ពីក្រោយសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មអាមេរិក-ចិន គឺជាសង្គ្រាមចិត្តសាស្ត្រនិងនយោបាយ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:៥០
នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៣សីហា រដ្ឋបាលអាមេរិករបស់លោក ដូណាល់ ត្រាំ បានដំឡើងពន្ធគយ ចំនួន២៥ភាគរយ ជាបន្តទៀត ទៅលើផលិតទំនិញចិន ក្នុងរង្វង់ទឹកប្រាក់១៦ពាន់លានដុល្លារ។ ពន្ធគយរបស់អាមេរិកចំពោះទំនិញចិននេះ បានចូលជាធរមាន នៅម៉ោង១២រំលងអធ្រាត្រ នៅយប់នេះតែម្តង ម៉ោងនៅអាមេរិក។ ចំណែកខាងចិនវិញ ក៏បានវាយបកដោយសម្រេចយកពន្ធគយទៅលើទំនិញរបស់អាមេរិកនាំចូលស្រុកចិន ក្នុងចំនួនទឹកប្រាក់១៦ពាន់លានដុល្លារ ដូចគ្នានេះដែរ។ អ្នកជំនាញកិច្ចការទំនាក់ទំនងអាមេរិក-ចិន មើលឃើញថា សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មដែលកំពុងតែពុះកញ្ច្រោលនេះ គឺមិនគ្រាន់តែជម្លោះក្នុងផ្លូវសេដ្ឋកិច្ចនោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាសង្គ្រាមចិត្តសាស្ត្រនិងនយោបាយ ដែលអាមេរិកប្រើដើម្បីទប់ទល់ឥទ្ធិពលចិន។
រដ្ឋបាលអាមេរិកដំឡើងពន្ធគយ ចំនួន២៥ភាគរយ ជាបន្តទៀត ទៅលើផលិតទំនិញចិន ក្នុងរង្វង់ទឹកប្រាក់១៦ពាន់លានដុល្លារ។ នេះគឺជាលើកទី២ហើយ ដែលអាមេរិក ដាក់ពន្ធគយខ្លាំងបែបនេះ។ តើចិនបានឆ្លើយតបវាយបកទៅវិញយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៣សីហានេះ ពន្ធគយរបស់អាមេរិក ទៅលើទំនិញរបស់ចិន គឺចូលជាធរមាន ចំពោះទំនិញចិន ចំនួន២៧៩មុខ។ ទំនិញទាំងនោះ មានប៉ះទៅ ម៉ូតូ ត្រាក់ទ័រ ឧបករណ៍ចម្លងអគ្គីសនី គ្រឿងគ្រៅសម្រាប់ធ្វើផ្លូវដែក និងសម្ភារៈម៉ាស៊ីនសម្រាប់វិស័យកសិកម្មជាដើម។ នេះគឺជាវិធានការជាលើកទី២ បន្ទាប់ពីអាមេរិករបស់លោក ត្រាំ បានដំឡើងពន្ធគយរួចមកម្តងហើយ កាលពីពាក់កណ្តាលខែកក្កដាទៅ។ កាលនោះ គឺស្ថិតក្នុងរង្វង់ទឹកប្រាក់៣៤ពាន់លានដុល្លារ។ សរុបទាំងពីរលើក ពន្ធគយរបស់អាមេរិក ដែលដាក់លើមុខទំនិញចិននាំចូលទៅអាមេរិក គឺក្នុងរង្វង់ទឹកប្រាក់៥០ពាន់លានដុល្លារ។ រដ្ឋបាលអាមេរិក គឺនឹងមិនព្រមឈប់ត្រឹមនេះទេ ព្រោះថា លោកប្រធានាធិបតី ដូណាស់ ត្រាំ ធ្លាប់បានចេតនាដំឡើងបន្តបន្ទាប់ទៅទៀត រហូតដល់ ២០០ពាន់លាន ឬក៏ទៅដល់ ៥០០ពាន់លានផង។
ជាការឆ្លើយតបរបស់ចិនវិញ គឺចិនបានឡើងពន្ធនាំចូលទំនិញរបស់អាមេរិក ១៦ពាន់ដុល្លារដែរ នៅថ្ងៃនេះ។ នេះគឺប៉ះពាល់ដល់ការនាំចូល ម៉ូតូ ទឹកក្រូច គ្រឿងទេស និងផលិតទំនិញរាប់រាយមុខទៀត។ សូមបញ្ជាក់ថា ផ្លែប៉ោម អាមេរិក ដែលមូលល្អ ក្រហមល្អ ដាក់លក់នៅស្រុកចិន ឡើងថ្លៃសឹងតែមួយទ្វេជាពីរ។ ពីពេលមុន មួយកាតុង ឬមួយកេស ថ្លៃតែ ៣៧អឺរ៉ូទេ តែពេលនេះ វាឡើងដល់៧៥អឺរ៉ូទៅហើយ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ចិនបានរឹងបណ្តឹងច្បាប់ចំពោះក្រុមហ៊ុនអាមេរិក ដែលកំពុងរកស៊ីនៅស្រុកចិន។ ចំណែកពលរដ្ឋចិន មួយចំនួន បានធ្វើពហិការជាបណ្តើរទៅហើយ មិនព្រមទិញផលិតផលទំនិញអាមេរិក ដែលកំពុងលក់នៅស្រុកចិន។
នៅក្នុងបរិបទនៃសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្ម តាមរយៈការដំឡើងពន្ធគយដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកនេះ ចិនដែលយល់ខ្លួនទទួលរងអំពើអយុត្តិធម៌ បានត្រៀមខ្លួន រៀបចំពាក្យប្តឹងអាមេរិក ដាក់ទៅអង្គការពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិថែមទៀតផង។
កាលពីថ្ងៃពុធ ទី២២សីហា គឺមួយថ្ងៃ មុនពន្ធគយអាមេរិកចូលធរមាណ មន្ត្រីជំនាញរបស់ប្រទេសទាំងពីរ ក៏បានជួបគ្នាដែរ។ ដូច្នេះ បានសេចក្តីថា ការជួបចរចាគ្នា រវាងមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់ប្រទេសទាំងពីរ គឺគ្មានបានផលស្អីទេ?
មុនការចូលធរមាណនៃការកំណត់ពន្ធគយរបស់អាមេរិក នៅពេលយប់នេះ គឺលោកអនុរដ្ឋមន្ត្រីចិនដល់ទៅ២នាក់ បានស្កាត់ទៅជួបមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ខាងពាណិជ្ជកម្មនិងហិរញ្ញវត្ថុរបស់អាមេរិក នៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនតែម្តង។ អនុរដ្ឋមន្ត្រីចិនទាំងពីរនាក់នោះ គឺលោក វ៉ាវ ស៊ូវេង (Wang Shouwen) អនុរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មចិន និងលោក លីយ៉ាវ មីន (Liao Min) អនុរដ្ឋមន្ត្រីខាងក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុចិន។ នៅក្រុងប៉េកាំងឯណោះ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសចិន បានប្រាប់អ្នកកាសែតថា ជំនួបនេះ គឺនាំមកនូវផលវិជ្ជមានច្រើន និងដំណើរការទៅបានល្អ។
ក៏ប៉ុន្តែផ្ទុយនេះ លោកប្រធានាធិបតី ដូណាល់ ត្រាំ ដែលកំពុងតែជួបជាមួយអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្លួន នៅក្នុងរដ្ឋVirginia បែរជាថា លោកគ្មានសង្ឃឹមបានអ្វីសោះឡើយពីការជួបគ្នានេះទេ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ គេមើលឃើញថា ជំនួបដែលស្ថិតក្នុងក្របខណ្ឌអនុរដ្ឋមន្ត្រីនេះ គឺជាការបើកផ្លូវចរចាលើកដំបូង ក្រោយពីផ្ទុះជម្លោះពាណិជ្ជកម្មរបស់មហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចទាំងពីរ។ យើងត្រូវចែកគ្នាឲ្យដាច់ជាពីរសិន ទើបអាចយល់រឿងនេះ។ ផ្នែករឿងមួយ គឺពន្ធគយដែលអាមេរិកដាក់ជាលើកទី២ នៅយប់នេះ គឺរដ្ឋបាលអាមេរិកគេបានរៀបចំជាច្រើនសប្តាហ៍ យូរខែមកហើយ ដែលវាទើបចូលដល់ថ្ងៃត្រូវអនុវត្ត។ ចំណែកការជួបជុំគ្នារវាងអនុរដ្ឋមន្ត្រីនេះ គឺជាសញ្ញាណថ្មីមួយដែលជាការបើកផ្លូវសម្រាប់ការចរចាគ្នា ដើម្បីឈានទៅរកការសម្របសម្រួលគ្នាក្នុងសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្ម។
សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មនេះ គឺមិនគ្រាន់តែជាជម្លោះសេដ្ឋកិច្ចធម្មតាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាសង្គ្រាមចិត្តសាស្ត្រផង និងនយោបាយផង។ អាមេរិកកំពុងប្រើយុទ្ធសាស្ត្រនេះ សម្រាប់ទប់ទល់ឥទ្ធិពលរបស់ចិន ដែលកំពុងរីករាយដាល់ខ្លាំងឡើងៗ។ តើត្រឹមត្រូវទេ?
អ្នកវិភាគជាច្រើនសុទ្ធតែមានគំនិតស្រដៀងនេះដែរ ពិសេសអ្នកជំនាញកិច្ចការបរទេស និងអ្នកវិភាគដែលសិក្សាពីទំនាក់ទំនងរបស់ចិននិងអាមេរិកតែម្តង។ ចំពោះបញ្ញវន្តជនជាតិម្នាក់ ដែលកំពុងរស់នៅភៀសខ្លួនក្នុងស្រុកបារាំង លោក Zhang Lun បានវិភាគឃើញថា ទណ្ឌកម្មទាំងឡាយរបស់អាមេរិក គឺបង្កជាសង្គ្រាមចិត្តសាស្ត្រ ដើម្បីជាហ្វ្រាំងទប់ទល់ការរីកចម្រើនជាលំដាប់របស់ចិន។ ជាបន្តមក ទណ្ឌកម្មដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ចចិនទាំងនោះ គឺនឹងបង្កើនវិបត្តិផ្ទៃក្នុងស្រុកចិន ជ្រួលច្របល់ទាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនិងនយោបាយ។
អ្នកស្រាវជ្រាវមួយរូបទៀត នៅវិទ្យាស្ថានបារាំងសម្រាប់សិក្សាទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ ទទួលបន្ទុកកិច្ចការប្រទេសចិន លោកស្រី Alise Ekman បញ្ជាក់ថា មតិសាធារណៈចិនមិនដែលទទួលព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ចិនរបស់លោក ស៊ី ជីនពីង ក៏មិនត្រូវការមេរៀនពីលោកខាងលិចទេ ក៏ប៉ុន្តែ គេមិនត្រូវមើលស្រាលមហិច្ឆតាអន្តរជាតិរបស់លោក ស៊ី ជីនពីង ឡើយ។ គឺមានតែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចក៏ធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងបំផុតមួយទេ ដែលអាចធ្វើឲ្យលោក ស៊ី ជីនពីង រង្គោះរង្គើបាន។
ដូច្នេះ ការដែលយកខែលសេដ្ឋកិច្ចនេះ មកតទល់គ្នា គឺជាអាវុធមួយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពរបស់អាមេរិក។ ពីព្រោះថា អាមេរិកបានដឹងប្រាដកហើយថា សេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកខ្លាំង។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មអាមេរិក ធ្លាប់បានថ្លែងដោយអំនួតថា មន្ត្រីចិន ច្បាស់ជាដឹងខ្លួនហើយថា សេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកខ្លាំង ខ្លាំងជាសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិន។
ជាការពិត សុខភាពសេដ្ឋកិច្ចអាមេរិក នៅមាំទាំជាងសុខភាពសេដ្ឋកិច្ចចិនពិតមែន។ នៅត្រីមាស ទី២ ឆ្នាំ២០១៨នេះ សេដ្ឋកិច្ចអាមេរិក បានកើនឡើងល្អ ក្នុងរង្វង់៤,១ភាគរយ។ ចំណែកឯ ដង្ហើមសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិនវិញ គឺមានការធ្លាក់ចុះ គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល សម្រាប់ខែកក្កដាកន្លងទៅនេះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ