ផ្លែប៊ឺរ ជាផ្លែឈើដ៏ពេញនិយមខ្លាំង នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង នារយៈកាលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះប៉ុណ្ណោះ។ រុក្ខជាតិស៊ីផ្លែមួយនេះ មានប្រភពមកពីណា ? ហេតុអ្វីបានអ្នកឯកទេសចំណីអាហារ ណែនាំឱ្យបរិភោគផ្លែប៊ឺរនេះ ? តើវាមានគុណប្រយោជន៍យ៉ាងណាខ្លះសម្រាប់សុខភាព ?
ផ្លែប៊ឺរ គឺរុក្ខជាតិស៊ីផ្លែ មានដើមកំណើតនិងប្រភពដើមដុះដាលនៅក្នុងប្រទេសម៉ិចស៊ិក មុននឹងរីករាលដាលដាំដុះនៅពេញពិភពលោក។ ពលរដ្ឋម៉ិចស៊ិកយកផ្លែប៊ឺរនេះ សម្រាប់ធ្វើជាម្ហូបអាហារ ទាំងផ្លែ ទាំងស្លឹក។ ចំណែកពលរដ្ឋអាមេរិក ប្រើសម្រាប់មូរធ្វើជាស៊ូស៊ី ប្រេស៊ីលយកមកធ្វើបង្អែម បារាំងប្រើជាញាំ-អាហារបន្ទាប់បន្សំ ម៉ារ៉ុកមកផ្លែប៊ឺរមកធ្វើជាភេសជ្ជៈ ....
ខ្លះមូលខ្លាំង ខ្លះរាងទ្រវែង មានគ្រាប់តែមួយ និងសាច់ទន់ ផ្លែប៊ឺរ មានផ្ទុកពេញទៅដោយកាឡូរី និងសម្បូរទៅដោយជាតិខ្លាញ់ ហើយបូកផ្សំនឹងសណ្ឋានសាច់ទៀត ទើបខ្មែរយើងដាក់ឈ្មោះថាប៊ឺរ ដោយគិតដល់ប៊ឺរបារាំង។
ប៉ុន្តែទោះបីជាមានផ្ទុកកាឡូរីច្រើន មានសារជាតិខ្លាញ់យ៉ាងសម្បូរបែបក៏ដោយ ក៏គេសង្កេតឃើញថា ការបរិភោគផ្លែប៊ឺរនេះច្រើន មិនបានប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទេ គឺមានតែផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់សុខភាព និងថែមទាំងបានចូលរួមចំណែកសម្រួលអត្រាជាតិខ្លាញ់ក្នុងឈាមឱ្យបានប្រសើរឡើង ដោយចេះបែងចែក បង្កើនជាតិកូឡេស្តេរ៉ូលល្អ និងបញ្ចុះកូឡេស្តេរ៉ូលអាក្រក់។ ជាងនេះទៀត ផ្លែប៊ឺរជាផ្លែឈើស្រស់មានផ្ទុកសារធាតុស្ករក្លុយស៊ីត តែ២ក្រាមក្នុង១០០ក្រាមផ្លែឈើ តិចជាងផ្លែឈើស៊ីផ្លែស្រស់ដទៃផ្សេងទៀត ដែលមានជាមធ្យម ដល់ទៅ១០ក្រាម ក្នុងផ្លែឈើទម្ងន់១ខាំ។
ផ្លែប៊ឺរ សម្បូរខ្លាញ់តែល្អ
ផ្លែប៊ឺរគឺជាអាហារដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមខ្ពស់បំផុត ! ខ្ពស់ជាងផ្លែឈើដទៃ និងជាអាហារដ៏ប្រពៃបំផុតសម្រាប់អ្នកដែលចង់តម ធ្វើរបបអាហារដើម្បីសុខភាព។ ជាមួយនឹងកំរិតជាតិកាឡូរី ខ្ពស់ អត្រាជាតិខ្លាញ់ច្រើន មានកំរិតអាហារូបត្ថម្ភខ្ពស់ ផ្លែប៊ឺរគួរតែត្រូវបានគេចាត់បញ្ចូលក្នុងបញ្ជីខ្មៅ នៃក្រុមអាហារគ្រោះថ្នាក់ ឬគួរឱ្យចៀសវាង តែនេះជាគំនិតខុសស្រលះ ! អ្នកឯកទេស និងអ្នកជំនាញផ្នែករបបអាហារសម័យបច្ចុប្បន្នបែរជាណែនាំ និងបង្ហាត់បង្រៀនយើងឱ្យស្គាល់ និងចូលចិត្តទទួលអាហារផ្លែប៊ឺរទៅវិញ ព្រោះជាអាហារដែលល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់សុខភាព មិនគួរមើលរំលង និងខកខានមិនបរិភោគឡើយ។
ផ្លែប៊ឺរ គឺជាប្រភពផ្គត់ផ្គង់សារធាតុប៉ូតាស្យូម ហ្វូឡាត អាស៊ីតបង់កូតេនិក (វីតាមីនបេ៥) និងក្លុយតាលីយ៉ុង។ ជាពិសេសទៅទៀត ផ្លែប៊ឺរ សម្បូរខ្លាំង ណាស់ទៅដោយសារធាតុសរសៃ និងសារធាតុខ្លាញ់មិនឆ្អែត Mono-insaturé ដែលល្អបំផុតសម្រាប់សរីរាង្គកាយមនុស្ស។
រក្សាទម្ងន់
ផ្លែប៊ឺរ មួយផ្លែផ្តល់ជាតិអាស៊ីតខ្លាញ់ អូមេហ្កា 9 ដល់ទៅ៣០ក្រាម។ អាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្កា៩នេះ ជាប្រភេទខ្លាញ់ដែលជាអ្នកចាត់ចែងផ្តល់អាការៈឃ្លាន និងចំណង់អាហារផ្សេងៗ។ ផ្លែប៊ឺរ អាចជួយថ្លើមឱ្យបំផ្លែងសារធាតុខ្លាញ់រួចរំលាយចោលបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព។ ការសិក្សារបស់សកលវិទ្យាល័យ Riverside នៅ California បានបង្ហាញរបកគំឃើញរបស់ខ្លួនថា គេអាចស្រកទម្ងន់បានដល់ទៅ ៥គីឡូក្រាមក្នុងរបស់ពេលពីរខែ ដោយគ្រាន់តែទទួលទានផ្លែប៊ឺរ ក្នុងមួយថ្ងៃមួយផ្លែ ដោយទៀតទាត់ និងដោយមិនខ្វល់ខ្វាយគិតគូរអំពីរបបអាហារ ទាក់ទងនឹងបរិមាណនៃការទទួលទានអាហារដើម្បីតម្រឹមជាតិកាឡូរី។
ការពារប្រឆាំងនឹងអាការៈរោគទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺមេតាបូលិក
ចង្កេះ ត្រកៀក រីក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលស្ត្រីទាំងឡាយមិនចង់ជួប មិនចង់ឃើញសោះនោះ គឺជាផលវិបាកមួយ ក្នុងចំណោមផលវិបាកជាច្រើន ផ្សេងទៀត ដែលឈានទៅជួបគ្រោះមានអាការៈសញ្ញា X ឬអាការៈសញ្ញានៃជំងឺមេតាបូលិក។ ពាក្យថាជំងឺមេតាបូលិក គឺចង់ដំដៅលើកត្តាគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនចំពោះសុខភាព ដែលបង្កើនហានិភ័យឱ្យបុគ្គលម្នកា់អាចវិវត្តទៅរកគ្រោះកើតជំងឺបេះដូង ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ឬជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ដូច្នេះបញ្ចៀសគ្រោះហានិភ័យនេះ ដំណោះស្រាយមួយដែលប្រសើរបំផុត និងគ្មានចំណាយថវិកាច្រើន គឺការទទួលទានផ្លែប៊ឺរ ជាប្រចាំ។ ព្រោះផ្លែនេះ ជាថ្មីម្តងទៀត មានផ្ទុកសារធាតុខ្លាញ់ Mono-insaturé ខ្លាញ់ដែលជាអាស៊ីតអូឡេស៊ីត ចាំបាច់បំផុតសំរាប់មនុស្សលោក ក្នុងការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវអត្រាលីពីតក្នុងសរីរាង្គកាយ និងដែលចូលចំណែកការពារខ្លាញ់មិនទៅកកផ្តុំនៅម្តុំពោះ។
ការពារបេះដូងនិងសរសៃឈាមបេះដូង
អាស៊ីតអូឡេស៊ីត ក៏មានចំណែកជាអ្នកចាត់ចែងបញ្ចុះ និងដំឡើងអត្រាកូឡេស្តេរ៉ូលទៀត។ វានឹងទៅបញ្ចុះកូឡេស្តេរ៉ូលLDL មិនល្អ ហើយចេះទៅដំឡើងកំរិតអត្រាកូឡេស្តេរ៉ូលល្អ HDL។ បូកផ្សំនឹងសារធាតុសរសៃដ៏សម្បូរបែបទៀត ផ្លែប៊ឺរដើរតួនាទីជាអ្នកបញ្ចុះអត្រាកូឡេស្តេរ៉ូល យ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព។ សូមបញ្ជាក់ថា សារធាតុសរសៃ ជាអ្នកបង្កើនបរិមាណសំណល់ (លាមក) ដែលជំរុញឱ្យឆាប់មានការបញ្ចេញចោល។ នៅពេលបន្ទោរបង់ ជាតិកូឡេស្តេរ៉ូលក៏ចេញអស់ពីខ្លួនទៅតាមនោះដែរ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត ការសិក្សាតែងបានបង្ហាញថា បុគ្គលណាបានទទួលទានអាហារមានជាតិប៉ូតាស្យូមច្រើន មិនសូវមានអាការៈលើសឈាម និងអាការៈផ្សេងៗទៀតដែលមានពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាសម្ពាធឈាម ដូចជាវិបត្តិបេះដូង និងការស្ទះឬដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលទេ។ ចុះសួរថាតើទៅរកជាតិប៉ូតាស្យូមនៅឯណាមកបរិភោគ ?! ចម្លើយគឺផ្លែប៊ឺរនេះឯង ! ផ្លែប៊ឺរមួយចំហៀង អាចផ្តល់ជាតិប៉ូតាស្យូមប្រមាណដល់ទោ ៥៥០មីល្លីក្រាម ពោលគឺ ១៥%លើសផ្លែចេកមួយផ្លែទៀត។
ផ្តល់ថាមពល និងប្រឆាំងស្ត្រេស
វីតាមីនបេ-៥ ឬអាស៊ីត បង់តូតេនិក ដ៏សម្បូរបែបក្នុងផ្លែប៊ឺរ ម៉ាញេស្យូម និងប៉ូតាស្យូម បូកបញ្ចូល បានធ្វើឱ្យផ្លែប៊ឺរ ក្លាយជាអាវុធដ៏ពិសេសសម្រាប់ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអាការៈស្ត្រេស ហើយថែមទាំងបានផ្សព្វផ្សាយបញ្ចៀបថាមពល ដល់ខ្លួនប្រាណទៀត។
វីតាមីនបេ-៥ មានតួនាទីជាអ្នករំដោះអ័រមូនដែលសម្រួលដល់ការនាំអុកស៊ីសែនទៅចិញ្ចឹមកោសិកាបេះដូងនិងខួរក្បាល ព្រមទាំងអាចជួយកាត់បនថយកំរិតកង្វល់ថប់អារម្មណ៍។ ចំណែកម៉ាញេស្យូមនិងប៉ូតាស្យូមវិញ មានសមត្ថភាពធ្វើសកម្មភាពលើសល់ផលនៃជាតិសូឌីយ៉ូមរបស់សរីរាង្គកាយ និងធ្វើឱ្យរលូនឡើងនូវការបំផ្លែងជាតិស្ករក្លុយកូស ទៅជាថាមពល។
ជាតិហ្វូឡាត របស់ផ្លែប៊ឺរ បានធ្វើឱ្យផ្លែឈើមួយមុខនេះក្លាយជាអាហារដ៏ចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីចង់មានគ៌ភគ្រប់រូប ក៏ដូចជាជនស្រីប្រុសដទៃទៀតដែលបារម្ភខ្លាចទទួលទានអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ជំនួយប្រព័ន្ធប្រសាទ និងសរសៃឈាមបេះដូង។ ជាតិហ្វូឡាត ឬអំបិលអាស៊ីត ហ្វូឡាត ឬវីតាមីន បេ-៩ ជាជំនួយការដ៏ពិសេសផ្នែកការពារការបង្កកំណើតកូន និងកកើតនៃអំប្រ៊ីយ៉ុងកូន ព្រមទាំងការលូតលាស់របស់ទារកក្នុងផ្ទៃ កុំឱ្យជួបគ្រោះលូតលាស់មិនត្រឹមត្រូវ មិនគ្រប់លក្ខណៈ ប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាលនិងឆ្អឹងកងខ្នង។
ដូចជាផ្លែឈើផ្សេងៗទៀតដែរ ដែលមានផ្ទុកច្រើនទៅដោយសារធាតុក្លុតាលីយ៉ុង ឬអង់ទីអុកស៊ីដង់ ផ្លែប៊ឺរចូលរួចចំណែកយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការកាត់បន្ថយភាពចាស់នៃកោសិកា ដែលបង្កឡើងដោយសារសារធាតុពុលក្នុងសរីរាង្គកាយ។ មានន័យប្រសិនបើអ្នកបរិភោគផ្លៃប៊ឺរច្រើន គឺដូចជាបានលេបថ្នាំការពារកុំឱ្យឆាប់ចាស់។ ប៉ុន្តែក្នុងករណី អ្នកមានទទួលទានថ្នាំ នឹងជំងឺឈាមក្រកក គួរតែពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ សិនមុននឹងទទួលផ្លែប៊ឺរ ដើម្បីកុំឱ្យថ្នាំបាត់បង់ប្រសិទ្ធិភាព។ ជាទូទៅ ទទួលទានផ្លែប៊ឺរមួយចំហៀងក្នុងមួយថ្ងៃ អាចទាញប្រយោជន៍ដល់សុខភាពបានហើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ