តើអាស៊ីមានការប្រុងប្រៀបខ្លួនកម្រិតណាដើម្បីទប់ទល់នឹងមេរោគអេបូឡា?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:៣៩
គិតមកទល់នឹងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មេរោគអេបូឡានៅតែបន្តរីករាលដាលក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿន នៅក្នុងតំបន់អាហ្វ្រិកខាងលិច។ លើសពីនេះទៅទៀត ការឆ្លងរាលដាល នៅក្រៅតំបន់អាហ្វ្រិកក៏បានកើតមានឡើងជាច្រើនករណីរួចទៅហើយដែរ គឺនៅអឺរ៉ុប និងអាមេរិក។ ចុះតំបន់អាស៊ីវិញ? តើអាស៊ីអាចប្រឈមមុខនឹងការរីករាលដាលនៃមេរោគអេបូឡានេះដែរឬទេ? តើអាស៊ីមានការប្រុងប្រៀបខ្លួនកម្រិតណា ក្នុងការទប់ស្កាត់នឹងការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងនេះ?
ការរាតត្បាតនៃមេរោគអេបូឡា ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បានសម្លាប់មនុស្សជាង ៤ពាន់ ៥រយនាក់ហើយ ភាគច្រើននៅក្នុងតំបន់អាហ្វ្រិកខាងលិច គឺលីបេរីយ៉ា សៀរ៉ាឡេអូន និងហ្គីណេ។ ក៏ប៉ុន្តែ រហូតមកទល់នឹងពេលនេះ ករណីឆ្លងនៅក្រៅតំបន់អាហ្វ្រិក (ករណីឆ្លងមេរោគអេបូឡាចំពោះអ្នកជំងឺក្នុងស្រុក ដែលមិនមែនទើបនឹងធ្វើដំណើរពីអាហ្វ្រិក) ក៏បានកើតមានឡើងដែរ គឺនៅក្នុងប្រទេសអេស្ប៉ាញមួយករណី និងនៅសហរដ្ឋអាមេរិកពីរករណី។ តំបន់អាស៊ីវិញ ក៏មិនប្រាកដថាអាចបញ្ចៀសខ្លួនពីមេរោគនេះបានដែរ។
កាលពីថ្ងៃទី១០តុលា កន្លងទៅថ្មីៗនេះ នាយកអង្គការសុខភាពពិភពលោកប្រចាំតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកបានលើកឡើងថា តំបន់អាស៊ី ជាពិសេស អាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងអាស៊ីបូព៌ាអាចនឹងត្រូវប្រឈមមុខខ្លាំងនឹងការរីករាលដាលនៃមេរោគអេបូឡា ដោយសារតែបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់នេះ មានទំនាក់ទំនងប្រទាក់ក្រឡាគ្នា ទាំងនៅក្នុងតំបន់ និងជាមួយតំបន់អាហ្វ្រិក។
ចិន គឺជាប្រទេសដែលមានទំនាក់ទំនងរកស៊ីយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ជាមួយប្រទេសនៅអាហ្វ្រិក។ អ្នកជំនួញ និងពលករចិនជាច្រើនកំពុងធ្វើការនៅក្នុងតំបន់អាហ្វ្រិក។ ដូចគ្នាដែរ ចំពោះហ្វីលីពីន ដែលមានពលករយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ កំពុងធ្វើការនៅស្ទើរតែទូទាំងពិភពលោក ក្នុងនោះ មានប្រមាណជា ៨ពាន់នាក់ កំពុងធ្វើការនៅក្នុងប្រទេសលីបេរីយ៉ា សៀរ៉ាឡេអូន និងហ្គីណេ ដែលមេរោគអេបូឡាកំពុងតែរាតត្បាតខ្លាំង។ ចំណែកកងកម្លាំងមួកខៀវរបស់ហ្វីលីពីន ចំនួន ១១៥នាក់ ក៏កំពុងឈរជើងនៅក្នុងប្រទេសលីបេរីយ៉ាផងដែរ។
លើសពីនេះទៅទៀត អាស៊ីត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាចំណុចឆ្លងកាត់ដ៏ចម្បង នៃការធ្វើដំណើរតាមអាកាសខ្វាត់ខ្វែងទៅមក នៅទូទាំងពិភពលោក ជាមួយនឹងព្រលានយន្តហោះធំៗ ដូចជា ព្រលានយន្តហោះហុងកុង សិង្ហបុរី ប៉េកាំង និងតូក្យូ ដែលសុទ្ធតែជាប់ឈ្មោះក្នុងចំណោមព្រលានយន្តហោះដែលមានចំនួនអ្នកដំណើរឆ្លងកាត់ច្រើននៅលើពិភពលោក។
សម្រាប់អង្គការសុខភាពពិភពលោក ទំនាក់ទំនងកិច្ចការជំនួញ ចលនាពលករចំណាកស្រុក និងអ្នកដំណើរតាមផ្លូវអាកាសនេះហើយ ដែលជាវ៉ិចទ័រដ៏ចម្បង ដែលអាចឲ្យមេរោគអេបូឡាឆ្លងរាលដាលមកដល់តំបន់អាស៊ី។
ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា អង្គការសុខភាពពិភពលោកក៏បានធ្វើការវាយតម្លៃផងដែរថា អាស៊ីមានការប្រុងប្រៀបខ្លួនបានល្អជាងតំបន់ផ្សេងៗទៀត ក្នុងការទប់ទល់នឹងមេរោគអេបូឡា ដោយសារតែអាស៊ី គឺជាតំបន់ដែលធ្លាប់ប្រឈមមុខខ្លាំងជាងគេនឹងការរីករាតត្បាតនៃជំងឺឆ្លងថ្មីៗ និងកាចសាហាវ ដូចជា ជំងឺផ្លូវដង្ហើមធ្ងន់ធ្ងរ (ហៅកាត់ថា SARS) ដែលផ្ទុះឡើងនៅប៉ែកខាងត្បូងប្រទេសចិន កាលពីឆ្នាំ២០០២ ហើយដែលបានសម្លាប់មនុស្សជិត ៨ពាន់នាក់ និងជំងឺផ្តាសាយបក្សី នៅក្នុងពេលថ្មីៗនេះ។
យោងតាមនាយកអង្គការសុខភាពពិភពលោកប្រចាំតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក បទពិសោធន៍ ព្រមទាំងយន្តការត្រួតពិនិត្យ និងចែករំលែកព័ត៌មានគ្នា ដែលប្រទេសនៅអាស៊ីបានបង្កើតឡើង ដើម្បីទប់ទល់នឹងជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងជំងឺផ្តាសាយបក្សី កាលពីពេលកន្លងមក អាចនឹងត្រូវគេយកទៅប្រើប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ក្នុងការទប់ទល់នឹងការរីករាលដាលនៃមេរោគអេបូឡា។
ក៏ប៉ុន្តែ បើទោះបីជាមានការវាយតម្លៃជាវិជ្ជមានពីសំណាក់អង្គការសុខភាពពិភពលោកបែបនេះក៏ដោយ ប្រទេសនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីក៏មិនអាចមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯងជ្រុលហួសហេតុ រហូតខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្ននោះដែរ។ អាស៊ីថ្វីដ្បិតតែធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ និងយន្តការដែលមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការទប់ស្កាត់ជំងឺឆ្លងមុនៗ ក៏ប៉ុន្តែ អេបូឡា គឺជាជំងឺឆ្លងប្រភេទថ្មី ដែលអាស៊ីមិនធ្លាប់ជួបប្រទះ ជាមេរោគ ដែលគេមិនទាន់រកឃើញវ៉ាក់សាំងការពារ និងមិនទាន់មានថ្នាំព្យាបាលប្រាកដ ហើយអត្រាអ្នកស្លាប់ដោយឆ្លងមេរោគអេបូឡាមានកម្រិតខ្ពស់រហូតដល់ទៅ ៥០% ឬលើសពី ៥០%។
នៅក្នុងតំបន់អាស៊ី គេសង្កេតឃើញមានប្រទេសជាច្រើន ដែលមានប្រព័ន្ធសុខាភិបាលទន់ខ្សោយនៅឡើយ ហើយប្រសិនបើមេរោគអេបូឡារីករាលដាលទៅដល់តំបន់អាស៊ីមែន គឺប្រជាជននៅតាមបណ្តាប្រទេសទាំងនោះហើយ ដែលងាយនឹងរងគ្រោះខ្លាំងជាងគេ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ