គួរដល់ពេលដែលបក្សធំៗទាំងពីរ ឈប់ឈ្លោះគ្នា ហើយងាកមកត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់ឆ្នាំ២០១៧
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:១៤
នៅកម្ពុជា ចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣រហូតមកទល់ពេលនេះ ទំនាក់ទំនងរវាងគណបក្សជាប់ឆ្នោតទាំងពីរ ត្រូវបានគេសង្កេតឃើញថា មានភាពរកាំរកូសនឹងគ្នាមិនចប់មិនហើយ។ ក្នុងឱកាសឆ្នាំថ្មី ឆ្នាំ២០១៦នេះ និងក្នុងឱកាសដែលការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់នឹងឈានចូលមកដល់នៅឆ្នាំ២០១៧ អ្នកវិភាគនយោបាយមួយចំនួនយល់ថា បក្សធំៗទាំងពីរគួរឈប់បង្កជម្លោះនឹងគ្នា ហើយងាកមកត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់វិញ ទើបជាការប្រសើរ។
វិបត្តិនយោបាយ កម្ដៅនយោបាយ រហូតឈានដល់ការចាប់ដាក់គុកច្រវាក់ មិនមែនជារឿងប្លែកអ្វីទេនៅកម្ពុជា ជាពិសេសរវាងគណបក្សកាន់អំណាច និងគណបក្សជំទាស់។ ក្រោយការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣ ទំនាក់ទំនងរវាងគណបក្សនយោបាយជាប់ឆ្នោតទាំងពីរនៅកម្ពុជា មានដំណើរឡើងចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ រាប់ចាប់តាំងពីការចុះផ្លូវធ្វើបាតុកម្មរបស់បក្សប្រឆាំងនៅចុងឆ្នាំ២០១៣ ការស្រុះស្រួលផ្លូវនយោបាយនៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០១៤ ការអនុវត្តវប្បធម៌សន្ទនាដ៏ផ្អែមល្ហែមនៅដើមឆ្នាំ២០១៥ និងភាពប្រេះឆាដែលលេចឡើងច្បាស់ ចាប់ពីខែសីហាឆ្នាំ២០១៥។
រហូតមកទល់ពេលនេះ ថ្វីត្បិតតែគណបក្សប្រជាជន និងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានត្រឡប់មកជួបជជែកគ្នាតាមប្រក្រតីហើយក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែសីតុណ្ហភាពនយោបាយអាចឡើងកំដៅគ្រប់ពេល ខណៈដែលសកម្មជនបក្សប្រឆាំងកំពុងតែជាប់ឃុំក្នុងពន្ធនាគារ និងខណៈដែលដីកាចាប់ខ្លួនរបស់តុលាការ នៅតែតាមលងប្រមុខបក្សប្រឆាំង គឺលោកសម រង្ស៊ី នៅឡើយ។
ក្នុងឱកាសឆ្នាំថ្មី ឆ្នាំ២០១៦នេះ និងក្នុងឱកាសដែលការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់នឹងឈានចូលមកដល់នៅឆ្នាំ២០១៧ អ្នកវិភាគនយោបាយមួយចំនួនយល់ថា បក្សធំៗទាំងពីរគួរឈប់បង្កជម្លោះនឹងគ្នា ហើយងាកមកត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់វិញ ទើបជាការប្រសើរ។ ហេតុអ្វីត្រូវត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់ ខណៈដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា បានធ្វើកំណែទម្រង់ផ្សេងៗមួយចំនួនទៅហើយនោះ?
ជាការពិត បន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣ គណបក្សជាប់ឆ្នោតទាំងពីរ ក្រៅតែពីបង្កជម្លោះនឹងគ្នាហើយ ក៏បានធ្វើកំណែទម្រង់ និងដាក់ចេញនូវគោលនយោបាយសំខាន់ៗមួយចំនួនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដែរ។ ប៉ុន្តែកំណែទម្រង់ និងគោលនយោបាយទាំងនោះ ភាគច្រើនផ្ដោតតែទៅលើថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់តែប៉ុណ្ណោះ។ កំណែទម្រង់ទាំងឡាយដែលចាប់ផ្ដើមពីមន្ដ្រីថ្នាក់លើសម្រាប់ជាគំរូដល់មន្ដ្រីថ្នាក់ក្រោម ជារឿងគួរឲ្យលើកទឹកចិត្ត។ ប៉ុន្តែកំណែទម្រង់ដោយចំពោះទៅលើមន្ដ្រីមូលដ្ឋាន ដែលនៅកៀកនឹងប្រជាពលរដ្ឋ ក៏ជារឿងចាំបាច់ មិនអាចមើលរំលងបានឡើយ។
នៅក្នុងការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ អាណត្តិទី៣ កាលពីឆ្នាំ២០១២កន្លងទៅ លទ្ធផលបានបង្ហាញថា គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាមានសមាសភាពក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ក្នុងអាសនៈ សរុប៨ពាន់២៩២នាក់ ក្នុងនោះមានមេឃុំចំនួន១ពាន់៥៩២នាក់។
ដោយឡែកសម្រាប់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។ ថ្វីត្បិតតែបក្សប្រឆាំងនេះមិនទាន់កើតនៅឡើយនៅឆ្នាំ២០១២ គេអាចបូកសរុបចំនួនសមាសភាពក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់នៅក្នុងអាសនៈរបស់គណបក្សសម រង្ស៊ី និងគណបក្សសិទ្ធិមនុស្ស ដែលជាសរុប មានចំនួនរហូតដល់ទៅ២ពាន់៩៥៥នាក់ ក្នុងនោះមានមេឃុំចំនួន៤០នាក់។
សមាសភាពតំណាងគណបក្សទាំងនេះ ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ ក្នុងការចូលរួមប្រយុទ្ធ ប្រកួតប្រជែង ដើម្បីដណ្ដើមប្រជាប្រិយភាព និងជ័យជំនះ សម្រាប់គណបក្សពួកគេរៀងៗខ្លួន។ ក្នុងន័យនេះ ប្រសិនបើសមាសភាពក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ឬមេឃុំចៅសង្កាត់ បំពេញការងារខ្ជីខ្ជា គ្មានប្រសិទ្ធភាព ឬធ្វើឲ្យពលរដ្ឋអាក់អន់ស្រពន់ចិត្ត នោះផលវិបាកនឹងត្រូវធ្លាក់ទៅលើគណបក្សដោយចៀសមិនរួច។
ដូច្នេះ ក្រៅតែពីធ្វើកំណែទម្រង់ និងដាក់ចេញនូវគោលនយោបាយសម្រាប់មន្ដ្រីជាន់ខ្ពស់ហើយ គណបក្សជាប់ឆ្នោតទាំងពីរ មិនត្រូវមើលរំលងជាដាច់ខាត កំណែទម្រង់របៀបធ្វើការចាស់គំរិលរបស់មន្ដ្រីនៅតាមមូលដ្ឋាន។ ថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ ចាំបាច់ត្រូវតែអប់រំមន្ដ្រីថ្នាក់ក្រោមឲ្យបានម៉ឺងម៉ាត់បំផុត ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យពួកគេបម្រើប្រជាជនបានត្រឹមត្រូវ។ ចៀសវាងការមិនអើពើ មិនខ្វាយខ្វល់ចំពោះប្រជាជនមូលដ្ឋានក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួន។ ជាថ្នូរមកវិញ មន្ដ្រីថ្នាក់ក្រោមគ្រប់រូប ត្រូវតែទទួលបាននូវការលើកទឹកចិត្ត ឬប្រាក់ខែច្រើនជាងមុន ដើម្បីជីវភាពល្អប្រសើរ។ ទាំងនេះគឺជាវិញ្ញាសារសាកល្បងសម្រាប់គណបក្សប្រជាជន និងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ នៅក្នុងដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សង្វៀនប្រដាល់ថ្មីមួយទៀត នៅក្នុងការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់ឆ្នាំ២០១៧ខាងមុខ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ