Brexit៖ អង់គ្លេសសុំលែងលះជាផ្លូវការពីសហភាពអឺរ៉ុប
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ថ្ងៃពុធទី ២៩ មីនា ជាថ្ងៃដែលអង់គ្លេសជូនដំណឹងជាផ្លូវការ ទៅសហភាពអឺរ៉ុប ពីការដកសមាជិកភាពរបស់អង់គ្លេស។ នៅថ្ងៃអង្គារម្សិលមិញ លោកស្រី នាយករដ្ឋមន្រ្តី អង់គ្លេស តេរ៉េសា មេបានចុះហត្ថលេខា លើលិខិតសុំលែងលះជាផ្លូវការពីអឺរ៉ុប។ ទៅតាមមាត្រាទី ៥០នៃសន្ធិសញ្ញាអឺរ៉ុប អង់គ្លេស និងអឺរ៉ុបមានរយៈពេល ២ឆ្នាំ ដើម្បីចរចាលែងលះគ្នា ឲ្យដាច់ស្រលះ នៅឆ្នាំ ២០១៩។
ឯកអគ្គរាជទូតអង់គ្លេសប្រចាំនៅសហភាពអឺរ៉ុប ជាអ្នកនាំយកលិខិតដែលប្រមុខរដ្ឋាភិបាល បានចុះហត្ថលេខានៅយប់ថ្ងៃ អង្គា ទៅប្រគល់ដល់ដៃ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប លោកដូណាល់ ទូស្ក នៅថ្ងៃពុធ ទី ២៩មីនា។ ចាប់ពីថ្ងៃ ដែលប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ទទួលបានលិខិតសុំជាផ្លូវការរបស់អង់គ្លេស និតិវិធីសម្រាប់ចរចារវាងភាគីទាំងពីរ នឹងចាប់ដំណើរការ ទៅតាមមាត្រា ទី ៥០ដែលមានចែងនៅក្នុង សន្ធិសញ្ញាក្រុងរ៉ូម។
អង់គ្លេស និងសហភាពអឺរ៉ុបមានពេលវេលា ២ឆ្នាំ ដើម្បី ចរចា រកឲ្យបានកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ ដែលនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអង់គ្លេសអាចដើរចេញ ពីសហភាពអឺរ៉ុបបានដាច់ស្រេច នៅអំឡុងខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១៩។ ក្នុងអំឡុងពេលចរចា ២ឆ្នាំនេះ អង់គ្លេស នៅតែជាសមាជិករបស់សហភាពអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែ មិនអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំមួយចំនួនរបស់សហភាពអឺរ៉ុប ដែលនិយាយផ្តោតទៅលើករណីអង់គ្លេស។ ជាក់ស្តែង អង់គ្លេសនឹងមិនអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលអឺរ៉ុប ដែលត្រូវរៀបចំ នៅពាក់កណ្តាលខែមេសា ខាងមុខ ព្រោះថា នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនោះ មេដឹកនាំកំពូលរបស់ប្រទេសសមាជិកអឺរ៉ុបនឹងបោះឆ្នោតសម្រេចលើគោលការណ៍ ដែលគេត្រូវប្រើ យកទៅដាក់ក្នុងតុចរចា ជាមួយអង់គ្លេសដែលបានសម្រេចដើរចេញពីអឺរ៉ុប។
ការចរចាដ៏ស្មុគស្មាញ
ទៅតាមបទប្បញត្តិរបស់សន្ធិសញ្ញាសហភាពអឺរ៉ុប អង់គ្លេសនឹងមានសេរីភាព ដើរចេញពី អឺរ៉ុប នៅក្រោយការចរចា រកកិច្ចព្រមព្រៀង ជាមួយភាគីអឺរ៉ុប។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងការជាក់ស្តែង ការចរចា ចង់សុំលែងលះរបស់អង់គ្លេស គឺវាស្មុគស្មាញ និងអាចវែងជាងពេលវេលា២ឆ្នាំ ដែលច្បាប់បានកំណត់។ ស្មុគស្មាញ ព្រោះនេះជាលើកទី ១ ដែលប្រទេសសមាជិកមួយ បានសម្រេចដើរចេញពីអឺរ៉ុប បន្ទាប់ពីបានរួមរស់ជាសមាជិក អស់៤៤ឆ្នាំ។
ស្មុគស្មាញ ព្រោះថា តាំងពីមិនទាន់មានការចរចាម្ល៉េះ ភាគីទាំងពីរ អង់គ្លេស និងសហភាពអឺរ៉ុបបានបង្ហាញឲ្យឃើញរួចហើយពីជំហរ ការខ្វែងគំនិតគ្នា ពីចំណុចដែលគេត្រូវលើកយកមកនិយាយ នៅក្នុងពេលចរចា។
ភាគីអង់គ្លេស ចង់ឲ្យមានការចរចា ក្នុងពេលតែមួយ ពីការដើរចេញរបស់អង់គ្លេសផង និងពីអនាគតចំណងសេដ្ឋកិច្ចរវាងអង់គ្លេស ហើយនិងអឺរ៉ុប ផង។ ពោល គឺក្នុងរយៈពេល ២ឆ្នាំ អង់គ្លេស អាចចរចាបានសម្រេចដើរចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប ហើយជាមួយគ្នានោះ ក៏អាចរកបានកិច្ចព្រមព្រៀងមួយទៀត ស្តីពីការសហការ ថ្មីមួយ ជាមួយ សហភាពអឺរ៉ុប ក្នុងនាមជាប្រទេសដៃគូ ប៉ុន្តែ មិនមែនក្នុងនាមជាប្រទេសសមាជិកអឺរ៉ុបទៀតនោះទេ។
ជំហរចង់បានរបស់អង់គ្លេស គឺត្រូវបានប្រឆាំងរួចហើយពីអ្នកតំណាងគណៈកម្មការអឺរ៉ុប ទទួលបន្ទុកការចរចាលែងលះជាមួយអង់គ្លេស។ សម្រាប់លោកMichel Banier ការចរចាជាមួយអង់គ្លេសត្រូវធ្វើតាមលំដាប់លំដោយ។ មានន័យថា ដំបូងគេត្រូវចរចា លែងលះឲ្យដាច់ស្រឡះជាមួយអង់គ្លេស ដែលអាចត្រូវការពេលវេលា ២ឆ្នាំ បន្ទាប់មក អង់គ្លេស និងអឺរ៉ុបត្រូវស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាល អន្តរកាល មុននឹងចាប់ផ្តើមចរចា គ្នាសាជាថ្មី ដើម្បី សហការគ្នាជាដៃគូ ទៅថ្ងៃអនាគត។
អនាគតជនជាតិអឺរ៉ុប និងព្រំដែនពន្ធគយ នៅក្រោយអង់គ្លេសលែងជាសមាជិករបស់សហភាពអឺរ៉ុប
ក្នុងដំណាក់កាលចរចាលែងលះ ភាគីអឺរ៉ុប ចង់ឲ្យអង់គ្លេសបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ពីជោគវាសនារបស់ប្រជាជនអឺរ៉ុប ដែលកំពុងរស់នៅធ្វើការក្នុងទឹកដីអង់គ្លេស។ សព្វថ្ងៃនេះ មានប្រជាជនអឺរ៉ុប ប្រមាណ ៣លាននាក់ រស់ និងធ្វើការនៅក្នុងទឹកដីអង់គ្លេស។
នាយករដ្ឋមន្រ្តី អង់គ្លេស លោកស្រី តេរ៉ាសា មេនៅតែបដិសេធមិននិយាយធានា អនាគតជោគវាសនា របស់ប្រជាជនអឺរ៉ុប បើសិនសហភាពអឺរ៉ុបមិនធានាដូចគ្នា ជោគវាសនារបស់ប្រជាជនអង់គ្លេស ប្រមាណ ១លាន ២សែននាក់ ដែលកំពុងធ្វើការ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុបផ្សេងទៀត។
អឺរ៉ុបចង់ដឹងឲ្យច្បាស់ផងដែរពីជំហររបស់អង់គ្លេស ចំពោះប្រាក់បំណុល ដែលអង់គ្លេសបានជំពាក់ កេសប្រាក់អឺរ៉ុប។ តាមការគណនា របស់អឺរ៉ុប អង់គ្លេសត្រូវសងប្រាក់ ពី ៥០ ទៅ ៦០ពាន់លានអឺរ៉ូ ដែលអង់គ្លេសបានជំពាក់ សន្យា ត្រូវបង់ឲ្យសហភាពអឺរ៉ុប មុននឹងអង់គ្លេសអាចដើរចេញពីអឺរ៉ុប។ ភាគីអង់គ្លេសវិញ ធ្លាប់បានបង្ហើបរួចហើយ ថា ខ្លួននឹងបង់ប្រាក់សង ដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់តាមការទាមទាររបស់អឺរ៉ុបនោះទេ។
អឺរ៉ុបចង់ឲ្យអង់គ្លេសបង្ហាញឲ្យច្បាស់ផងដែរ គឺព្រំដែនពន្ធរវាងទឹកដី អៀរឡង់ខាងជើង របស់អង់គ្លេស ជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប នៅក្រោយពេលដែលអង់គ្លេស លែងជាសមាជិករបស់សហភាពអឺរ៉ុប។
អនាគតដ៏ស្រពិចស្រពិល
ដោយសារតែភាពស្មុគស្មាញ និងការខ្វែងគំនិតគ្នាច្រើន អង់គ្លេស និងសហភាពអឺរ៉ុបទំនងនឹងមិនអាចរកឃើញកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ នៅក្នុងរយៈពេល ២ឆ្នាំ នៃការចរចា។ នេះជាសេណារីយ៉ូដែលអាចទៅរួច។ នាយករដ្ឋមន្រ្តី អង់គ្លេស ធ្លាប់បាននិយាយរួចហើយថា គេសុខចិត្ត គ្មានកិច្ចព្រមព្រៀង ជាជាង មានកិច្ចព្រមព្រៀងមួយដែលអាក្រក់។
ប៉ុន្តែ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុបលោកដូណាល់ ទូស្កវិញបានព្រមានរួចហើយ ថា បើសិនគ្មានកិច្ចព្រមព្រៀង នៅក្រោយការចរចា នោះគឺភាគីទាំងសងខាង ដែលនឹងខាតបង់ប្រយោជន៍។ តាមមាត្រាទី ៥០ ភាគីទាំងពីរអាចចរចា រយៈពេល ២ឆ្នាំ និងអាចពន្យារពេលចរចាទៅមុខទៀត បើសិនចាំបាច់។ ប៉ុន្តែ បើសិនជានៅក្នុង ការពន្យារពេល ភាគីទាំង២ នៅតែមិនចុះសម្រុងគ្នា រកឲ្យបានកិច្ចព្រមព្រៀងទៀត នោះភាពអនាធិបតេយ្យប្រាកដជានឹងអាចកើតមាន ព្រោះថា គេនៅតែមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ជនជាតិអឺរ៉ុប ដែលរស់នៅអង់គ្លេស។ អង់គ្លេសលែងជាសមាជិករបស់សហភាពអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែ នៅតែជាប់កាតព្វកិច្ច សងលុយដែលខ្លួនជំពាក់អឺរ៉ុប។
សេណារីយ៉ូដ៏អាក្រក់នេះ គ្មានភាគីណាចង់បានទេ។ អឺរ៉ុបមិនចង់ច្របាច់កឲ្យអង់គ្លេសសងប្រាក់បំណុលទាំង ៦០ពាន់លានអឺរ៉ូក្នុងពេលតែមួយ។ ចំណែកអង់គ្លេសវិញ ក៏ត្រូវតែប្រឹងប្រែងចរចាឲ្យបានកិច្ចព្រមព្រៀង មួយជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប។
អង់គ្លេសបានសម្រេចចិត្តដើរចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប ដើម្បី ចង់គេចចេញពីកាតព្វកិច្ចបង់ប្រាក់វិភាគទានទៅឲ្យអឺរ៉ុប ដែលអង់គ្លេសវាយតម្លៃថា ជាចំនួនច្រើនហួសហេតុ។ អង់គ្លេសដើរចេញពីអឺរ៉ុប ក៏ដើម្បីទាមទារសេរីភាពឲ្យតុលាការរបស់ខ្លួនឡើងវិញ។ ទី៣ គឺអង់គ្លេសមិនចង់ទទួលជនអន្តោប្រវេសន៍ ទៅតាមការកំណត់របស់សហភាពអឺរ៉ុប។
ប៉ុន្តែ យ៉ាងណាក៏ដោយ អង់គ្លេសនៅតែសំឡឹងចង់បានប្រយោជន៍ពីទីផ្សារអឺរ៉ុប ដែលមានអតិថិជន ដល់ទៅជាង ៥០០លាននាក់ និងដែលជាទីផ្សារដ៏ធំ ទី មួយ របស់ផលិតផលអង់គ្លេស។ អង់គ្លេសចង់ងើបរួចខ្លួនពីកាតព្វកិច្ចចាប់ចង របស់អឺរ៉ុប ប៉ុន្តែ នៅតែសំលឹងចង់បានប្រយោជន៍ ពីទីផ្សារសេដ្ឋកិច្ចរបស់អឺរ៉ុប។ ការចង់បានទាំងមេមាន់ និងពងមាន់ ដោយគ្មានចង់ លះបង់ ហត់កម្លាំងអ្វីសោះនោះ គឺជារឿងដែលមិនអាចកើតទៅរួច ទេ ជាពិសេស នៅក្នុងសម័យសកលភាវូបនីយកម្ម៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ