ឥណ្ឌាបង្ហោះកាំជ្រួច១០០% Made In India
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៥
ជាលើកទីមួយ នៅថ្ងៃចន្ទទី ៥ មិថុនា ២០១៧ ឥណ្ឌាបានបាញ់កាំជ្រួចថ្មី ដែលប្រើបច្ចេកវិទ្យាក្នុងស្រុក សុទ្ធសាធ។ នេះមានន័យថា ឥណ្ឌាកំពុងបង្កើនសមត្ថភាពផ្នែកបាញ់កាំជ្រួចបានផង និង កំពុងពង្រីកជាពិសេស មហិច្ឆតាកម្មវិធីអវកាសរបស់ខ្លួនផង។ ជាមួយបច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះ តម្លៃក៏ថោក ឥណ្ឌាសង្ឃឹមថានឹងអាចប្រកួតប្រជែង ក្នុងទីផ្សារស៊ីឈ្នួលបង្ហោះផ្កាយរណប នៅពេលឆាប់ៗ។
នៅវេលាម៉ោង ១៧និង២៨នាទីល្ងាច ម៉ោងនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ប្រដាប់បង្ហោះកាំជ្រួច GSLV-MkIII បានពាំផ្កាយរណបទូរគមនាគមន៍ទម្ងន់ជាងបីតោន ទៅដាក់ក្នុងគន្លងតារាវិថី។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៃទីភ្នាក់ងារអវកាសឥណ្ឌា ISRO បានស្ទុះងើបទះដៃអបអរ នៅពេលឃើញស្រមោលកាំជ្រួច កម្ពស់៤៣ម៉ែត្រ ទម្ងន់៦៤០តោន បានផុសឡើងលើផ្ទៃអាកាស។ នេះបើតាមរូបភាពដែលមានបញ្ចាំងតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ជាតិ។
ពីមុនមកឥណ្ឌា ក៏ធ្លាប់បានបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបជាច្រើនមកហើយដែរ តែជាភាគច្រើនជាផ្កាយរណបតូចៗ ស្រាលៗ និងដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យាបង្ហោះនាំចូលពីបរទេស នៅពេលណាត្រូវការបង្ហោះផ្កាយរណបធ្ងន់លើសពីពីរតោន ! ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនេះ ឥណ្ឌាបានបង្ហាញសមត្ថភាពថ្មី អាចបង្ហោះបានដោយជោគជ័យផ្កាយរណបដែលមានទម្ងន់រហូតដល់៤តោន ទៅក្នុងអវកាស។ មានន័យថា ឥណ្ឌាបានក្លាយជាសមាជិកថ្មីនៃក្លឹបប្រទេសអវកាស ដែលជាក្លឹបដ៏តូចមានតែប៉ុន្មានប្រទេសប៉ុណ្ណោះអាចធ្វើបាន នៅលើពិភពលោកយើងនេះ។
មោទនភាពជាតិ ! នេះជាសារសរសើររបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ណារិដ្រា ម៉ូឌី នៅខណៈដែលបានឃើញឥណ្ឌាកំពុងបោះជំហានទៅមុខក្នុងវិស័យអវកាស ដោយរំកិលទៅកាន់តែជិតសេចក្តីសម្រេចផលិតយានបង្ហោះកាំជ្រួច ជំនាន់ចុងក្រោយ។
តាមការពិត ម៉ាស៊ីនបង្ហោះនេះ ត្រូវបានឥណ្ឌាធ្វើការសាកល្បងជាលើកដំបូងបំផុត នៅឆ្នាំ២០១៤ ប៉ុន្តែអ្វីជាការកត់សម្គាល់ខ្លាំង គឺ ម៉ាស៊ីនបង្ហោះថ្មីនេះ ត្រូវបានផលិតដោយឥណ្ឌាខ្លួនឯង និងនៅក្នុងស្រុកផ្ទាល់តែម្តង និងដែលមានបច្ចេកវិទ្យាស្មុគស្មាញខ្លាំងបំផុត។ ជាម៉ាស៊ីនបង្ហោះ ដ៏ខ្លាំងបំផុតដែលឥណ្ឌាមិនធ្លាប់ផលិតបានទេពីមុនមក។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបគេមើលឃើញអំពីមហិទ្ធិរិទ្ធថ្មីនៃវិស័យកាំជ្រួចឥណ្ឌា។
ឥណ្ឌាបានចំណាយពេលវេលាអភិវឌ្ឍន៍កម្មវិធីអស់រយៈពេល២០ឆ្នាំ វិស្វករខ្លះបានធ្វើការស្រាវជ្រាវអស់មួយជីវិត ទម្រាំអាចសម្រេចរកឃើញបច្ចេកវិទ្យាថ្មីផលិតម៉ាស៊ីនបង្ហោះដ៏មានមហិទ្ធិរិទ្ធមួយនេះបាន។ លទ្ធផលដែលឥណ្ឌាសម្រេចបាននៅពេលនេះ ត្រូវបានក្រុមអ្នកជំនាញអវកាសអឺរ៉ុបវាយតម្លៃថា មានសមត្ថភាពស្មើនឹងកាំជ្រួចអឺរ៉ុប Ariane 4 ពោលគឺឥណ្ឌាមានមធ្យោបាយបង្ហោះផ្កាយរណបទៅក្នុងគន្លងតារាវិថី ដោយខ្លួនឯង បានមួយភាគធំ។
បច្ចេកវិទ្យារបស់ម៉ាស៊ីនបង្ហោះដែលឥណ្ឌាប្រើនៅពេលនេះ គឺជាការបញ្ចូលគ្នារវាងធាតុអុកស៊ីហ្សែន និងអ៊ីដ្រូហ្សែន ដែលនៅជាវត្ថុរាវនៅឡើយ។ ចំហេះរបស់វាផលិតចេញជាឧស្ម័ន ដែលមានកម្លាំងបុកធាក់កាំជ្រួចឱ្យហោះឡើងនៅក្នុងអវកាស។ ម៉ាស៊ីនប្រភេទនេះ មានប្រើក្នុងកាំជ្រួចអឺរ៉ុប Ariane-5 ជំនាន់ទី៥ ។
ឥណ្ឌាផ្តើមមានមហិច្ឆតា និងសម្ពោធស្ថានីយ៍អវកាសតាំងពីឆ្នាំ១៩៦០មក តែកម្មវិធីអវកាសឥណ្ឌាទើបចាប់ផ្តើមទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីពិភពលោក នៅឆ្នាំ២០១៤ នៅពេលឥណ្ឌាបានបង្ហោះផ្កាយរណបទៅក្នុងគន្លងតារាវិថីភពអង្គារ បានសម្រេច។ តម្លៃនេះគម្រោងអវកាសនេះ មានត្រឹមតេ ៧៣លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺតិចជាគម្រោងថវិកាផលិតកុនហូលីវ៉ូតអាមេរិក ទំនាញផែនដីផង និងកាន់តែតិចបំផុតទៀត បើប្រៀបទៅនឹងគម្រោងដូចគ្នារបស់ទីភ្នាក់ងារណាហ្សា អាមេរិក ដែលចំណាយដល់ទៅ ៦៧១លានសម្រាប់បង្ហោះផ្កាយរណបទៅភពអង្គារ។
មហាយក្សអាស៊ីមួយនេះបានសម្រេចផលិតបានយានប្រើបានច្រើនដង ដែលអនុញ្ញាតឱ្យឥណ្ឌាអាចបញ្ជូនផ្កាយរណបទៅកាន់តារាវិថីក្នុងតម្លៃទាប ជាងទីផ្សារអវកាសសព្វថ្ងៃ។ តម្លៃទាប ដែលបាននិងកំពុងធ្វើឱ្យឥណ្ឌាមានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែងខ្លាំងក្នុងវិស័យស៊ីឈ្នួលបង្ហោះផ្កាយរណប ដ៏មានសក្តានុពល និង បើយោលទៅលើការរីកដុះដាលនៃវិស័យទូរគមនាគមន៍។
ទន្ទឹមគ្នានេះទៀត ទីភ្នាក់ងារអវកាសឥណ្ឌាកំពុងសិក្សាអំពីលទ្ធភាពធ្វើបេសកកម្មនៅភពព្រហស្បតិ៍និងសុក្រ។ ឥណ្ឌាក៏បានជាប់ឈ្មោះក្នុងកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រ កាលពីខែកុម្ភៈ២០១៧ ជាប្រទេសបាញ់កាំជ្រួចទៅកាន់តារាវិថី បានច្រើនជាងគេបំផុត ម្តង ១០៤គ្រឿង។
ប៉ុន្តែដោយមិនរាប់មហាអំណាចអវកាសអន្តរជាតិ អាមេរិក រុស្ស៊ី និងអឺរ៉ុប ឥណ្ឌាក៏កំពុងប្រឈមនឹងការរីកលូតលាស់នៃក្រុមហ៊ុនអវកាសឯកជនផ្សេងទៀត ដូចជាក្រុមហ៊ុន New space, SpaceX ...
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ