មេរោគកូរ៉ូណាវីរុស៖ ចិន បិទទីក្រុង ចំនួន ១៣ដែលមានប្រជាជនរស់នៅ ជាង៤០លាននាក់
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:៤៧
ប្រឈមនឹងការរីករាតត្បាតមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស អាជ្ញាធរចិនបានសម្រេចបិទច្រកចេញរបស់ទីក្រុង ចំនួន ១៣ ក្នុងខេត្តហ៊ូពេ ដែលមានប្រជាជនរស់នៅសរុប ជាង៤១លាននាក់។ នៅពេលមេរោគកូរ៉ូណាវីរុសសម្លាប់មនុស្សដល់២៦នាក់ នៅប្រទេសចិន និងចម្លងដល់មនុស្ស ជាង ៨០០នាក់ ក្នុងពិភពលោក អង្គការសុខភាពពិភពលោក ដែលបានបើកកិច្ចប្រជុំនៅទីក្រុងហ្សឺណែវ កាលពីថ្ងៃ ព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ បានបដិសេធ មិនប្រកាសអាសន្ន ជាលក្ខណៈអន្តរជាតិ ស្តីពី ការរីករាតត្បាតនៃមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស នោះទេ។
ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស ដែលបានសម្លាប់មនុស្ស ចំនួន ២៦នាក់ នៅប្រទេស ចិន និងឆ្លងទៅមនុស្ស ជាង ៨០០នាក់ នៅប្រទេសចិន និងប្រទេសអាស៊ីមួយចំនួន អាជ្ញាធរចិន បានចាត់វិធានការតឹងខ្លាំង មិនធ្លាប់មាន ដោយបានសម្រេចបិទច្រកចេញទាំងអស់របស់ទីក្រុងចំនួន ១៣ ក្នុងខេត្ត ហូពេ ដែលនៅក្នុងនោះមានផងដែរ ទីក្រុងវូហាន ដែលជាប្រភពកើតចេញដំបូងនៃមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស។ គោលដៅសំខាន់ជាងគេ គឺទប់ស្កាត់កុំឲ្យមានការឆ្លងរីករាលដាលកាន់តែខ្លាំង មេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស នៅប្រទេសចិន។
ដើម្បីទប់ស្កាត់ ការរីករាលឆ្លងមេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស វិធានការចំបងគេរបស់អាជ្ញាធរចិន គឺកាត់បន្ថយការធ្វើដំណើរ ឲ្យបានច្រើនបំផុត របស់ប្រជាជនចិន ជាពិសេស នៅក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំចិន ដែលគេរំពឹងថា នឹងអាចមានប្រជាជនចិន ជាង ៣ពាន់លាននាក់ ដែលអាចធ្វើដំណើរផ្លាស់ទី ក្នុង និងទៅក្រៅប្រទេស។
នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ អាជ្ញាធរបានសម្រេចបិទមុនគេ ទីក្រុងវូហាន ក្នុងខេត្តហ៊ូពេ ដែលជាប្រភពកើតចេញ និងមានអ្នកស្លាប់ច្រើនជាងគេ ដោយសារមេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស។ មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ តាមផ្លូវរថភ្លើង យន្តហោះ និងច្រកចេញទាំងអស់ពីទីក្រុង ត្រូវបានបិទផ្អាក លែងឲ្យមានសកម្មភាព។
នៅថ្ងៃសុក្រ អាជ្ញាធរចិនបានសម្រេច បិទ ទីក្រុងទាំងអស់របស់ខេត្តហ៊ូពេ ដែលមានចំនួន ១៣ និងដែលមានប្រជាជនរស់នៅសរុប ជាង ៤១លាននាក់ ដែលស្មើនឹងចំនួនប្រជាជនសរុបរបស់ប្រទេសកាណាដា។ វិធានការរបស់អាជ្ញាធរចិន សំដៅ បិទខ្ទប់ មេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស ឲ្យនៅតែក្នុងក្រុងវូហាន ឬយ៉ាងច្រើនបំផុត អាចរីករាលដាល នៅត្រឹម ខេត្តហ៊ូពេ គឺមិនឲ្យចេញរីករាលដាលកាន់តែខ្លាំង ទៅផ្នែក តំបន់ផ្សេងទៀត នៅប្រទេសចិន។
តាមកាសែតក្នុងស្រុកចិន អាជ្ញាធរបានសម្រេចផងដែរ សង់មន្ទីរពេទ្យ ដាច់ដោយឡែក មួយនៅទីក្រុងវូហាន សម្រាប់ព្យាបាលតែអ្នកជម្ងឺកូរ៉ូណាវីរុស។ ការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យដែលមានសមត្ថភាពដាក់អ្នកជម្ងឺ ១ពាន់នាក់ នឹងអាចចប់រួចរាល់ ក្នុងរយៈពេល១០ថ្ងៃ ពោលគឺអាចទទួលអ្នកជម្ងឺ ចាប់ពីថ្ងៃទី ៣កុម្ភៈខែក្រោយ។
ជារួម ទៅតាមវិធានការដ៏តឹងបំផុតរបស់អាជ្ញាធរចិន ប្រជាជនរស់នៅតាមបណ្តាក្រុង នានា របស់ខេត្តហ៊ូពេ ដែលនៅក្នុងនោះ មានផងដែរ ទីក្រុងវូហាន ត្រូវបានគេហាមមិនឲ្យ ដើរចេញទៅក្រៅផ្ទះ ឬទៅកន្លែងសាធារណៈ បើសិនមិនចាំបាច់។ បើធ្វើដំណើរចេញទៅខាងក្រៅផ្ទះ ពួកគេត្រូវពាក់ម៉ាស ជាប់ជានិច្ច បើសិនមិនចង់ត្រូវពិន័យ។
ស្តាប់ប្រសាសន៍របស់ ប៉ែន បារាំង និស្សិតខ្មែរនៅទីក្រុងវូហាន៖
19H_CORONAVIRUS-KHMER STUDENT-WUHAN_24-01-2020
ក្រៅតែពីលុបចោល កម្មវិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន នៅតាមទីក្រុងធំៗ ដែលត្រូវរៀបចំ នៅចុងសប្តាហ៍នេះ អាជ្ញាធរចិន បានសម្រេចបិទផងដែរ ទីរមណីយដ្ឋាន កន្លែងទេសចរណ៍ ជាច្រើន ដូចជា មហាកំផែងចិន មួយផ្នែក ចំណែក រាជវាំង នៅទីក្រុងប៉េកាំង ឬកន្លែងកំសាន្ត World Disney នៅទីក្រុងសៀងហៃ ក៏ត្រូវបិទទ្វារដែរ ពោល គឺដើម្បី ជៀសវាងកុំឲ្យមានការជួបប្រជុំ ប្រមូលផ្តុំមនុស្ស ដែលអាចជាឱកាសបើកឲ្យមានការចម្លងមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស ដែលអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តចិន ទើបបញ្ជាក់ថា វាបំផ្លែងខ្លួន និងអាចឆ្លងលឿន រហ័ស ពីមនុស្សទៅមនុស្ស។
អង្គការសុខភាពពិភពលោក មិនព្រមចេញប្រកាសអាសន្នជាអន្តរជាតិ
ចាប់តាំងពីបង្កើតយន្តការប្រកាសអាសន្ន នៅឆ្នាំ ២០០៧ មក អង្គការសុខភាពពិភពលោក កម្រនឹងប្រកាសអាសន្នស្តីពីជម្ងឺរាតត្បាតណាមួយណាស់។ រហូតមកដល់ពេលនេះ អង្គការសុខភាពពិភពលោក ធ្លាប់បានប្រកាសអាសន្នសម្រាប់តែជម្ងឺណា ដែលរាតត្បាត ខ្លាំង និងសម្លាប់មនុស្សច្រើន នៅក្រៅប្រទេសដែលលេចចេញដំបូង នៃមេរោគ ដូចជា ជម្ងឺគ្រុនផ្តាសាយបក្សី នៅឆ្នាំ ២០០៩ មេរោគ ហ្សីកា នៅប្រទេសប្រេស៊ីល នៅឆ្នាំ ២០១៣ និងអេបូឡានៅឆ្នាំ ២០១៦នៅអាហ្វ្រិក ជាដើម ដែលបានសម្លាប់មនុស្សជាង ១ម៉ឺននាក់។
សម្រាប់ មេរោគកូរ៉ូណាវីរុស អង្គការសុខភាពពិភពលោក ដែលបើកការប្រជុំ២ថ្ងៃ នៅទីក្រុងហ្សឺណែវ ប្រទេសស្វ៊ីស បានវាយតម្លៃថា វាឆាប់រហ័សពេក ដែលគេត្រូវប្រកាសអាសន្ន ជាលក្ខណៈ អន្តរជាតិស្តីពីការរីករាតត្បាតនៃមេរោគកូរ៉ូណាវីរុសនៅប្រទេសចិន។ អង្គការសុខភាព ពិភពលោក មិនប្រកាសអាសន្ន ក្នុងហេតុផលថា ការឆ្លងរាតត្បាតមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស កើតមានច្រើន តែនៅប្រទេសចិន ចំណែក ករណីឆ្លងទៅមនុស្ស នៅក្រៅប្រទេសចិន នៅមានតិចតួច ដូចជា ៤ករណីនៅប្រទេសថៃ ៣ករណីនៅសិង្ហបុរី ២ករណីនៅវៀតណាម ២ករណីនៅជប៉ុន និង១ករណីនៅអាមេរិក។
អង្គការសុខភាពពិភពលោកទទួលស្គាល់ថា ការរីករាលដាលមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស កំពុងកើតដល់ចំណុចប្រកាសអាសន្ន នៅក្នុងស្រុកចិន ប៉ុន្តែ នៅមិនទាន់គ្រោះថ្នាក់ គំរាមកំហែងដល់ជីវិតមនុស្សនៅថ្នាក់អន្តរជាតិនោះទេ។ តាមការពន្យល់របស់ ប្រធានគណៈកម្មការបន្ទាន់ នៃអង្គការសុខភាពពិភពលោក អង្គការ សម្រេចមិនប្រកាសអាសន្ន នៅពេលនេះ ក៏ដោយមកពីគេបានទទួលព័ត៌មានជាច្រើន ពីមន្រ្តីចិន ដែលថា ករណីឆ្លងភាគច្រើន គឺកើតឡើងក្នុងរង្វង់គ្រួសារ ហើយអ្នកដែលស្លាប់ដោយសារមេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស ភាគច្រើន គឺមានជម្ងឺរួចទៅហើយ ដូចជាលើសឈាម ទឹកនោមផ្អែម ហើយមានអាយុចាប់ពី ៤៨ឆ្នាំ ឡើងទៅ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានបញ្ជាក់ដែរថា គេមិនប្រកាសអាសន្ននៅពេលនេះ មែន ប៉ុន្តែ អង្គការនៅតាមដានជាប់ជានិច្ច ការរីករាលដាលមេរោគ កូរ៉ូណាវីរុស ដែលអាចប្រែប្រួល និងអាចធ្វើឲ្យគេប្តូរចិត្ត នៅថ្ងៃអនាគត។
ការធ្វើតេស្តសាកល្បងវ៉ាក់សាំង នឹងអាចចាប់ផ្តើមនៅខែមិថុនា
នៅពេលអង្គការសុខភាពពិភពលោកសម្រេចប្រកាសអាសន្នជាលក្ខណៈអន្តរជាតិពីជម្ងឺរាតត្បាតណាមួយ នោះមានន័យថា ជម្ងឺនោះគឺគ្រោះថ្នាក់ គំរាមកំហែងខ្លាំង លឿនរហ័ស សម្រាប់សុខភាព ដល់ប្រទេសដទៃផ្សេងទៀត ក្រៅតែពីប្រទេសដែលកើតចេញដំបូងនៃមេរោគរាតត្បាត។ នៅពេលនោះ គេនឹងបង្កើតគណៈកម្មការពិសេសមួយ ដើម្បី ជួបប្រជុំគ្នា រាល់៣ខែម្តង ដើម្បី វាយតម្លៃស្ថានភាព នៃការរីករាលដាលរបស់មេរោគ។ ការប្រកាសអាសន្នរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកនឹងបើកផ្លូវផងដែរឲ្យមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវរួមគ្នាថ្នាក់អន្តរជាតិ ដើម្បីរកវិធីព្យាបាល ឬរកវ៉ាក់សាំង ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមេរោគថ្មី។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់វេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក នៅប្រទេសស្វ៊ីស អង្គការចម្រុះ ដើម្បីការបង្កើតថ្មី ខាងត្រៀមទប់ទល់នឹងជម្ងឺរាតត្បាត បានអះអាងថា អ្នកស្រាវជ្រាវបីក្រុមផ្សេងគ្នា នឹងធ្វើការស្វែងរកវ៉ាក់សាំងសម្រាប់ប្រឆាំងមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស ហើយការធ្វើតេស្តសាកល្បង វ៉ាក់សាំង នឹងធ្វើឡើង នៅអំឡុងខែមិថុនាឆ្នាំនេះ។
ការប្រកាសអាសន្នរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកនឹងបង្កើតផងដែរ ឲ្យមានការរឹតបន្តឹង ហាមមិនឲ្យធ្វើដំណើរទៅបណ្តាប្រទេសដែលកំពុងមានការឆ្លងរីករាលដាលនៃមេរោគ។ នៅក្នុងករណីមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស អង្គការសុខភាពពិភពពិភពលោកមិនបានទាមទារឲ្យមានការរឹតបន្តឹង ការធ្វើដំណើរទៅប្រទេសចិន នោះទេ។ នៅថ្ងៃម្សិលមិញ ស្ថាប័នរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិមួយនេះ គ្រាន់តែអំពាវនាវឲ្យមានធ្វើតេស្តច្រើនជាងមុន ហើយនិងស្កានត្រួតពិនិត្យ អ្នកធ្វើដំណើរ នៅតាមច្រកចេញចូល របស់បណ្តាប្រទេសក្នុងពិភពលោក ជាពិសេសនៅតាមព្រលានយន្តហោះ ដើម្បីស្វែងរកអ្នកដែលអាចមានផ្ទុកមេរោគកូរ៉ូណាវីរុស៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ