ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយពីតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិក្រុងឡាអេ បានសម្រេចចាត់វិធានការបន្ទាន់ដោយបញ្ជាឲ្យកម្ពុជានិងថៃដកទ័ពចេញ ពីតំបន់ជម្លោះ ប្រមុខដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់ចេញសេចក្តីព្រាង៧ ចំណុចដាក់ជូនទៅភាគីថៃនិងឥណ្ឌូនេស៊ីអនុម័តដើម្បីឈានទៅការដក កងទ័ពចេញពីតំបន់ជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារ។ គោលជំហររបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគឺការដកកងទ័ពនឹងត្រូវធ្វើនៅពេល ណាដែលកិច្ចព្រមព្រៀងត្រីភាគីត្រូវបានចុះហត្ថលេខា និងនៅក្រោយពេលដែលអ្នកសង្កេតការណ៍ឥណ្ឌូនេស៊ីមកដល់ព្រំដែន។ ប៉ុន្តែ ភាគីថៃបានបង្ហាញជំហរផ្ទុយពីនេះដែលធ្វើឲ្យនីតិវិធីដកកងទ័ព ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពស្មុគស្មាញ។
នៅក្នុងសន្និសីទកាសែតដ៏វែងមួយកាលពីថ្ងៃសុក្រម្សិលមិញ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែនបានបង្ហាញជាសាធារណៈនូវគោលជំហររបស់កម្ពុជាក្នុងការដកទ័ពចេញពីតំបន់ជម្លោះទៅតាមការកំណត់របស់តុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិក្រុងឡាអេ។ គោលជំហររបស់កម្ពុជាបានសម្តែងឡើងតាមរយៈសេចក្តីព្រាង៧ចំណុចដែលគេអាចសង្ខេបអត្ថន័យសំខាន់ដូចខាងក្រោម៖
មុននឹងឈានដល់ដំណាក់ការដកកងទ័ពចេញពីតំបន់សុវត្ថិភាព ភាគីកម្ពុជាចង់បានការធានាមួយចំនួនគឺទី១ការធានាឲ្យមានប្រក្រតីភាពនៃសកម្មភាពមិនមែនយោធានៅក្នុងតំបន់ព្រះវិហាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ទី២ ធានាអំពីការដកទ័ពដោយយុត្តិធម៌និងស្មើភាពតាមរយៈការត្រួតពិនិត្យរបស់អ្នកសង្កេតការណ៍ឥណ្ឌូនេស៊ី មានន័យថា គេអាចដកទ័ពបានលុះត្រាតែអ្នកសង្កេតការណ៍អាស៊ានបានមកដល់ជាមុនសិន និងទី៣ គេត្រូវគូសវាសទីតាំងតំបន់គ្មានយោធានៅជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារឲ្យរួចរាល់សិនដោយមានអ្នកសង្កេតការណ៍ឥណ្ឌូនេស៊ីជាសាក្សី។ មានន័យថា រាល់ដំណើការទាំងនេះត្រូវធ្វើឡើងជាលក្ខណៈត្រីភាគីគឺ កម្ពុជា ថៃ និងឥណ្ឌូនេស៊ី ក្នុងឋានៈជាប្រធានអាស៊ាន។
បើពិនិត្យមើលសេចក្តីព្រាងនេះ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាហាក់ដូចជាមានការប្រយ័ត្នប្រយែងយ៉ាងខ្លាំងមុននឹងដកកងទ័ពចេញពីតំបន់គ្មានយោធាដែលតម្រូវដោយតុលាការក្រុងឡាអេ។ មិនប្រយ័ត្នម្តេចនឹងកើតបើនេះជាការដកកងទ័ពចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួនឯងដែលមិនមែនជាការទន្ទឹងរង់ចាំរបស់កម្ពុជាឡើយ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងឋានៈជាដើមបណ្តឹង កម្ពុជាមានកាតព្វកិច្ចគោរពសេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការ។ យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ តុលាការអន្តរជាតិមួយនេះហាក់បានថ្លឹងថ្លែងរវាងភាគីទាំងពីរតាមរយៈការកំណត់តំបន់គ្មានយោធាដែលមានទំហំដល់ទៅជាង១៧គីឡួម៉ែត្រក្រឡាពោលគឺហួសពីទំហំ ៤,៦ កីឡូម៉ែត្រក្រឡាដែលកំពុងមានជម្លោះនោះទៅទៀត។ អ្វីដែលសំខាន់ត្រង់ចំណុចនេះគឺ មិនមែនតែកម្ពុជាទេដែលត្រូវដកទ័ពចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួន តែថៃក៏ត្រូវដកទ័ពចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួនដូចគ្នាដែរ។
ដូច្នេះ ការប្រយ័ត្នប្រយែងក៏មិនមែនមានតែភាគីកម្ពុជាដែរ តែភាគីថៃវិញក៏រិតតែត្រូវប្រយ័ត្នខ្លាំងថែមទៀតពីព្រោះថាអ្វីដែលថៃព្រួយបារម្ភខ្លាំងបំផុតនោះគឺការបកស្រាយឡើងវិញនូវសាលក្រមឆ្នាំ ១៩៦២ ស្តីពីបញ្ហាព្រះវិហារ។ ទីក្រុងបាងកកប្រាកដជាដឹងមុនជាស្រេចថា អំណាចនៃសាលក្រមនោះនឹងដាក់ថៃឲ្យស្ថិតក្នុងស្ថានភាពចាញ់ប្រៀបកម្ពុជាយ៉ាងពិតប្រាកដ ហើយថៃអាចនឹងគ្មានថ្ងៃចូលមកកាន់ដីដែលខ្លួនធ្លាប់ឈរជើងផងក៏មិនដឹងប្រសិនបើតុលាការឡាអេប្រកាសថាដី៤,៦គ.មក្រឡាគឺជារបស់ខ្មែរ។ ក្នុងបរិបទបែបនេះ គ្មានអ្វីចម្លែកទេដែលរដ្ឋាភិបាលចាំផ្ទះរបស់លោកអាភីស៊ីតត្រូវរារាំងកិច្ចព្រមព្រៀងដកទ័ពចេញពីតំបន់គ្មានយោធានោះ។
ជាក់ស្តែង ក្រុងបាងកកក៏បានបង្ហាញជំហរដោយដាក់លក្ខខណ្ឌថា កម្ពុជាត្រូវដកទ័ពចេញមុនទើបថៃដកតាមក្រោយ។ រីឯការដកនេះទៀតសោតត្រូវធ្វើមុនការមកដល់នៃក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍ឥណ្ឌូនេស៊ី។ លើសពីនេះ ទាំងនាយករដ្ឋមន្ត្រី ទាំងរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសថៃសុទ្ធតែបានអះអាងដូចគ្នាថា កម្ពុជាត្រូវសុំចរចាជាមួយថៃអំពីបញ្ហានេះពីព្រោះតែកម្ពុជាជាអ្នកប្តឹង។ ចំណែកឯការចរចាវិញ គឺភាគីថៃមិនដែលបានទទួលស្គាល់ភាគីទីបីឲ្យចូលរួមឡើយ។ជំហរ ផ្ទុយគ្នា១៨០អង្សានេះជាសញ្ញាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា កិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីការដកកងទ័ពបានជាប់គាំងបាត់ទៅហើយ។
វាគ្មានអ្វីគួរឲ្យសង្ស័យឡើយថា រដ្ឋាភិបាលលោកអាភីស៊ីតនឹងទុកបញ្ហានេះឲ្យរដ្ឋាភិបាលថ្មីរបស់លោកស្រីយីងឡាក់ ស៊ីណាវ៉ាត្រាជាអ្នកដោះស្រាយ ហើយគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យដែលនឹងក្លាយជាបក្សប្រឆាំងនៅពេលខាងមុខនឹងរង់ចាំតែបន្តរុកកួនគណបក្សភឿថៃអំពីរឿងនេះ។ សរុបមកវិញ ការដកកងទ័ពចេញពីតំបន់គ្មានយោធានឹងនៅតែជាបញ្ហាស្មុគស្មាញ ដោយសារភាគីថៃតែដដែល។ ទោះបីជា គេសង្ឃឹមថា ស្ថានភាពនឹងធូរស្រាលនៅពេលរដ្ឋាភិបាលថ្មីថៃឡើងកាន់អំណាចក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែ បញ្ហានេះ ទោះតិចឬច្រើននៅតែជាចំណុចរសើបដែលគណបក្សភឿថៃមិនអាចមើលរំលងបានឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ