វិបត្តិដីធ្លី៖ អាជ្ញាធរត្រូវព្យាបាលដំបៅចាស់ និងកុំបង្កើតបញ្ហាថ្មី!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:២៩
ថ្ងៃទី៣មករានេះ គឺជាខួប៥ឆ្នាំ នៃការបណ្តេញចេញ ចំពោះពលរដ្ឋប្រមាណ៣០០គ្រួសារនៅសហគមន៍បុរីកីឡា។ ជាក់ស្តែងទៅ ការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ និង រឿងវិបត្តិដីធ្លី គឺកើតមានច្រើនកន្លែង និងស្ទើរតែនៅគ្រប់ទិសទី នៃផ្ទៃប្រទេស។ អ្នកវិភាគមួយចំនួន មើលឃើញថា នេះជាដំបៅចាស់ដែលរដ្ឋអំណាចត្រូវព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយ។ បើពុំដូច្នោះទេ បក្សកាន់អំណាច អាចនឹងថយប្រជាប្រិយភាព ឬអាចនឹងបាត់ កៅអីសភា តទៅទៀត ក៏អាចថាបាន។
ថ្ងៃទី៣មករាឆ្នាំ២០១២ គឺកាលពី៥ឆ្នាំមុន គេនៅចាំបានថា កងកម្លាំងអាជ្ញធរក្រុងភ្នំពេញ បានឈូសឆាយ វាយកម្ទេចលំនៅដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋ នៅសហគមន៍បុរីកីឡា ដែលមានអ្នករងគ្រោះប្រមាណ៣០០គ្រួសារ។ ក្រោយមក អាជ្ញាធរបានបញ្ជូនពលរដ្ឋទាំងនោះ ឲ្យទៅរស់នៅតំបន់ភ្នំបាត ក្នុងឃុំផ្សារដែក ខេត្តកណ្តាល ប្រហែលជា៤៥គីឡូម៉ែត្រ។ កន្លែងថ្មីនេះ ឆ្ងាយពីកន្លែងរកស៊ី ឆ្ងាយពីមន្ទីរពេទ្យ ឆ្ងាយសាលារៀន គ្មានអនាម័យ ខ្វះសេវាសង្គមផ្សេងៗ ហើយជាជង្រក់ដែលគេចោលសំរាម។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ចំពោះអ្នកបុរីកីឡាមួយចំនួន ដែលមិនស្ងប់ចិត្ត និងមិនបានទទួលសំណងត្រឹមត្រូវសមរម្យនោះ បាននាំគ្នាក្រោកឈរ តវ៉ា ហើយបានចូលរួមរួមជាមួយចលនារបស់សហគមន៍ដទៃទៀត ដែលរងការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំដែរនោះ ដូចជាសហគមន៍បឹងកក់ សម្បុកចាប សហគមន៍ផ្លូវរថភ្លើងជាដើម។ តាមរយៈការតវ៉ាកន្លងមក អ្នកខ្លះ ក៏ត្រូវប៉ូលីសវាយបង្ក្រាប ចាប់ខ្លួន ឃុំខ្លួន បាញ់ទឹក និងបាញ់ឧស្ម័នបង្ហូរទឹកភ្នែក ជាហូរហែរ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក្តី ចំពោះករណីសហគមន៍បុរីកីឡា ក្រុមហ៊ុនឯកជនផានអ៊ីម៉ិច(Phanimex) ដែលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្យាជាមួយប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះថា នឹងផ្តល់សំណងអគារចំនួន១០ខ្នង ជាថ្នូរនឹងការយកដីរបស់ពួកគេសម្រាប់អភិវឌ្ឍពាណិជ្ជកម្ម។ ក៏ប៉ុន្តែរហូតមកទល់ពេលនេះ គឺ៥ឆ្នាំទៅហើយ បន្ទាប់ពីការវាយកម្ទេចផ្ទះសម្បែររបស់ពួកគេ គឺសំណងសង់រួចស្រេច បានតែអគារ៨ខ្នងតែប៉ុណ្ណោះ។
ជម្លោះទំនាស់ដីធ្លី ការបណ្តេញដោយបង្ខំ និងដោយគ្មានសំណងសមរម្យ គឺបង្កជាវិបត្តិរ៉ាំរ៉ៃយ៉ាងច្រើន។ បើគ្រាន់តែនិយាយពីនៅរាជធានីភ្នំពេញ គឺមានការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ ដល់ទៅចំនួន៧៧កន្លែងឯណោះ ក្នុងរយៈកាលជាង១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ចំណងជើងថា «សន្យាខ្យល់» ស្រាវជ្រាវដោយសមាគមធាងត្នោត ចេញផ្សាយប៉ុន្មានសប្តាហ៍កន្លងទៅនេះ។
ការសិក្សានេះបញ្ជាក់ថាមូលហេតុនៃការបណ្ដេញចេញដោយបង្ខំ ទាំង៧៧កន្លែងនោះ គឺក្រោមហេតុផលអភិវឌ្ឍន៍ និងដើម្បីសោភ័ណភាពរាជធានីភ្នំពេញ។ ហើយទីបំផុត មានតែ៣៥% នៃទីតាំងទាំងនោះ មានការអភិវឌ្ឍពេញលេញ, ៤០% មានការអភិវឌ្ឍខ្លះៗ ចំណែក ២៥% មិនទាន់មានការអភិវឌ្ឍអ្វីសោះ។
ក្រៅពីជម្លោះដីធ្លីនៅក្រុងភ្នំពេញ ក៏មានដែរវិបត្តិដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចដើម្បីអភិវឌ្ឍ តាមបណ្តាខេត្តនានា។ តួយ៉ាង នៅកោះកុង កំពង់ឆ្នាំង បាត់ដំបង សៀមរាប បន្ទាយមានជ័យ រតនគិរីជាដើម គឺស្ទើរតែគ្រប់ជ្រុងនៃមាតុភូមិ។
ចំពោះក្រសែភ្នែកអ្នកវិភាគខ្លះ ស្នូរសម្រែក យំថ្នូរ របស់ពលរដ្ឋដែលបាត់បង់ដីធ្លី រួមទាំងអយុត្តិធម៌សង្គមចំពោះអ្នកបាត់បង់ផ្ទះសម្បែក គឺជាចំណែកសំខាន់មួយ ដែលធ្វើឲ្យបក្សកាន់អំណាចជ្រុះកៅអីនៅរដ្ឋសភា ដល់ទៅជាង២០អាសនៈ កាលពីពេលបោះឆ្នោតជាតិ២០១៣។
ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី៥នេះ បានផ្តើមចេះឆ្លុះកញ្ចក់ ងូតទឹក សម្អាតខ្លួន និងព្យាបាលជំងឺ។ និយាយដាច់ដោយឡែក គឺធ្វើកំណែទម្រង់លើដំណោះស្រាយវិបត្តិដីធ្លី ដោយមានការបែងចែកសមត្ថកិច្ចរវាងក្រសួងបរិស្ថាន ក្រសួងកសិកម្ម និងក្រសួងរៀបចំដែនដី។ ក៏មានដែរ ការបង្កើតគណៈកម្មការដោះស្រាយវិវាទដីធ្លី របស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី គឺបន្ទាប់ពីគេមើលឃើញថា យន្តការស្បែកខ្លា និង ការឲ្យកូនចៅរបស់អ្នកធំចុះទៅដោះស្រាយវិបត្តិដីធ្លី ហាក់ពុំសូវមានប្រសិទ្ធភាពរួចមក។
សព្វថ្ងៃ ករណីអគារប៊ូឌីងសដែលកំពុងតែដំណើរការចរចា គឺមានការចូលរួមដឹងឮនិងបញ្ចេញយោបល់ច្រើនពីពលរដ្ឋ។ យន្តការដោះស្រាយ និងការសម្របសម្រួល ក៏មានជាច្រើនដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពលរដ្ឋខ្លះ គឺនៅតែខ្លាចរអារ ហើយភាគច្រើនគឺចង់បានសំណងសមរម្យ ជាប្រាក់ដល់ដៃឲ្យស្រេចឲ្យហើយតែម្តង ជាជាងដែលត្រូវរង់ចាំយូរឆ្នាំតទៅទៀត។ ទន្ទឹមនេះ បើករណីប៊ូឌីងស ដោះស្រាយមិនបានល្អ ហើយវាក្លាយដោយចៃដន្យណាមួយ ទៅជាបញ្ហាដីធ្លីជាថ្មីទៀតនោះ គឺនឹងបង្កជាបញ្ហាថ្មី វិបត្តិធ្ងន់សម្រាប់រដ្ឋអំណាចខ្លួនឯងហើយ។
ដូច្នេះ ទោះបីជាក្នុងតម្លៃប៉ុណ្ណាក៏ដោយ អាជ្ញាធរត្រូវព្យាបាលដំបៅចាស់ទាំងឡាយ ហើយដោះស្រាយបិទបញ្ចប់វិបត្តិដែលរ៉ាំរៃ និងកុំបង្កើតបញ្ហាថ្មីបន្តទៀត។ បើពុំដូច្នោះទេ ស្នូរយំស្រែករបស់ពលរដ្ឋដែលបាត់បង់ដីធ្លីនិងផ្ទះសម្បែក គឺនៅតែឮតទៅ និងរឹងរឹតកាន់តែកងរំពងតាមប្រព័ន្ធឃោសនាមហាជន ហើយស្រមោលនៃការបាត់បង់ចំនួនក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ឬស្រមោលនៃធ្លាក់កៅអីនៅរដ្ឋសភា គឺទំនងជានឹងនៅតែបន្តលងបន្លាចបក្សកាន់អំណាច តទៅទៀត ក្នុងឱកាសបោះឆ្នោត នាពេលខាងមុខ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ