ជប៉ុនក្លាយជាប្រទេសអ្នកនាំអាវុធចេញថ្មី ?!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:៥៤
រដ្ឋាភិបាលជប៉ុន បានអនុម័ត នៅថ្ងៃអង្គារទី ១មេសានេះ គោលការណ៍និងទិសដៅថ្មី នៃនយោបាយនាំចេញអាវុធ ទៅលក់នៅបរទេស។ ការលើកបម្រាម ហាមឃាត់ការលក់សម្ភារៈយោធាចំណាស់កន្លះសតវត្សរ៍នេះបង្ហាញឱ្យឃើញថាជប៉ុន កំពុងប្តូរផ្លាស់ ជាលើកទីមួយ ច្បាប់សន្តិភាពនិយម ការពារជាតិ “មិនស្វែងរកការធ្វើសង្គ្រាម” របស់ខ្លួន ក្នុងខណៈដែលភាពតានតឹងក្នុងតំបន់កំពុងឡើងខ្លាំងជាមួយនឹងចិន។
តើជប៉ុនគ្រោងលក់អាវុធប្រភេទអ្វីខ្លះ ? និងទៅឱ្យប្រទេសណាខ្លះ ?
រដ្ឋាភិបាលស្តាំ និងជាតិនិយមជប៉ុន បានអនុម័ត នៅព្រឹកមិញ គោលការណ៍ថ្មី សម្រាប់យកមកជំនួសច្បាប់ចាស់ កាលពីឆ្នាំ១៩៦៧ ហាមឃាត់ការលក់អាវុធគ្រប់ប្រភេទ។ ទិសដៅថ្មីនេះ អនុញ្ញាតឱ្យជប៉ុនអាចនាំចេញសម្ភារៈការពារជាតិ ទៅលក់នៅបរទេស ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ ! រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនបានសំរាំង និងជ្រើសរើសប្រើ ថា “នាំចេញសម្ភារៈការពារជាតិ” មិនមែន “នាំចេញអាវុធ”ទេ ព្រោះដើម្បីកុំឱ្យមានលក្ខណៈ យោធាពេក។ ប្រទេសដែលអាចនឹងទទួលទិញសម្ភារៈយោធា ឬនាវាចម្បាំងជជុះពីជប៉ុនបាន សុទ្ធសឹងជាប្រទេសដែលតាមបណ្តោយឆ្នេរសមុទ្ទចិនខាងត្បូង នៅតាមបណ្តោយផ្លូវសមុទ្ទដែលជាជប៉ុនប្រើប្រាស់ជាប្រចាំដើម្បីនាំចូលប្រេងនិងឧស្ម័នហ្កាស។ ដូច្នេះបើយើងរាប់ទៅ គឺមានប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី វៀតណាម ហ្វីលីពីន ។ល។ និង។ល។ ដែលសុទ្ធសឹងមានជម្លោះដែនដីជាមួយចិន។
ផលិតផលជប៉ុន មានជាអាទិ៍ គ្រាប់បែក កាំភ្លើង រថក្រោះ នាវា យន្តហោះប្រដេញទម្លាក់គ្រាប់បែក យន្តហោះរត់ឆ្ងាយUS-2 សុទ្ធសឹងជាអាវុធដែលតូក្យូចង់សាកល្បងលក់ទៅឱ្យឥណ្ឌា។ ប៉ុន្តែ ច្បាប់ថ្មីនេះ នៅតែហាមឃាត់ជានិច្ច ការនាំចេញអាវុធដែលអាចគំរាមកំហែងសន្តិភាព សន្តិសុខពិភពលោក ហើយរដ្ឋាភិបាលដឹងច្បាស់ថាប្រទេសអ្នកទិញមិននាំទៅដល់ដៃប្រទេសទីបី។
ក្រៅអំពីការនាំចេញអាវុធទៅលក់ ជប៉ុនក៏ចង់ធ្វើឱ្យមានតម្លាភាពផ្នែកការផ្ទេរសម្ភារៈការពារជាតិ ដែលជាចំណែកមួយនែការរក្សាសន្តិភាពនិងសហប្រតិបត្តិការ ដូចមានចែងក្នុងគោលការណ៍សន្តិភាព ពោលគឺជប៉ុននឹងចូលរួមក្នុងកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ និងផលិតសម្ភារៈយោធា ដោយធ្វើជាដៃគូ អាមេរិក ខាងផ្នែកយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែកគ្មានស្រមោល F-៣៥ ឬជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប និងនាំចេញតែសម្ភារៈយោធាសម្រាប់មនុស្សធម៌និងសន្តិភាព។ និយាយជារួម គឺជប៉ុននៅតែគោរពលើកគោលការណ៍សន្តិភាព ដើមដដែល។
២- តើអ្វីទៅជាគោលការណ៍សន្តិភាពលក់អាវុធជប៉ុនឆ្នាំ ១៩៦៧ ?
ជប៉ុនមានគោលការណ៍សន្តិភាពបីយ៉ាងទាក់ទងនឹងការលក់អាវុធ ដែលបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ១៩៦៧ មុននឹងកែសម្រួលទៅជាការហាមឃាត់ទាំងស្រុង ការជួញដូរអាវុធ នៅឆ្នាំ១៩៧៦ ដើម្បីជានិមិត្តរូបពិតៗនៃប្រទេសដែលមានជំហរសន្តិនិយម។
នៅឆ្នាំ១៩៦៧ ក្នុងពេលពិភពលោកកំពុងពុះកញ្ជ្រោលក្នុងភ្លើងសង្រ្គាមត្រជាក់ ជប៉ុនបានអនុម័តច្បាប់ ដោយឈរលើគោលការណ៍បីចំណុច ៖ ហាមឃាត់ ការនាំអាវុធចេញទៅកាន់បណ្តាប្រទេសប្លុកកុម្មុយនិស្ត ហាមនាំអាវុធទៅកាន់ប្រទេសណាដែលអង្គការសហប្រជាជាតិដាក់ទណ្ឌកម្មយោធា និងចុងក្រោយមិនលក់អាវុធទៅឱ្យប្រទេសណាដែលមានជម្លោះជាមួយនឹងបរទេស។
មិនធ្វើសង្គ្រាម មិនលក់អាវុធ នេះហើយជាជំហរសន្តិនិយមនេះ របស់ជប៉ុន ប៉ុន្តែនៅចុងឆ្នាំ២០១១ តូក្យូបានចាប់ផ្តើមបញ្ចេញសកម្មភាពបញ្ច្រាសច្បាប់ ជាលើកដំបូង ក្នុងបេសកកម្មយោធាអន្តរជាតិ។
៣- ការ នាំចេញ ឬលក់ ព្រមទាំង ផលិតអាវុធ សម្ភារៈយោធា ស៊ីគ្នា នឹងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ សន្តិនិយម ដែលជប៉ុនប្រកាន់ខ្ជាប់កន្លងមក ឬទេ ?!
ទំនាក់ទំនងជប៉ុនជាមួយប្រទេសជិតខាងធ្លាក់ដុនដាបខ្លាំងណាស់ ដោយហេតុតែជម្លោះដែនដី ហេតុដូច្នេះហើយបានជាថ្នាក់ដឹកនាំជប៉ុន តែងតែសាកល្បងបង្កើនឥទ្ធិពលក្នុងផ្នែកយោធា ដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពដាច់ខាតរបស់ជប៉ុន។ ប៉ុន្តែជប៉ុនជាប្រទេសសន្តិនិយម មានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ នេះហើយជាបញ្ហា ! លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន ស៊ីនហ្សូ អាបេ តាំងពីវិលត្រលប់មកកាន់អំណាច ដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលពេលណា មិនដែលលាក់បាំងមហិច្ឆតាចង់ធ្វើកំណែទម្រង់ច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញសន្តិភាពនិយមទេ ! ជាពិសេសមាត្រ៩ ដែលកំណត់ឱ្យជប៉ុនបញ្ចៀសសង្គ្រាម និងរារាំងយោធាជប៉ុន មិនប្រើកម្លាំងបាយសង្គ្រាមឡើយ គឺមានសិទ្ធិត្រឹមការពារបូរណភាពជាតិតែប៉ុណ្ណោះ។
►សូមអាន ៖ នាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនប្រកាសចង់កែប្រែរដ្ឋធម្មនុញ្ញសន្តិភាពនិយម
រដ្ឋធម្មនុញ្ញសន្តិភាពនិយម ជាច្បាប់ និងមានតម្លៃសីលធម៌ ដែលប្រទេសអ្នកឈ្នះ សហរដ្ឋអាមេរិក បានបង្ខំឱ្យជប៉ុនប្រទេសចាញ់សង្គ្រាម អនុវត្ត តាំងពីឆ្នាំ១៩៤៧មក។ ប៉ុន្តែ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ចង់ឃើញ វិស័យការពារជាតិ និងសន្តិសុខ ក្លាយជាកម្មវត្ថុចម្បងនៃនយោបាយរបស់លោក។ ក្នុងនាមជាមេដឹកនាំអភិរក្ស លោក អាបេ បានព្រលាត់គំនិត គោលការណ៍សនិ្តនិយម ស្វ័យការពារខ្លួន ទៅជាជប៉ុនដែលមានកម្លាំងអាចជួយសង្គ្រោះសម្ព័នមិត្តពេលជួបគ្រោះភ័យ ដោយឈរលើគោលការណ៍សន្តិនិយមសមូហភាព។ ដូច្នេះលោកអាបេ ទំនងជាត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តថាគួរបកស្រាយច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញសនិ្តនិយមនេះ ឡើងវិញឬអត់។ តែបញ្ហាសន្តិនិយម ជាប្រធានបទដ៏រសើបបំផុត ! បណ្តាជនជប៉ុនជិត៦៧% ប្រឆាំងនឹងការនាំចេញអាវុធចេញ។
ហើយរាល់ការសម្រេចចិត្តអ្វីមួយរបស់ជប៉ុន ក្នុងវិស័យយោធា គឺជាប្រភពនៃការឡើងកម្តៅនៅក្នុងតំបន់ទាំងអស់។ ពីព្រោះទង្វើឈ្លានពាននិងសកម្មភាពយោធាជប៉ុន សម័យសង្គ្រាមលោក ពីឆ្នាំ១៩៣០ដល់៤៥ នៅតែកប់ជ្រៅ ជាប់ក្នុងអារម្មណ៍បណ្តាជនចិន និងកូរ៉េ។ ភ្លាមមួយរំពេច ចិនបានបញ្ចេញប្រតិកម្មថាតាមដានសកម្មភាពនាំចេញអាវុធជប៉ុន យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត និងបានស្នើសុំឱ្យតូក្យូយកអតីតកាលមកធ្វើជាមេរៀន ដើម្បីកាត់បន្ថយការភ័យខ្លាចរបស់ប្រទេសជិតខាង និងស្តារសន្តិភាពតំបន់ ទើបប្រសើរជាង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ