គឺជាម្ចាស់បំណុលធំដែរ។
ក៏ប៉ុន្តែ ស្ថានការណ៍បានប្រែប្រួលច្រើនណាស់ រវាង៣០ ៤០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដោយមានតួអង្គម្ចាស់បំណុលជាច្រើនផ្សេងទៀត បានលេចមុខដែរ គឺក្រុមម្ចាស់បំណុលឯកជន។ ម្ចាស់បំណុលឯកជននេះ គឺជាបណ្តាធនាគារឯកជន និងមូលនិធិវិនិយោគទុនផ្សេងៗ។ ក្រុមនេះ គេបានបង្កើតក្រុមនៅរវាងពាក់កណ្តាលទសវត្សឆ្នាំ៧០ ដែលគេហៅឈ្មោះថាក្លឹបទីក្រុងឡុងដ៍។ ហើយក្រោយមកទៀត មានប្រទេសថ្មីបានលេចមុខ ក្លាយជាម្ចាស់បំណុលយ៉ាងលឿនរហ័ស តួយ៉ាង ចិន ឥណ្ឌា និងបណ្តាប្រទេសមហាសេដ្ឋីប្រេងនៅតំបន់អារ៉ាប់ជាដើម។ បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រទេសដែលជាម្ចាស់បំណុលធំជាងគេនៅអាហ្វ្រិក គឺចិន។
សើរើផែនការសងបំណុល ឬលុបចោលបំណុលខ្លះ
ប្រទេសដែលមានបំណុលវ័ណ្ឌក ហើយមិនអាចសងការប្រាក់គេបាន គឺអាចប្រឈមនឹងឧបសគ្គជាច្រើន ជាក់ស្តែងគឺត្រូវគេរារាំង មិនឲ្យទទួលបានប្រាក់កំចីផ្សេងទៀត យកទៅចំណាយចាយវាយក្នុងស្រុក។ ជាក់ស្តែងកន្លងងមកដូចយើងបានឃើញហើយ ជាមួយករណីប្រទេសស្រីលង្កា ដែលរដ្ឋក្ស័យធនគ្មានប្រាក់ក្នុងហោប៉ាវសោះតែម្តង។ ដូច្នេះដើម្បីអាចឲ្យប្រទេសទាំងនោះ អាចបន្តទទួលបានប្រាក់កម្ចីឥណ្ឌទាន យកទៅបង្វិលដោះស្រាយបញ្ហាបាន គឺទាល់តែចរចា ជាមួយម្ចាស់បំណុល ដើម្បីរៀបចំសើរើផែនការសងបំណុល។ ករណីរបៀបនេះ គឺវាតែងតែមានភ្ជាប់មកជាមួយ នូវការដាក់កំហិតផ្សេងៗ ឲ្យប្រទេសកូនបំណុលត្រូវសន្យានឹងសន្សំសំចៃ កាត់បន្ថយការចំណាយដែលមិនចាប់ជាប់ជាដើម។
កាលពីអំឡុងពេលវិបត្តិកូវីដ១៩ ក្រុមប្រទេសក្លឹបប៉ារីស រួមជាមួយ G20 បានព្រមព្រៀងគ្នា ផ្អាកមិនយកការប្រាក់មួយរយៈសិន ពីប្រទេសក្រីក្រដែលជាប់បំណុលច្រើនខ្លាំង។ ហើយទន្ទឹមគ្នានេះ ក្រុមប្រទេសក្លឹបប៉ារីស បានសន្មត់ថា នឹងរៀបចំក្របខណ្ឌរួមមួយ ទៅថ្ងៃអនាគត សំដៅសើរើបំណុល ឬក៏អាចលុបចោលបំណុលខ្លះតែម្តង ដើម្បីជួយប្រទេសដែលជួបការពិបាកខ្លាំង។ តែចំណុចនេះ ត្រូវបានចិនរារាំងខ្លាំងណាស់ កន្លកមក ព្រោះចិនមិនសុខចិត្តលុបបំណុលដែលគេជំពាក់ខ្លួនទេ។
ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាក្លឹបប៉ារីសបើកការប្រជុំនៅថ្ងៃពុធនេះ ដោយបានបញ្ជើញចិន និងតំណាងម្ចាស់បំណុលឯកជនទាំងអស់មកចូលរូមដែរ ដើម្បីនិយាយគ្នារកដំណោះស្រាយ ជួយកូនៗបំណុល។ យោងតាមព័ត៌មានចុងក្រោយពីលោក Emmanuel Moulin ប្រធានក្លឹបប៉ារីស គឺក្រុមម្ចាស់បំណុលទាំងអស់ បានព្រមព្រៀងគ្នានៅព្រឹកថ្ងៃពុធនេះ ថានឹងសន្យាដោះស្រាយ ឆ្លើយតប ក្នុងរវាង៦ខែ ក្រោយការដាក់ពាក្យសុំរបស់ប្រទេសណាមួយ ដែលចង់សើរើផែនការសងបំណុល។ សំណុំរឿងបន្ទាន់ បច្ចុប្បន្ន មានពាក់ព័ន្ធនឹងប្រទេស៣ ដែលធ្ងន់កខ្លាំងតែម្តង គឺហ្សំប៊ី ហ្កាណា និងអេត្យូពី។
បំណុល ជះផលអាក្រក់ទៅលើការដោះស្រាយទប់ទល់វិបត្តិអាកាសធាតុ
កិច្ចប្រជុំក្រុមប្រទេសក្លឹបប៉ារីសដែលកំពុងធ្វើឡើងនេះ គឺមួយថ្ងៃមុននឹងមានជំនួបកំពូលអន្តរជាតិ នៅទីក្រុងប៉ារីសដែរ ស្តីអំពីផែនការហិរញ្ញវត្ថុថ្មីសម្រាប់ពិភពលោក ដើម្បីដោះស្រាយវិបតិ្តអាកាសធាតុ។ និយាយអោយងាយស្តាប់ សួរថាបើយើងជំពាក់បំណុលគេវ័ណ្ឌក គ្មានប្រាក់ចំណាយលើសេវាសាធារណៈ ប្រព័ន្ធអប់រំ ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលផង តើឲ្យមានប្រាក់ឯណា ទៅគិតរឿងអាកាសធាតុ មេឃក្តៅមេឃត្រជាក់? វាជាការគិត ឲ្យតែរួចមួយពេល ដែលយើងអាចយល់បាន។ ក៏ប៉ុន្តែទន្ទឹមគ្នានេះ វិបត្តិអាកាសធាតុ គ្រោះធម្មជាតិទាំងឡាយទាំងពួង វានឹងធ្វើបានជីវភាពសេដ្ឋកិច្ច ធ្វើឲ្យប្រទេសនោះកាន់តែក្រីក្រ កាន់តែពិបាករកប្រាក់មកសងបំណុលគេថែមទៀត។
លោកស្រី Clemence Landers អ្នកជំនាញម្នាក់ នៅមជ្ឈមណ្ឌលដើម្បីការអភិវឌ្ឍន៍សកល បានពន្យល់ថា ប្រទេសដែលជាប់បំណុលគេច្រើន មិនអាចមានលទ្ធភាព ចំណាយថវិកាសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធចាំបាច់នានា ដើម្បីទប់ទល់ជាមួយវិបត្តិអាកាសធាតុនោះទេ។ ដូច្នេះវាជារឿងចាំបាច់ ដែលត្រូវតែជួយសម្រួល ប្រទេសក្រីក្រ ដែលជាប់បំណុលច្រើន ប្រសិនបើចងជួយប្រទេសទាំងនោះ ក្នុងការទប់ទល់នឹងវិបត្តិអាកាសធាតុ។
យោងតាមតួលេខគុណគូរពីក្រុមអ្នកជំនាញ គឺគេត្រូវការប្រាក់ ចំនួនចន្លោះពី ២០០០ ទៅ ៣០០០ពាន់លានដុល្លារ ពីនេះដល់ឆ្នាំ២០៣០ ដើម្បីវិនិយោគទប់ទល់វិបត្តិអាកាសធាតុ នៅប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដោយមិនរាប់ចិនចូល។ បញ្ហាទឹកប្រាក់វិនិយោគ និងការប្រមូលប្រាក់ សងសំណងខូចខាតជូនប្រទេសក្រីក្រ ដែលរងគ្រោះដោយវិបត្តិអាកាសធាតុ វាគឺជាកម្មវត្ថុធំនៃជំនួបកំពូលអន្តរជាតិចាប់ពីថ្ងៃស្អែកនេះទៅ។ ជំនួបកំពូលនេះ ផ្តួចផ្តើមដោយលោកប្រធានាធិបតីបារាំង អេម៉ានុយអែល ម៉ាក្រុង ដែលលោកចង់បង្កើត “កតិកាសញ្ញាហិរញ្ញវត្ថុថ្មីសម្រាប់ពិភពលោក” ដើម្បីឈានទៅរួមគ្នាដោះស្រាយវិបត្តិអាកាសធាតុ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ