សន្និសីទអន្តរជាតិស្តីពីជំងឺស៊ីដា លើកទី២៣ បើកធ្វើក្នុងបរិបទកូវីដ១៩
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:៥៧
អ្នកស្រាវជ្រាវ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ អ្នកនយោបាយ សកម្មជនស៊ីវិល ជាច្រើនពាន់នាក់ ត្រូវជួបប្រជុំគ្នា ចាប់ពីថ្ងៃទី ៦ -១១ កក្កដា២០២០ ក្នុងសន្និសីទអន្តរជាតិប្រចាំឆ្នាំស្តីពីជំងឺស៊ីដា ឬអេដស៍លើកទី២៣ ដើម្បីបូកសរុបអំពី ស្ថានភាពទូទៅនៃជំងឺ និងការវិវឌ្ឍផ្នែកស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ។ ប៉ុន្តែខុសពីសព្វមួយដង សន្និសីទអន្តរជាតិដែលគ្រោងប្រព្រឹត្តទៅនៅក្រុង Oakland និងនៅក្រុង San Francisco ទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិក ត្រូវប្តូរមករៀបចំតាមប្រព័ន្ធវីដេអូខុនហ្វេរិនវិញ និងក្នុងបរិបទដែលពិភពលោកកំពុងញាំញីដោយកូវីដ១៩ទៀត។
មិនខុសពីសកម្មភាពផ្សេងៗនៅលើពិភពលោកទេ ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺស៊ីដា រងផលរំខានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីវិបត្តិកូវីដ១៩ ៖ ប្រព័ន្ធសុខាភិបាល និងហិរញ្ញវត្ថុត្រូវបង្វិលទៅផ្នែកទប់ទល់នឹងការរាតត្បាតសាកលកូវីដ១៩ស្ទើរទាំងស្រុង។ ការសិក្សាជាច្រើនស្តីអំពីអាក់ខាន និងអំពីឧបសគ្គនៃការស្វែងរកការព្យាបាលស៊ីដា ក្នុងបរិបទកូវីដ នឹងត្រូវបង្ហាញនៅក្នុងសន្និសីទអន្តរជាតិលើកនេះ។
ការរាតត្បាតរបស់កូវីដ និងការបិទខ្ទប់ប្រទេសដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងកូវីដ ជាតំណាងហានិភ័យយ៉ាងខ្ពស់ នៃការចម្លងមេរោគហ៊ីវ របស់ក្រុមប្រឈមខ្លាំង ៖ ក្រុមអ្នករកស៊ីផ្លូវភេទ អ្នកទោស អ្នកប្រព្រឹត្តគ្រឿងញៀន ព្រមទាំងសហគមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដែលរងការរើងអើងស្រាប់និងរងគ្រោះជាងគេ ទំនងជាកាន់តែរងគ្រោះខ្លាំងថែមទៀត នារយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ។ ដោយមិនរង់ចាំតួលេខច្បាស់លាស់ដែលនឹងត្រូវលាតត្រដាងនៅក្នុងសន្និសីទ គេអាចនិយាយបានជាស្រេចថា កូវីដ១៩ បានធ្វើឱ្យស្ថានភាពជំងឺស៊ីដាឬអេដស៍ធ្លាក់ធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង។
៩០-៩០-៩០
អង្គការសហប្រជាជាតិ មានបំណងបញ្ចប់ការរាតត្បាតនៃជំងឺស៊ីដា នៅឆ្នាំ២០៣០ ដោយកំណត់កម្មវត្ថុអន្តរកាល ៩០-៩០-៩០។ មានន័យថា ៩០%នៃអ្នកជំងឺស៊ីដា ត្រូវដឹងថាខ្លួនមានជំងឺអេដស៍ ៩០%នៃអ្នកដែលបានមកធ្វើតេស្តរកមេរោគហ៊ីវ ត្រូវទទួលបានថ្នាំព្យាបាល និង៩០%នៃអ្នកដែលបានទទួលការព្យាបាលលែងមានសមត្ថភាពចម្លងទៅអ្នកដទៃ ពោលគឺបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវនិងមានប្រសិទ្ធភាព អាចគ្រប់គ្រងវីរុសបាន។ ការព្យាបាល ត្រូវបានចាត់ទុកជាផ្លូវការថាជាថ្នាំការពារទៀត។
៩០-៩០-៩០នេះ ជាកម្មវត្ថុត្រូវសម្រេចឱ្យបាននៅឆ្នាំ២០២០។ ប៉ុន្តែជាដំណឹងអាក្រក់ ពិភពលោកបរាជ័យ។ កម្មវត្ថុអន្តរកាលមិនសម្រេចមិនមែនដោយហេតុកូវីដ១៩ទេ។ ផលប៉ះពាល់របស់កូវីដ មិនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលក្នុងយុទ្ធនាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺស៊ីដាដំណាក់កាលនេះទេ។ ប្រសិនបើថែមផលរំខានរបស់កូវីដ១៩មួយទៀត នោះពិភពលោកនឹងនៅកាន់តែឆ្ងាយពីកម្មវត្ថុ៩០-៩០-៩០ ខ្លាំងថែមទៀត។
មិនអាចបញ្ចប់ការចម្លងស៊ីដានៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០
តាមការពិត បើគិតជាទូទៅកំរិតពិភពលោក ការការពារនិងព្យាបាលជំងឺអេដស៍មានភាពប្រសើរឡើងច្រើន ប៉ុន្តែមានកត្តាផ្សេងទៀតជាច្រើនដែលមករារាំងមិនឱ្យសម្រេចកម្មវត្ថុបាន គឺប្រជាពលរដ្ឋក្រុមប្រឈមខ្លាំង នៅតែជាជនរងគ្រោះជួរមុខដដែល។ ដោយការរើសអើងក្នុងសង្គមឬពីប្រព័ន្ធនយោបាយ ជនងាយរងគ្រោះក្រុមនេះ ច្រើននៅតែនៅក្រៅប្រព័ន្ធព្យាបាល និងនៅក្រៅកម្មវិធីការពារជំងឺអេដស៍។ កត្តាទីពីរ គឺថវិកា។ យុទ្ធនាការចុះធ្វើតេស្តដល់កន្លែង ផ្តល់សេវាព្យាបាល និងធ្វើឱ្យអ្នកមានផ្ទុកមេរោគលែងក្លាយជាភ្នាក់ងារចម្លងទៅកាន់សហគមន៍ ត្រូវការជាចាំបាច់នូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនិងមធ្យោបាយ ដែលមិនគ្រប់គ្រាន់ទេបច្ចុប្បន្ននេះ។
កាលពីឆ្នាំទៅ អង្គការសហប្រជាជាតិបានដាក់ឱ្យដំណើរការមូលនិធិពិភពលោកប្រឆាំងនឹងជំងឺស៊ីដាហើយ។ ទោះបីមានវិបត្តិកូវីដ១៩ ក៏សហគមអន្តរជាតិបានបំពេញហិបមូលនិធិ បាន១៤ពាន់លានដុល្លារ សម្រាប់ឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្តីត្រូវការចាំបាច់បំផុតប៉ុណ្ណោះ តែសម្រាប់រយៈពេលពីឆ្នាំ២០២០-២២។ ដូច្នេះសន្និសីទអន្តរជាតិលើកទី២៣ជាឱកាសនៃការជជែកពិភាក្សា គិតគូរឡើងវិញអំពីនយោបាយប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងស៊ីដា និងបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ធ្វើយ៉ាងណាឱ្យពិភពលោកបន្តរក្សាក្តីសង្ឃឹមថា គង់នៅថ្ងៃណាមួយយើងនឹងយកឈ្នះជំងឺអេដស៍បាន បើទោះបីទោះជាមិនអាចបញ្ចប់ការរាតត្បាតចម្លងស៊ីដានៅឆ្នាំ២០២៣ក៏ដោយ។
ចំពោះទិដ្ឋភាពវិទ្យាសាស្ត្រវិញ អ្នកស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្រ មានមធ្យោបាយសម្រាប់ទប់ស្កាត់ ការរាតត្បាតរបស់មេរោគហ៊ីវហើយ ដូចជា មានមធ្យោបាយការពារ និងថ្នាំព្យាបាលដ៏សក្តិសិទ្ធណាស់។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចនិងនៅតែបន្តសិក្សាឱ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើងថែមទៀត ប៉ុន្តែបញ្ហាជាក់ស្តែងនាពេលនេះ មិនមែនរឿងថ្នាំ-រឿងគ្មានវិធីការពារនិងព្យាបាលទេ បញ្ហាចោទចំនៅត្រង់ថាតើត្រូវធ្វើដូចម្តេចឱ្យវិធីការពារនិងព្យាបាលនោះបានទៅដល់អ្នកប្រឈម ដោយជាក់ស្តែង។ ចំណែកថ្នាំបង្ការដែលអាចប្តូរផ្លាស់ស្ថានការណ៍បានវិញ ទំនងជាត្រូវរង់ចាំយូរពេលទៀតណាស់៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ