របាយការណ៍សិក្សាថ្មីៗ របស់អ្នកស្រាវជ្រាវអង់គ្លេស ទើបបង្ហាញ ជាលើកទីមួយ ថាសំរាន្តមិនគ្រប់គ្រាន់ ពោលគឺតិចជាង៦ម៉ោងក្នុងមួយយប់ ផ្តល់ផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់សុខភាព ដល់សរីរាង្គកាយ ដល់ហ្សែនជាង៧០០ប្រភេទ។ ប៉ុន្តែក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន មនុស្សយើងមាននិន្នាការទទួលទានដំណេកតិចជាងមុន។ នៅប្រទេសបារាំង ៣០%គេងសំរាន្តតិចជាង៦ម៉ោង។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រាវជ្រាវ ចាប់អារម្មណ៍ និងព្រួយបារម្ភខ្លះអំពីកង្វះដំណេករបស់បណ្តាជនទូទៅ ?
ការសិក្សាជាច្រើនបានពន្យល់បំភ្លឺថា ទទួលទានដំណេកខ្លីពេក ផ្តល់ផលអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ដល់សុខភាព ៖ បង្កើនគ្រោះកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ធាត់ជ្រុលចុកខ្លាញ់ ប្រព័ន្ធការពារខ្លួនចុះខ្សោយ ការចងចាំ និងភាពប្រុងប្រយ័ត្នធ្លាក់ចុះ កើតរោគព្រួយ និងកើតជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ។ល។ និង។ល។ ដោយមិនភ្លេចឡើយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលងាយកើតឡើងបានពេលអ្នកបើកបរនឿយហត់ អត់ងងុយ គេងមិនឆ្អែត។
ការសិក្សាដែលអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិអង់គ្លេស ទើបនឹងចេញផ្សាយ ជាសាធារណៈ កាលពីពីរសប្តាហ៍មុននេះ ក្នុង ទស្សនាវដ្តី Proceedings of the National Academy of Sciences (Pnas) បានបង្ហាញជាលើកទីមួយ ថា ទទួលទានដំណេក តិចជាង៦ម៉ោងក្នុងមួយយប់ ប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់ដំណើរការរបស់ហ្សែន ដល់ទៅជាង៧០០ហ្សែនឯណោះ។ រយៈពេលដែលល្អបំផុតសំរាប់មនុស្សម្នាក់ គឺត្រូវការគេង ជាមធ្យម ៧ ម៉ោង ក្នុងមួយយប់។ ការបន្ថយពេលគេងតែមួយឬពីរម៉ោង គ្រប់គ្រាន់ល្មមនឹងរំខានការងាររបស់ហ្សែនហើយ។
លទ្ធផលនៃការអង្កេតនេះ បានផ្តល់ភស្តុតាងជាក់ស្តែង ពីការសិក្សាលើក្រុមមនុស្សប្រុស១៤នាក់ និងស្ត្រី១២ អាយុមធ្យម ២៧ឆ្នាំ រយៈពេលពីរសប្តាហ៍នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ។ អាទិត្យទីមួយ ក្រុមអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត អាចគេងដោយសេរី ពោលគឺប្រមាណជាមធ្យម៨ម៉ោងកន្លះ ហើយនៅអាទិត្យទីពីរ ពួកគេអាចសំរាកបានត្រឹមតែ ៦ម៉ោង ឬជាមធ្យម៥ម៉ោងនិង៤២នាទី។ ការសាកល្បងពិសោធន៍នេះបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ការទទួលដំណេកតិចជាង៦ម៉ោងក្នុងមួយយប់គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការប្រមូលកម្លាំងឡើងវិញទេ ហើយនៅពេលយកឈាមមកពិនិត្យ ហ្សែនជាង៧០០មានសកម្មភាព ខ្លះកើនឡើងនិងខ្លះធ្លាក់ចុះ។
“ហ្សែនទាំងជាង៧០០ ភាគច្រើន មានតួនាទីជាអ្នករៀបចំចាត់ចែងដំណើរការប្តូរប្រែទម្រង់អាហារក្នុងខ្លួនមនុស្ស (Métabolisme) ឱ្យបានទៀងទាត់ កុំឱ្យមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ក្រពេញThyroide ជំងឺធាត់ចុកខ្លាញ់។ ម្យ៉ាងទៀត ហ្សែនទាំងនោះក៏ជាចំណែកមួយនៃដំណើរការរាលរលាក ដែលជាភ្នាក់ងារបង្កគ្រោះកើតជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។”
ការសិក្សាថ្មីៗមួយទៀតក៏បានបង្ហាញផងដែរ ស្ត្រីគេងតិចពេលយប់ (ដោយហេតុការងារ ជាដើម) ងាយរងគ្រោះកើតជំងឺមហារីកសុដន់។ គ្រោះថ្នាក់ប្រភេទនេះងាយកើតឡើង ចំពោះស្ត្រីធ្វើការពេលយប់ (គ្រូពេទ្យ គិលានុបដ្ឋាយិកា អ្នកបំរើតាមយន្តហោះ ។ល។និង។ល។ សំរាន្តមិនគ្រប់គ្រាន់ មានទំនាក់ទំនងជាយ៉ាងជិតដិត ទៅនឹងគ្រោះកើតជំងឺមហារីក។ ការងារពេលយប់ ឬការងារខុសម៉ោងខុសពេលមិនទៀងទាត់ ដល់យប់ជ្រុល ឬព្រហាមពេក អាចបង្កើនគ្រោះកើតជំងឺមហារីកសុដន់ដល់ទៅ ៥០%។
ចំណែក ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ នៅសាកលវិទ្យាល័យ Coloralo សហរដ្ឋអាមេរិក បានរកឃើញថា ការគេងតិច បង្កើនគ្រោះកើតជំងឺធាត់ចុកខ្លាញ់។ គេងតិច មានអារម្មណ៍ចង់ញ៉ាំឥតឈប់ ញ៉ាំច្រើនលើសពីតម្រូវការរបស់សរីរាង្គកាយឆ្ងាយណាស់។ ហើយចំណីអាហារបរិភោគនោះទៀតសោត ជាអាហារមានសារធាតុផ្អែម។ ពួកគេមាននិន្នាការ ឬចំណង់ងាកទៅរកតែបង្អែម ឬគ្រឿងផ្អែម។ អ្នកស្រាវជ្រាវសម័យក្រោយទំនងជានឹងអាចសិក្សាបញ្ចាសវិញ ថាប្រសិនមនុស្សម្នាក់គេងបាន មានដំណេកត្រឹមត្រូវអាចធ្លាក់ចុះស្គមដែរទេ?!
ជាទូទៅ បើតាមការស្ទង់មតិ នៅប្រទេសបារាំង កត្តាដែលនាំឱ្យរំខានខ្លាំងជាងគេដល់ដំណេក គឺ សំឡេង បន្ទាប់មកគឺពន្លឺ ដែលគេនៅមិនទាន់ពន្យល់បានច្បាស់នៅឡើយទេ ឯទីបី ជាកត្តាដែលពិបាកដោះស្រាយ នោះគឺកត្តាអាកាសធាតុ។
ការគោរពបរិស្ថានក្នុងការរស់នៅ ជាមធ្យោបាយល្អបំផុតនាំដល់ការគេងគ្រប់គ្រាន់។ ចៀសវាងការប្រើថ្នាំគេង ដោយងាកមកចាប់យកទម្លាប់អនុគ្រោះគ្នា ប្រុងប្រយ័ត្ន រក្សាបរិស្ថានរស់នៅក្នុងសង្គម ក្នុងភូមិ ក្នុងអាគារ ក្នុងផ្ទះ ដោយកុំធ្វើលាន់សំឡេងរំខានពេលយប់ ដើម្បីការសម្រួលដល់ដំណេកអ្នកដទៃ អ្នកនៅជុំវិញខ្លួន និងសម្រាប់ខ្លួនឯង។ មួយម៉ោងមុនចូលសំរាន្ត ត្រូវឈប់នៅមុខអេក្រង់ទូរទស្សន៍ ឬកុំព្យូទ័រ និង ឈប់បញ្ចេញសកម្មភាព។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ