ហេតុអ្វីបានជាពិភពលោកនៅតែបន្តប្រទាញប្រទង់គ្នាក្នុងរឿងបញ្ហាអាកាសធាតុខ្លំាងម្ល៉េះ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:២៥
ថ្ងៃសុក្រ ទី១២ ធ្នូនេះ ជាថ្ងៃបិទបញ្ចប់សន្និសីទស្តីពីបញ្ហាអាកាសធាតុរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិរយៈពេល ២សប្តាហ៍នៅក្នុងទីក្រុងលីម៉ា ប្រទេសប៉េរូ។ សន្និសីទដែលបានចូលរួមដោយប្រទេសចំនួន ១៩៥ ព្រមទំាងអង្គការអន្តរជាតិនានា និងអ្នកចូលរួមជាង ១០ ០០០នាក់ ពិសេសវត្តមានប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលជាច្រើនរូប។ កម្មវត្ថុនៃសន្និសីទក្នុងទីក្រុងលីម៉ា ប្រទេសប៉េរូនេះគឺសំដៅអនុម័តឲ្យបាននូវកិច្ចព្រមព្រៀងគោលមួយសម្រាប់សន្និសីទអន្តរជាតិស្តីពីបញ្ហាអាកាសធាតុដែលនឹងត្រូវរៀបចំឡើងនៅក្នុងទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារំាងនាចុងឆ្នំា ២០១៥ ខាងមុខ។ នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងគោលនោះត្រូវចែងពីកតាព្វកិច្ចរបស់ប្រទេសនីមួយៗក្នុងការចូលរួមកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ទៅក្នុងភពផែនដី។
ជារួមគេសង្កេតឃើញថា បរិយាកាសនៃកិច្ចប្រជុំរយៈពេល ២ថ្ងៃចុងក្រោយនេះហាក់ដូចជាតានតឹងខ្លំាង។ នេះក៏ដោយសារថា គេខ្លាចកិច្ចប្រជុំក្នុងទីក្រុងលីម៉ា ប្រទេសប៉េរូពេលនេះបិទបញ្ចប់ទៅដោយគ្មានបានលទ្ធផលអ្វីទំាងអស់។ ចូរកុំភ្លេចថា កម្មវត្ថុសំខាន់នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំពេលនេះគឺត្រូវរកឲ្យឃើញនូវកិច្ចព្រមព្រៀងគោលមួយដែលត្រូវចែងពីកាតព្វកិច្ចរបស់ប្រទេសសមាជិកនីមួយៗក្នុងការចូលរួមកាត់បន្ថយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ទៅក្នុងបរិយាកាសដោយធ្វើយ៉ាងណា មិនឲ្យសីតុណ្ហភាពនៅក្នុងភពផែនដីរបស់យើងកើនលើសពី ២អង្សាសេ។ លោកអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិបាន គីមូនបានចេញមុខព្រមានថា ពិភពលោកគ្មានពេលវេលាដែលត្រូវបាត់បង់ទៀតឡើយទាក់ទងនឹងរឿងអាកាសធាតុនេះ។ បន្ទាប់មក គឺការអំពាវនាវរបស់លោកប្រមុខការទូតអាមេរិកចន ឃែរីដែលសុំឲ្យប្រទេសទំាងអស់ចាត់វិធានការជាក់ស្តែង និងថា ការកម្រិតការឡើងកម្តៅនៅក្នុងបរិយាកាសត្រូវតែឆ្លងកាត់តាមនយោបាយថាមពលរបស់ប្រទេសនីមួយៗ។
សូមជម្រាបជូនថា កម្តៅនៅក្នុងភពផែនដីបានកើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នំា ហើយបើពិភពលោកមិនព្រមនំាគ្នាចាត់វិធានការទប់ស្កាត់ឲ្យបានទាន់ពេលទេ នោះសីតុណ្ហភាពនៅក្នុងបរិយាកាសនៃភពផែនដីរបស់យើងនឹងត្រូវកើនឡើងពី ៤ ទៅ ៥អង្សាសេចាប់ពីពេលនេះដល់ដំណាច់សតវត្សទី២១យើងនេះ។ គេពិតជាមិនអាចទប់មិនឲ្យសីតុណ្ហភាពឡើងនៅក្នុងភពផែនដីបានទេ តែកម្មវត្ថុសំខាន់នៅពេលនេះ គឺមិនឲ្យកើនលើសពី ២អង្សាសេ។ តែដើម្បីអាចសម្រេចទិសដៅនេះបាន គឺមានតែការចូលរួមចំណែកយ៉ាងសកម្ម និងស្មោះត្រង់ពីប្រទេសនីមួយៗ។
ភាពចម្រូងចម្រាសរឿងអាកាសធាតុមានប្រភពពីការច្រណែនគ្នា
បើគេពិនិត្យជារួមទៅឃើញថា បញ្ហាអាកាសធាតុ ជារឿងមួយស្មុគស្មាញ និងដែលមានការប្រទាញប្រទង់គ្នាយ៉ាងខ្លំាងរវាងប្រទេសនីមួយៗ។ មូលហេតុ គឺចេញមកពីការច្រណែន ឬមួយក៏ថាការមើលបណ្តំាគ្នាទៅវិញ ទៅមករវាងក្រុមប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ ឬក្រុមប្រទេសអ្នកមាន និងក្រុមប្រទេសកំពុងអភវឌ្ឍន៍។ រឿងច្រណែនគ្នានេះ មិនមែនជារឿងថ្មីទេ តែជារឿងច្រំដែលជាប្រវត្តិសាស្រ្តមួយដែលតែងតែលេចឡើងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំស្តីពីបញ្ហាអាកាសធាតុនាពេលកន្លងមក។ តែជាមួយគ្នានេះ ទំាងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការទប់ស្កាត់មិនឲ្យសីតុណ្ហភាពនៅក្នុងភពផែនដីកើនលើសពី ២អង្សាសេ ព្រោះពួកគេបានយល់ពីផលវិបាករបស់វា ដូចយ៉ាងប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខចំណីអាហារ កង្វះទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ ជម្ងឺអាសន្នរោគ កំដៅហួតហែង ទឹកជំនន់ ឬមួយក៏ខ្យល់ព្យុះជាដើម។
នៅម្ខាងគឺក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដែលតែងតែបានទម្លាក់កំហុសដាក់ក្រុមប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ដោយគេយល់ថា គឺក្រុមប្រទេសអ្នកមានជាអ្នកដែលបានបំពុលបរិយាកាសខ្លំាងជាងគេ។ ដូច្នេះ ក្រុមប្រទេសអ្នកមានត្រូវចូលរួមវិភាគទានឲ្យបានច្រើនក្នុងការទប់ស្កាត់ការឡើងកំដៅនៅក្នុងបរិយាកាស។ ចំណែកក្រុមប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍បានឆ្លើយបកវិញថា បើនិយាយកាលពី ៣០ឆ្នំាមុន ការអះអាងរបស់ក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ជារឿងពិត តែសម្រាប់ពេលនេះ គឺលែងពិតទៀតឡើយ ព្រោះប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍មួយចំនួន ដូចយ៉ាង ចិន និងឥណ្ឌាបានក្លាយជាជើងឯកខាងបំពុលបរិយាកាសលំដាប់ទី១ និងទី៤ក្នុងលោក។
ផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ជាងរឿងអាកាសធាតុ
ចិនដែលកំពុងមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសព្វថ្ងៃ ក៏ជាផ្លៃផ្កាបានមកពីសកម្មភាពដ៏មមាញឹករបស់រោងចក្រ សហគ្រាសរាប់សិបពាន់នៅក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួនដែរ។ គឺរោងចក្រ សហគ្រាសទំាងអស់នោះហើយដែលកំពុងចាក់ចោលឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ សម្រាប់ទីក្រុងប៉េកំាង ការកាត់បន្ថយ ឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់មានន័យស្មើនឹងផ្អាកដំណើរការរោងចក្រ និងនំាឲ្យកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនធ្លាក់ចុះ។ ដូច្នេះឃើញថា គឺផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចដែលបាននិងកំពុងធ្វើឲ្យពិភពលោកពិបាកនិយាយចុះសម្រុងគ្នាក្នុងការស្វែងរកនូវកិច្ចព្រមព្រៀងរួមមួយសម្រាប់បរិយាកាសពិភពលោកគ្មានផ្សែងពុល ឬក៏យ៉ាងហោចណាស់ជួយកាត់បន្ថយដែរ ព្រោះវាជាប្រភពនៃការឡើងកំដៅនៅក្នុងភពផែនដីរបស់យើងបច្ចុប្បន្ន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ