របាយការណ៍៖ គម្រោងផ្លូវសូត្រថ្មីរបស់ចិនបង្កើតឲ្យមាន “បំណុលមិនផ្លូវការ” ជាង ៣៣០ ពាន់លានដុល្លារ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៨:៥៧
របាយការណ៍របស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវមួយ នៃ សាកលវិទ្យាល័យអាមេរិក William& Mary ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃពុធ ម្សិលមិញ បានបង្ហាញថា គម្រោងផ្លូវសូត្រថ្មី ឬគម្រោង ផ្លូវមួយ ខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ របស់ចិនកំពុងធ្វើឲ្យប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍជាច្រើនជាប់ក្នុងអន្ទាក់បំណុល។ អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់ បំណុលជាច្រើន ដែលចិនបានផ្តល់ទៅក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ មិនជាប់ឈ្មោះជាបំណុលរបស់រដ្ឋ ប៉ុន្តែ រដ្ឋត្រូវមានបន្ទុកសង។
របាយការណ៍របស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវនៃសកលវិទ្យាល័យអាមេរិក ឈ្មោះ William & Mary ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃពុធទី ២៩ កញ្ញាបានបង្ហាញថា គម្រោងផ្លូវមួយ ខ្សែក្រវ៉ាត់មួយរបស់ចិនបានបង្កើតឲ្យមាន ប្រាក់បំណុល លួចបាំង ដ៏មហាសាល ប្រមាណ ៣៣០ពាន់លានដុល្លារ។
របាយការណ៍របស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវAidData នៃសកលវិទ្យាល័យ អាមេរិកាំង William and Mary ដែលមានទីតាំងក្នុងរដ្ឋVirginia និយាយលម្អិតពីបញ្ហា បា្រក់បំណុល មិនផ្លូវការ ឬប្រាក់បំណុលចិន ដែលមានក្នុងកិច្ចសន្យា ដែលធ្វើឡើងដោយស្ងាត់ៗ ព្រោះសូម្បី រដ្ឋកូនបំណុលមួយចំនួន ក៏ មិនបានដឹងខ្លួនផងទេថា ខ្លួនត្រូវមានបន្ទុកសងបំណុលលាក់បាំងទាំងនោះ ទៅចិន។
នៅពេលចិនចាប់ផ្តើមគម្រោងផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយនៅឆ្នាំ ២០១៣ ដើម្បីអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដឹកជញ្ជូនទាំងតាមផ្លូវគោក និងផ្លូវទឹក តភ្ជាប់ពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយ ដើម្បីបង្កើតជាខ្សែបណ្តាញនៃការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មចាប់ពីចិន តភ្ជាប់ទៅអាស៊ី និងបន្តរហូតទៅដល់តំបន់អឺរ៉ុប និងអាហ្វ្រិក ចិនបានចំណាយលុយរាប់រយពាន់លានដុល្លារ។ ប្រទេសជាច្រើនដែលបានចូលរួមក្នុងគម្រោងផ្លូវសូត្រថ្មីរបស់ចិន ដើម្បី អភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធក្នុងស្រុក បានទទួលប្រាក់កម្ចីពីចិន ដែលអាចជាកម្ចីពីធនាគារចិន ឬស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុរបស់រដ្ឋ ឬអាចជាកម្ចីពីស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុពាក់កណ្តាលរដ្ឋ ពាក់កណ្តាលឯកជនចិន។
នៅពេល រដ្ឋក្រីក្រ មួយចំនួន លែងមានសមត្ថភាព ខ្ចីបំណុល តទៅ ចិនបានត្រិះរិះរកផ្លូវថ្មី ដើម្បីបញ្ជូនប្រាក់បំណុល។
ជាក់ស្តែង តាមការស្រាវជ្រាវរបស់វិទ្យាស្ថានAidData គេរកឃើញមានកិច្ចព្រមព្រៀងជាច្រើន ដែលក្នុងនោះ ធនាគារចិន ឬ ក្រុមហ៊ុនរដ្ឋចិន បានចុះកិច្ចសន្យាផ្តល់ប្រាក់កម្ចី ឲ្យក្រុមហ៊ុន ឬគម្រោងការអភិវឌ្ឍរបស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ដែលមានរដ្ឋាភិបាលជាអ្នកចេញមុខធានា។ ចំណុចមួយនៃកិច្ចសន្យាបញ្ជាក់ថា នៅពេលក្រុមហ៊ុន កូនបំណុលរបស់ចិន ដួលរលំ គ្មានសមត្ថភាពសងបំណុល នោះរដ្ឋត្រូវទទួលបន្ទុកសងជំនួស។
ដោយសារដំណើរការខ្ចីប្រាក់បំណុលចិន តែងតែធ្វើឡើង ដោយទ្វេភាគី គ្មានតម្លាភាព គ្មានប្រកាសផ្សាយតួលេខផ្លូវការ បូកផ្សំ និងការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ រដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសមួយចំនួន កំពុងឈឺក្បាល វិលក្បុង ព្រោះត្រូវជាប់ជំពាក់បំណុលចិន ដោយមិនដឹងខ្លួន។ ដូចករណីរបស់ប្រទេសហ្សំប៊ី កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ប្រធានាធិបតីទើបជាប់ឆ្នោត របស់ហ្សំប៊ី បានត្អូញត្អែរ ពីចំនួនប្រាក់បំណុលចិន ដែលរដ្ឋាភិបាលទើបរកឃើញថា ខ្លួនត្រូវទទួលបន្ទុកសងជំនួស បន្ទាប់ពី មន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល មុនៗ បានចុះកិច្ចសន្យា ខ្ចីលុយចិន ដោយគ្មានឆ្លងកាត់ ការបោះឆ្នោតអនុញ្ញាតពីសភាហ្សំប៊ី។
ចិនចិត្តល្អ ឬចិនចាំកេងយកប្រយោជន៍?
គម្រោងផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ ដែលផ្តោតទៅលើការសាងសង់ ផ្លូវថ្នល់ ស្ពាន កំពង់ផែ ស្តាត មន្ទីរពេទ្យ ទាក់ទាញខ្លាំង ណាស់សម្រាប់បណ្តាប្រទេសក្រីក្រ ឬប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ពីព្រោះថា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគឺជាអ្វីដែលបណ្តាប្រទេសអស់ទាំងនេះកំពុងតែត្រូវការខ្លាំង។ ម្យ៉ាង ប្រាក់កម្ចីពីចិន ដើម្បីចំណាយក្នុងការសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទាំងនេះក៏ងាយនឹងទទួលបាន ព្រោះចិនមិនបានលក្ខខណ្ឌអ្វីច្រើន ដូច ក្រុមប្រទេសអ្នកមានផ្សេង ឬស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិផ្សេងទៀត ដូចជា មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ ឬធនាគារពិភពលោក ដែលតែងចងភ្ជាប់ប្រាក់កម្ចីជាមួយ ការសន្យាគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ជាដើម។
ការសិក្សារបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ AidData បានបង្ហាញថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៣ ឆ្នាំ ដែលប្រធានាធិបតីចិន លោកស៊ី ជីនពីង ប្រកាស សម្ពោធ គម្រោងផ្លូវសូត្រថ្មី ចិនបានចំណាយ ប្រាក់ប្រមាណ ៨៥ពាន់លានដុល្លារ ក្នុងមួយឆ្នាំ ៗ គឺច្រើនជាងអាមេរិក ដែលមានត្រឹមតែ ៣៧ពាន់លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ ៧០%នៃខ្ទង់ចំណាយរបស់ចិន ជាប្រាក់កម្ចី ដែលធនាគារ ក្រុមហ៊ុនចិន បានផ្តល់ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនដៃគូរបស់ប្រទេស ដែលកំពុងជាប់ជំពាក់បំណុលជាតិជាមួយប្រទេសចិនរួចហើយ ដោយសារតែ គម្រោងផ្លូវមួយ ខ្សែ ក្រវ៉ាត់មួយនេះ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ប្រទេសចំនួន ៤៥ ដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប ឬមធ្យម មានជាប់បំណុលចិន ក្នុងតម្លៃស្មើនឹង ១០%នៃ ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេស។ រដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសជាច្រើន បានផ្អាក ឬលុបចោល គម្រោងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាមួយចិន ក្នុងខ្លាចថា ខ្លួនគ្មានសមត្ថភាពសងប្រាក់បំណុលចិន។
បំណុលចិន មានអី មិនល្អ?
កម្ចីដែលបានមកដោយស្រួល វាក៏ងាយនឹងធ្វើឲ្យកូនបំណុលត្រូវវ័ណ្ឌកដោយសារបំណុលផងដែរ។ នេះ ជាអ្វីដែលកំពុងតែកើតឡើង ចំពោះប្រទេសមួយចំនួន ដែលចូលរួម ក្នុងគម្រោងផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយជាមួយនឹងចិន។
បើមើលពីសំបកក្រៅ គេឃើញថា ចិនមានសណ្តានចិត្តល្អ ដោយបានជួយដោះទ័លរបស់ប្រទេស ដែលតាមពិត គ្មានលទ្ធភាព ខ្ចី ពីកន្លែងផ្សេង។ ប៉ុន្តែ តាមការពិត គេដឹងហើយថា ចិនមិនដែលធ្វើជំនួញខាតម្តងណានោះទេ។ អ្នកជំនាញអាមេរិកាំងបានបង្ហាញថា អត្រាការប្រាក់របស់ចិន ខ្ពស់ជាងអត្រាការប្រាក់របស់ប្រទេសអ្នកមាន ឬ ស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ។
មួយវិញទៀត នៅគ្រប់កិច្ចសន្យា ចិនគឺតែងចងភ្ជាប់លក្ខខណ្ឌជានិច្ច ដើម្បី បានប្រាក់ពីកូនបំណុល របស់ខ្លួន ដូចជា ថា បើក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកជាអ្នកខ្ចី គឺត្រូវតែមានការធានាពីរដ្ឋ ដែលជាអ្នកមានបន្ទុកសង ជំនួស នៅពេលក្រុមហ៊ុនមិនអាច សងបំណុលទៅចិន។ ដើម្បីធានាថា ខ្លួនមិនខូចខាត នៅពេលរដ្ឋមួយ គ្មានសមត្ថភាពសងបំណុល ម្ចាស់បំណុលចិនក៏បាន ដាក់លក្ខខណ្ឌ ជាមុនថា អ្នកខ្ចីប្រាក់ត្រូវ ផ្ទេរលុយ មួយចំនួន ទៅកាន់ ធនាគារអន្តរជាតិ ដែលជាភាគីទី៣ ដើម្បីងាយស្រួលឲ្យភាគីម្ចាស់បំណុលចិនអាចរឹបអូសយក ដោយគ្មានឆ្លងកាត់បណ្តឹងតវ៉ា តាមផ្លូវតុលាការអន្តរជាតិណាមួយ។
លក្ខខណ្ឌ ទាំងអស់នេះហើយ ដែលធ្វើ ឲ្យចិន ដែលជាម្ចាស់បំណុលធំជាងគេក្នុងពិភពលោក គ្មានអ្វីត្រូវព្រួយបារម្ភថា នឹងខាតបង់នោះទេ បើទោះបីជាប្រទេសកូនបំណុលជាច្រើនរបស់ចិន ជួបវិបត្តិប្រាក់បំណុល រហូតដល់ប្រទេសខ្លះ ត្រូវក្ស័យធន គ្មានសមត្ថភាពសងប្រាក់បំណុល ដូចជាប្រទេសហ្សំប៊ី ជាដើម។
នៅពេលប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ប្រទេសក្រីក្រកំពុងមានបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច ដោយសារ វិបត្តិកូវីដ ចិនអះអាងថា ខ្លួនមិនអាចលុបបំបាត់ចោលបំណុល ដើម្បី ជួយសម្រាលវិបត្តិបំណុលរបស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍទាំងនោះបានទេ ពីព្រោះថា បំណុលជាតិ របស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ភាគច្រើនមិនមែនជាបំណុលផ្ទាល់របស់រដ្ឋចិន ប៉ុន្តែ ជាបំណុល ដែលធ្វើឡើងដោយភាគី ធនាគារឯកជនចិន។
មួយវិញទៀត បើសិនប្រទេសកូនបំណុលគ្មានសមត្ថភាពសងទាល់តែសោះ ចិននៅតែរកមធ្យោបាយដើម្បីមិនឲ្យខ្លួនខាតបង់ ផ្ទុយទៅវិញ គឺធ្វើឲ្យចិនកាន់តែមានឥទ្ធិពល ក្នុងផ្នែកភូមិសាស្រ្តនយោបាយ។ តាមអ្នកជំនាញ ការពឹងផ្អែកលើបំណុលចិនតែមួយមុខ អាចនឹងធ្វើឲ្យប្រទេសកូនបំណុល ត្រូវប្រឈមនឹងហានិភ័យមួយទៀត គឺការបាត់បង់ឯករាជ្យខាងនយោបាយការបរទេស។ គេច្រើនលើកឡើងពីឧទាហរណ៍មួយចំនួន ដូចជា ជំហររបស់កម្ពុជានៅក្នុងជម្លោះសមុទ្រចិនខាងត្បូង រវាងចិន និងប្រទេសសមាជិកអាស៊ាន ករណីប្រទេសតាហ្ស៊ីគីស្ថានដែលកាលពីឆ្នាំ២០១១កន្លងទៅ សុខចិត្តកាត់ទៅឲ្យចិននូវដែនដីដែលជាប់ជម្លោះជាមួយចិនអស់រយៈពេលជាងមួយសតវត្សរ៍កន្លងទៅហើយ ជាថ្នូរនឹងការលុបបំណុលមួយផ្នែក និងចុងក្រោយ គឺករណីប្រទេសស្រីលង្កាសុខចិត្តប្រគល់កំពង់ផែយុទ្ធសាស្រ្តរបស់ខ្លួនទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនចិនកាន់កាប់រយៈពេល ៩៩ឆ្នាំ ដោយសារតែស្រីលង្កាគ្មានលទ្ធភាពសងបំណុល ដែលខ្ចីពីចិន ដើម្បីសាងសង់កំពង់ផែនេះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ