ចិនអនុម័តច្បាប់ទប់ស្កាត់អំពើភេរវកម្ម ដ៏ចម្រូងចម្រាស
សភាប្រជាមានិតចិន ទើបបានអនុម័តជាឯកឆ័ន នូវច្បាប់ថ្មីមួយស្តីពីការប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម។ ច្បាប់នេះ ត្រូវបានមជ្ឈដ្ឋានអន្តរជាតិ ក្រុមហ៊ុនបរទេស ក៏ដូចជាអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្ស មានការព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង ដោយសារតែវាមានខ្លឹមសារ រឹតបន្តិងសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងជាពិសេស គឺវាបានផ្តល់អាទិភាពជ្រុលហួសហេតុ ទៅដល់អាជ្ញាធរចិន។ ជាងនេះទៅទៀត សកម្មជនអ៊ុយហ្គួរ នៅខេត្តស៊ីនជាំង ដែលតស៊ូរើបំរាស់ នឹងការជិះជាន់ពីសំណាក់អាជ្ញាធរចិន អាចជាមុខសញ្ញា ដែលរដ្ឋាភិបាលចិន ចាត់ទុកថាជាពួកភេរវករ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
ស្តាប់ - ០៦:៥៩
រំលោភសិទ្ធិសេរីភាពបុគ្គល និងសិទ្ធិបញ្ចេញមតិ៖
ហេតុអ្វីបានជាគេព្រួយបារម្ភ ពីផលប៉ះពាល់នៃច្បាប់ប្រឆាំងភេរវកម្មរបស់ចិន? គឺថា ដោយសារតែវាប៉ះពាល់ជាខ្លាំងទៅលើសិទ្ធិសេរីភាពបុគ្គល និងសិទ្ធិសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិ។ លោកអូបាម៉ា ប្រធានាធិបតីអាមេរិក បានសម្តែងការបារម្ភមុនគេ ហើយថែមទាំងបានធ្លាប់ និយាយជាមួយលោក ស៊ី ជីនពីង ទៀតផង ថាខ្លឹមសារច្បាប់នេះ ត្រូវតែកែសម្រួលឲ្យបានប្រសើរ ដើម្បីកុំឲ្យរំលោភលើសិទ្ធិសេរីភាពបុគ្គលច្រើនពេក។
សម្រាប់ក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិធំៗ ផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានវិទ្យា មានដូចជាក្រុមហ៊ុន Google IBM Mircrosoft ជាដើម បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភជាពិសេស ទាក់ទិនទៅនឹងមាត្រាមួយចំនួន ដែលតម្រូវឲ្យក្រុមហ៊ុនពួកគេ បើកច្រកឲ្យអាជ្ញាធរចិន ចូលទៅយកព័ត៌មាន និងទិន្នន័យរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ទាំងអស់ នៅក្នុងប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យា។ និយាយទៅគឺថា ច្បាប់នេះតម្រូវឲ្យក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ផ្តល់ជូនអាជ្ញាធរចិន នូវលេខសម្ងាត់ពិសេសមួយ ដើម្បីឲ្យអាជ្ញាធរចិនអាចចូលទៅយកព័ត៌មាន ពេលណាក៏បាន ដោយមិនចាំបាច់ សុំអនុញ្ញាតិជាមុនទេ។ មានន័យថា ប្រជាជនចិនទាំងអស់ ដែលប្រើប្រាស់អ៊ីនធើនែត ឆ្លើយឆ្លងគ្នា ការផ្ញើរសារ ការបញ្ចេញមតិយោបល់ជាដើម គឺត្រូវបានអាជ្ញាធរចិន គ្រប់គ្រងបានទាំងអស់។
ត្រង់ចំណុចនេះហើយ ដែលគេយល់ថា ច្បាប់នេះមានផលប៉ះពាល់ ទៅដល់សិទ្ធិសេរីភាពបុគ្គល ក្នុងការរក្សាការសម្ងាត់ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយមួយវិញទៀត គឺសិទ្ធិសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិដោយសេរី។ សម្រាប់អង្គការ Amnesty International ដែលបានមានប្រតិកម្មខ្លាំងជាងគេ គឺគេយល់ថា អាជ្ញាធរចិន ពិតជាប្រើច្បាប់នេះ ដើម្បីបំភិតបំភ័យអ្នកដែលហ៊ានសរសេររិះគន់រដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនីស្តិ។ ជាងនេះទៅទៀត និយមន័យនៃសកម្មភាព ដែលអាចចាត់ទុកថាជា អំពើភេរវកម្មនេះ គឺថានៅក្នុងច្បាប់នេះពុំមានចែង រឺកំណត់ឲ្យបានច្បាស់លាស់ទេ។ ពោលគឺគេទុកឲ្យនៅព្រាលៗ ដើម្បីងាយស្រួលបកស្រាយ ពេលមានករណីអ្វីមួយ ដែលគេចង់ចាត់ទុកថាជាអំពើភេរវកម្ម គេថាបានស្រេចតែនឹងចិត្តតែម្តង។
សកម្មជនជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ គឺជាគោលដៅបង្រ្កាប៖
វាច្បាស់ណាស់ ដែលថាក្រុមភេរវកម្ម ដែលរដ្ឋាភិបាលចិនស្រែកក្តែងៗកន្លងមកនេះ គឺគេសំដៅទៅលើសកម្មជនជនជាតិអ៊ុយហ្គួរនេះឯង។ ដូច្នេះក្រុមអ្នកតស៊ូជនជាតិអ៊ុយហ្គួរនេះហើយ ដែលជាគោលដៅបង្រ្កាប របស់រដ្ឋអំណាចបក្សកុម្មុយនីស្តិ។ កន្លងមក សកម្មភាពវាយប្រហារមួយចំនួន ដែលចិនចាត់ទុកថាជាអំពើភេរវកម្ម គឺត្រូវបានគេរុញទម្លាក់ថាជា ស្នាដៃរបស់ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរទាំងអស់។ ច្បាប់ថ្មីនេះ នឹងបើកដៃឲ្យអាជ្ញាធរចិន ចូលទៅយកព័ត៌មានឆ្លងឆ្លើយគ្នា នៅតាមអ៊ីនធើណែត របស់បណ្តាញជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គឺថាវាបើកដៃឲ្យនរបាលចិន ធ្វើសកម្មភាពរិតបន្តឹង ឆែកឆេរ រឺចាប់ខ្លួនមនុស្សគ្រប់គ្នា ដែលគេសង្ស័យ ដោយមិនចាំបាច់មានដីកា រឺគោរពនិតិវិធីច្បាប់អ្វីទេ។
បើចិនជាមាសសុទ្ធ រឿងអីខ្លាចភ្លើង?
កន្លងមកយើងបានដឹងហើយ ទាក់ទិននឹងប្រតិបត្តិការបង្រ្កាប នៅខេត្តស៊ីនជាំង ក្នុងតំបន់ Aksu កាលពីថ្ងៃទី១៤ វិច្ឆិកា។ នរគបាល និងទាហានពិសេសចិន បានចូលទៅតាមចាប់ក្រុមសកម្មជនអ៊ុយហ្គួរ។ ក្នុងហេតុការណ៍នេះ មានជនជាតិអ៊ុយហ្គួរដល់ទៅ២៨នាក់ ដែលបានស្លាប់ ហើយបើតាមការរាយការណ៍ ពីវិទ្យុអាស៊ីសេរី ផ្សាយជាភាសាចិន គឺថាក្នុងនោះ មានមនុស្សស្រី និងកុមារ ដល់ទៅ១១នាក់។ ប្រតិបត្តិការនេះ ត្រូវបានអាជ្ញាធរចិន លាក់ការសម្ងាត់ មិននិយាយលម្អិតអំពីចំណាត់ការបង្រ្កាបទេ គឺគេគ្រាន់តែថា គេបាន បង្រ្កាបបណ្តាញភេរវកម្ម ដោយជោគជ័យត្រចះត្រចង់។ តែការពិត យើងមិនដឹងថា ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ ដែលបានស្លាប់ ពិតជាភេរវជនមែនរឺក៏អត់ទេ។
ត្រង់នេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យគេមិនទុកចិត្ត ពីភាពស្មោះត្រង់របស់រដ្ឋាភិបាលចិន ដែលធ្វើអ្វីលាក់លៀមៗ ពុំដែលបើកផ្លូវឲ្យអ្នកកសែតបរទេសចូលទៅយកព័ត៌មាន រឺបើកការស៊ើបអង្កេតឲ្យបានទូលំទូលាយ ជូនមតិសាធារណៈទេ។ អ្នកនាំពាក្យអង្គការ Human Rights Watch ធ្លាប់និយាយហើយថា បើចិនពិតជាស្មោះត្រង់ គ្មានអ្វីលាក់បាំង រឿងអីត្រូវខ្លាច នឹងបើកឲ្យមានអ្នកយកព័ត៌មាន រឺមន្រ្តីសិទ្ធិមនុស្ស ចុះទៅធ្វើការ? ជាក់ស្តែងថ្មីៗនេះទៀត អ្នកកាសែតជនជាតិបារាំងម្នាក់ ដែលប្រចាំការនៅចិន ទើបតែត្រូវអាជ្ញាធរចិន បណ្តេញចេញពីប្រទេស។ អ្នកកាសែតនេះ ធ្លាប់សរសេររិះគន់ ពីសកម្មភាពតាមប្រម៉ាញ់ ក្រុមអ្នកតស៊ូជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ របស់ប៉ូលីសសម្ងាត់ចិន ដោយយកលេសថាដើម្បីទប់ស្កាត់អំពើភេរវកម្ម។
ក្រុមអ៊ីស្លាមអ៊ុយហ្គួរ ត្រូវក្រុមជីហាដអ៊ីស្លាមអូសទាញ ឲ្យធ្វើភេរវកម្ម៖
យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងត្រូវទទួលស្គាល់ដែរ ថាកន្លងមកក្រុមសកម្មជនជាតិអ៊ុយហ្គូរ ធ្លាប់បានធ្វើសកម្មភាពវាយប្រហារគួរឲ្យភ័យខ្លាចមែន ដូចជាករណីយកកាំបិត ដើរចាក់មនុស្សនៅស្ថានីយ៍រថភ្លើង នៅក្រុងគួនមីង និងក្រុងអ៊ូរុមឈី ជាដើម។ ការពិតគឺមានមែន ក្រុមជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ ដែលជ្រុលនិយម ហើយមានអ្នកខ្លះ ស្ថិតក្រោមការបញ្ជារដោយផ្ទាល់ពីក្រុមជីហាដអង្គការរដ្ឋអ៊ីស្លាម។ ក្រុមដែលចេញមុខជាងគេ ហើយដែលគេស្គាល់ថាជាក្រុមអ៊ីស្លាមជ្រុលនិយមអ៊ុយហ្គួរនោះ មានតែមួយទេគឺ បក្សអ៊ីស្លាមតួកកេស្ថាន។ ក្រុមនេះប្រកូកប្រកាសឲ្យជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ នាំគ្នាដើរតាមមាគ៌ា ក្រុមជីហាដ ហើយអំពាវនាវឲ្យធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងជនជាតិហាន និងរដ្ឋាភិបាលចិន។
បង្អៅឆ្កែឲ្យព្រុស ដល់ពេលឆ្កែខាំ ចោទថាឆ្កែឆ្គួត៖
ប៉ុន្តែបើយើងក្រលេកមើលប្រភពនៃបញ្ហា សួរថាហេតុអ្វី បានជាជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ ស្អប់ជនជាតិហាន ស្អប់រដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនីស្តិចិន? ខេត្តស៊ីនជាំងនេះ មានឈ្មោះជាផ្លូវការថា តំបន់ស្វ័យត្នពិសេសស៊ីនជាំង។ ពាក្យថាស្វ័យត្ន មានន័យថា មានឯករាជ្យភាពមួយផ្នែក តែធាតុពិតវាមានតែនៅលើក្រដាសទេ។ ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ ដែលជាអ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម មានច្រើនលើសលប់នៅខេត្តនេះ តែត្រូវរដ្ឋាភិបាលចិន ចាត់ទុកថាជាជនជាតិភាគតិច។ ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរពុំមានសិទ្ធិសេរីភាព ក្នុងការគោរពសាសនាអ៊ីស្លាម ឲ្យបានពេញលេញទេ។ កិច្ចការនយោបាយ មន្ត្រីរដ្ឋការ គ្រប់បែបយ៉ាង គឺជនជាតិហានទាំងអស់។ ពោលគឺរដ្ឋាភិបាលចិន ទុកជនជាតិអ៊ុយហ្គួរចោលតែម្តង គិតតែពីបូម កកាយយកធនធានរ៉ែ ដែលមានក្នុងខេត្តនេះ។
ដូច្នេះហើយ បានជាអ្នកដែលអត់ទ្រាំលែងបាន មានកាន់តែច្រើន ហើយចំពេលដែលក្រុមអ៊ីស្លាមជ្រុលនិយម កាន់តែឡើងដៃខ្លាំងផង ទើបពួកគេបែកគំនិត ធ្វើការវាយប្រហារតាមរយៈសកម្មភាព ដែលចិនចាត់ទុកថាជាភេរវកម្មនេះឯង។ រដ្ឋាភិបាលចិន មិនទទួលស្គាល់ចំណុចទាំងអស់នេះទេ ហើយមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំងលាយឡំបូកបល់ ចលនាតស៊ូជាតិនិយម ថាជាចលនាភេរវកម្មទៀត។ ទាល់តែមានភ្លើង ទើបបានមានផ្សែង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ