រលំអគារ៖ សោកនាដកម្មដែលមិនគួរនឹងកើត នាំឲ្យចោទសំណួរជុំវិញសុវត្ថិភាពកម្មករកាត់ដេរ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៣០
ចំនួនអ្នកស្លាប់ ក្នុងការរលំអគាររោងចក្រ នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស បានកើនឡើងរហូតដល់ទៅជិត ៣០០នាក់ហើយ នៅថ្ងៃសុក្រនេះ។ នេះគឺជាសោកនាដកម្មថ្មីមួយទៀត ដែលកើតឡើងនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរ បន្ទាប់ពីសោកនាដកម្មអគ្គិភ័យ ក្នុងរោងចក្រកាត់ដែរ កាលពីប្រមាណ ៥ខែមុន បានបណ្តាលឲ្យកម្មករ ១១១នាក់ ត្រូវបាត់បង់ជីវិត។ សោកនាដកម្មផ្ទួនៗគ្នានេះ កំពុងតែធ្វើឲ្យមានការរិះគន់កាន់តែខ្លាំង ទាក់ទងនឹងលក្ខខណ្ឌការងារ នៃកម្មករកាត់ដេរ នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស ប្រទេសដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ នៅលើពិភពលោកខាងវិស័យកាត់ដេរ។
ការរលំអគាររោងចក្រកាត់ដេរ នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស កាលពីថ្ងៃពុធ កន្លងទៅនេះ គឺជា “សោកនាដកម្ម” ដ៏ធំមួយ ប៉ុន្តែ វាមិនមែនជា “គ្រោះថ្នាក់” នោះទេ។ មិនមែនជារឿងគ្រោះថ្នាក់ ពីព្រោះ វាជារឿងមិនគួរនឹងឲ្យកើត។ វាគឺជាសោកនាដកម្ម ដែលគួរតែអាចចៀសវាងបាន។
កម្មករកាត់ដេរជាច្រើន ដែលមានជីវិតរួចពីការរលំអគារនេះ សុទ្ធតែបានអះអាងថា គេឃើញមានស្នាមប្រេះកាន់តែរីកធំ នៅក្នុងអគាររោងចក្រនេះ តាំងពីថ្ងៃអង្គារម៉្លេះ រហូតថែមទាំងមានការជម្លៀសបុគ្គលិក និងកម្មករចេញពីអគារនេះទៀតផង។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃពុធ ថៅកែរោងចក្រកាត់ដេរ បានបង្ខំឲ្យកម្មករទាំង ៣ពាន់នាក់ ត្រឡប់ចូលមកធ្វើការវិញទាំងអស់ ដោយព្រមានថា បើអ្នកណាមិនមកធ្វើការនឹងត្រូវកាត់ប្រាក់ខែ ឬត្រូវបញ្ឈប់ការងារ។ មួយម៉ោងក្រោយពីចូលធ្វើការ អគារទាំងមូលក៏រលំសង្កត់កម្មកររាប់រយពាន់នាក់ នៅក្នុងនោះ ដែលរហូតមកទល់នឹងពេលនេះ គេនៅមិនទាន់សង្រ្គោះចេញមកបានអស់នៅឡើយ។
គួរបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងអគារដែលរលំបាក់នេះ ក្រៅពីរោងចក្រកាត់ដេរ ក៏មានការិយាល័យធនាគារមួយផងដែរ។ ហើយយោងតាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ធនាគារនេះ បន្ទាប់ពីឃើញមានស្នាមប្រេះក្នុងអគារ កាលពីថ្ងៃអង្គារ ធនាគារបានប្រាប់បុគ្គលិករបស់ខ្លួនទាំងអស់ មិនឲ្យមកធ្វើការទេ នៅថ្ងៃពុធ។ ជាលទ្ធផល មិនមានបុគ្គលិកធនាគារណាម្នាក់ត្រូវស្លាប់ ឬរបួស នៅក្នុងការរលំអគារនេះទេ។ ដូច្នេះ ការស្លាប់ និងរបួសដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ នៅក្នុងការរលំអគារនេះ គឺជាសោកនាដកម្ម ដែលគួរតែអាចចៀសវាងបាន ប្រសិនបើថៅកែរោងចក្រ មានស្មារតីទទួលខុសត្រូវ ចេះគិតគូរពីសុវត្ថិភាពនិយោជិតរបស់ខ្លួន ដោយមិនគិតតែពីរឿងលុយចំណេញ។
ចំនួនកម្មករស្លាប់ និងរបួសដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ បូករួមជាមួយនឹងដំណឹងអំពីទង្វើដោយគ្មានការទទួលខុសត្រូវរបស់ថៅកែរោងចក្រនៅពេលនេះ កំពុងតែមកបន្ថែមពីលើសោកនាដកម្មមួយចំនួនផ្សេងទៀត ដែលចេះតែកើតឡើងឥតឈប់ នៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅបង់ក្លាដែស ជាពិសេស សោកនាដកម្ម កាលពីខែវិច្ឆិកាកន្លងទៅ ដែលអគ្គិភ័យនៅក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរមួយកន្លែង បានសម្លាប់មនុស្សរហូតដល់ទៅជាង ១រយនាក់។
វិស័យកាត់ដេរ គឺជាវិស័យឈានមុខមួយ នៃសេដ្ឋកិច្ចបង់ក្លាដែស។ ផលិតផលក្នុងសរុបរបស់បង់ក្លាដែស ប្រមាណជា ១៧% បានមកពីវិស័យកាត់ដេរ។ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់មានរហូតដល់ទៅប្រមាណជា ៨០% នៃការនាំចេញសរុបរបស់បង់ក្លាដែស។ បើគិតជាទឹកប្រាក់ ការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់បង់ក្លាដែស ក្នុងមួយឆ្នាំៗ មានរហូតដល់ទៅ ២០ពាន់លានដុល្លារ។ នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បង់ក្លាដែសជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ២ នៅលើពិភពលោក ខាងវិស័យកាត់ដេរ ហើយគេព្យាករថា បង់ក្លាដែសអាចនឹងប្រជែងយកតំណែងលេខ១ ពីចិន នៅក្នុងរយៈពេល ៧ឆ្នាំខាងមុខទៀតនេះ។
ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងគ្នានេះ វិស័យកាត់ដេរបង់ក្លាដែសផ្តោតទៅលើយុទ្ធសាស្រ្តមួយ គឺប្រកួតប្រជែង ទៅលើតម្លៃផលិត ពោលគឺធ្វើយ៉ាងណាផលិតសម្លៀកបំពាក់ឲ្យបានថោកជាងប្រទេសជាគូប្រជែង ដូចជា ចិន និងវៀតណាម ជាដើម។ ការព្យាយាមបញ្ចុះតម្លៃផលិតនេះ ធ្វើឡើងតាមរយៈការផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលទាបដល់កម្មករ លក្ខខណ្ឌការងារមិនសមរម្យ ហើយសុវត្ថិភាពការងាររបស់កម្មករមិនត្រូវបានថៅកែយកចិត្តទុកដាក់។
ចំណែកឯរដ្ឋាភិបាលបង់ក្លាដែសវិញ នៅពេលដែលមានសោកនាដកម្មកើតឡើង ទៅលើកម្មករកាត់ដេរម្តងៗ បានត្រឹមតែស្រែកថ្កោលទោស រិះគន់រោងចក្រ ក៏ប៉ុន្តែ មិនឃើញមានធ្វើអ្វីធំដុំ ដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឲ្យសោកនាដកម្មនេះកើតឡើងនោះទេ។ ក្រុមអង្គការការពារសិទ្ធិពលករ នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស ក៏ដូចជា អង្គការសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិជាច្រើនទៀត តែងតែបានលើកឡើងថា នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស ថៅកែរោងចក្រកាត់ដេរមានអំណាចអាចអង្គុយលើច្បាប់បាន ពីព្រោះថា ពួកគេ ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារ សាច់ញាតិរបស់ពួកគេ កាន់កាប់អាសនៈក្នុងរដ្ឋសភាបង់ក្លាដែស រហូតដល់ទៅ ប្រមាណជា ១០%។ ក្នុងចំណោមថៅកែរោងចក្រកាត់ដេរទាំងនេះ មានច្រើន ដែលជាសមាជិកគណបក្សកាន់អំណាចបច្ចុប្បន្ន នៅបង់ក្លាដែស។ ទាំងនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យពួកថៅកែរោងចក្រអាចធ្វើអ្វី ស្រេចតែនឹងចិត្ត។
សោកនាដកម្មរលំអគារ នៅបង់ក្លាដែស នៅពេលនេះ ព្រមទាំងសោកនាដកម្មមុនៗផ្សេងទៀត នៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរបង់ក្លាដែស ថ្វីដ្បិតតែវាជាការទទួលខុសត្រូវធំបំផុតរបស់ថៅកែរោងចក្រ និងអាជ្ញាធរបង់ក្លាដែស ក៏ប៉ុន្តែ ក្រុមហ៊ុនបរទេស ជាពិសេស ក្រុមហ៊ុនលក់សម្លៀកបំពាក់ នៅអឺរ៉ុប និងអាមេរិក ក៏មានចំណែកទទួលខុសត្រូវច្រើនដែរ ពីព្រោះ ពួកគេស្វះស្វែងរកតែកន្លែងណាដែលផលិតសម្លៀកបំពាក់ក្នុងតម្លៃថោក ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណេញ ដោយមិនខ្វល់ខ្វាយ ពីលក្ខខណ្ឌការងាររបស់កម្មករ ដែលផលិតទំនិញទាំងនេះ។ បើនិយាយពីការទទួលខុសត្រូវនេះ គេក៏មិនគួរភ្លេចដែរ ពីអតិថិជនទិញសម្លៀកបំពាក់ ជាពិសេស អតិថិជន នៅអឺរ៉ុប និងអាមេរិក ដែលស្វះស្វែងរកទិញតែសម្លៀកបំពាក់ណាដែលមានតម្លៃថោក ដោយមិនខ្វល់ថា តើសម្លៀកបំពាក់នេះ ផលិតនៅទីណា? ក្នុងលក្ខខណ្ឌការងារបែបណា?
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ