ទីក្រុងតូក្យូជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចឆ្នាំ២០២០
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
គណៈកម្មការអូឡាំពិចអន្តរជាតិបានសម្រេច កាលពីយប់ថ្ងៃសៅរ៍ម្សិលមិញ ជ្រើសរើសយកទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន ឲ្យធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិច និងកីឡាអូឡាំពិចសម្រាប់ជនពិការ នៅឆ្នាំ២០២០។ តូក្យូត្រូវបានជ្រើសរើស បើទោះបីជាជប៉ុនកំពុងប្រឈមមុខនឹងការលេចធ្លាយធាតុវិទ្យុសកម្ម នៅហ៊្វូគូស្ហ៊ីម៉ាក៏ដោយ។
សំណួរ-តើការជ្រើសរើសទីក្រុងសម្រាប់រៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចម្តងៗ ត្រូវធ្វើឡើងដោយរបៀបណា?
ការជ្រើសរើសទីក្រុងជាម្ចាស់ផ្ទះ សម្រាប់ការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិច ធ្វើឡើង តាមរយៈការបោះឆ្នោត ដោយសមាជិកគណៈកម្មការអូឡាំពិចអន្តរជាតិ។
គណៈកម្មការអូឡាំពិចជាតិរបស់ប្រទេសនីមួយៗ ដែលជាអ្នកដាក់ស្នើទីក្រុងជាបេក្ខជន ហើយគណៈកម្មការអូឡាំពិចអន្តរជាតិយកទីក្រុងជាបេក្ខជនទាំងអស់មកធ្វើការពិនិត្យ និងវាយតម្លៃ រួចហើយសម្រេចថា តើទីក្រុងណា ដែលត្រូវជម្រុះចោល ហើយទីក្រុងណាខ្លះ ដែលត្រូវយកទៅធ្វើការបោះឆ្នោត។ នៅក្នុងការបោះឆ្នោតនេះក៏ត្រូវធ្វើឡើងជាច្រើនជុំដែរ ដើម្បីជម្រុះបេក្ខជនម្តងមួយៗ រហូតទាល់តែនៅសល់ទីក្រុងមួយចុងក្រោយគេ ដែលជាអ្នកឈ្នះ បានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ។
សំណួរ-ជប៉ុនកំពុងតែប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិនុយក្លេអ៊ែរនៅហ៊្វូគូស្ហ៊ីម៉ា ជាពិសេស ការលេចធ្លាយធាតុវិទ្យុសកម្ម ក៏ប៉ុន្តែ គណៈកម្មការអូឡាំពិចអន្តរជាតិ នៅតែជ្រើសរើសក្រុងតូក្យូឲ្យធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិច។ តើក្រៅពីតូក្យូ មានទីក្រុងណាខ្លះទៀតដែលជាបេក្ខជន?
ក្នុងការបោះឆ្នោត នៅក្នុងប្រទេសអាហ្សង់ទីន កាលពីយប់ថ្ងៃសៅរ៍នេះ ក្រៅពីទីក្រុងតូក្យូ មានទីក្រុងពីរទៀត ដែលជាបេក្ខជន គឺទីក្រុងម៉ាឌ្រីដ របស់អេស្ប៉ាញ និងអ៊ីស្តាន់ប៊ុល របស់តួកគី។ នៅក្នុងការបោះឆ្នោតជុំដំបូង ម៉ាឌ្រីដត្រូវគេជម្រុះ នៅសល់តូក្យូ និងអ៊ីស្តាន់ប៊ុល។ ក្នុងការបោះឆ្នោតផ្តាច់ព្រ័ត្រ តូក្យូបាន ៦០សំឡេង ហើយអ៊ីស្តាន់ប៊ុលបានតែ ៣៦សំឡេង។
បើយើងពិនិត្យមើលទៅ ទីក្រុងរបស់ប្រទេសទាំង៣នេះមានចំណុចខ្លាំង និងចំណុចខ្សោយរៀងៗខ្លួន។
អេស្ប៉ាញមានចំណុចខ្លាំងខាងផ្នែកកីឡា ព្រោះអេស្ប៉ាញមានកីឡាករឆ្នើមច្រើន ក៏ប៉ុន្តែ ចំណុចខ្សោយ គឺអេស្ប៉ាញកំពុងប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច ហើយយុវជនអត់ការងារធ្វើ មានអត្រាខ្ពស់។
តួកគី មានចំណុចពិសេសមួយ គឺជាប្រទេសកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចគ្រាន់បើ ហើយបើសិនជាគេជ្រើសរើសទីក្រុងអ៊ីស្តាន់ប៊ុល វាគឺជានិមិត្តរូបជាប្រវត្តិសាស្រ្តមួយ សម្រាប់កីឡាអូឡាំពិច ក៏ដូចជា សម្រាប់គណៈកម្មការអូឡាំពិចអន្តរជាតិ ពីព្រោះថា តាំងពីដើមមក មិនដែលមានប្រទេសអ៊ីស្លាមធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាអូឡាំពិចទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងចំណោមបេក្ខជនទាំង៣នេះ ទាំងជប៉ុន ទាំងអេស្ប៉ាញ សុទ្ធតែធ្លាប់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាអូឡាំពិចរួចមកហើយ គឺជប៉ុន នៅឆ្នាំ១៩៦៤ និងអេស្ប៉ាញ នៅឆ្នាំ១៩៩២។ មានតែតួកគី ដែលដាក់បេក្ខភាពច្រើនដងមកហើយ ប៉ុន្តែ មិនដែលបានជាប់។ ក៏ប៉ុន្តែ បញ្ហាចោទធំបំផុតរបស់តួកគី គឺបញ្ហាសន្តិសុខ និងភូមិសាស្រ្តនយោបាយ។ តួកគី ស្ថិតនៅជាប់នឹងស៊ីរី ដែលកំពុងមានសង្រ្គាមស៊ីវិល។
ជប៉ុនវិញ មានចំណុចខ្លាំងបំផុតមួយ គឺខាងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ។ ជប៉ុនគឺជាមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចលំដាប់ទី៣ នៅលើពិភពលោក។ ជប៉ុនមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរឹងមាំ ដែលធ្វើឲ្យគេទុកចិត្ត ហើយមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អខាងសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ និងសមត្ថភាពខាងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ធំៗខ្នាតអន្តរជាតិ។ ថ្វីដ្បិតតែមានវិបត្តិនុយក្លេអ៊ែរ ហើយបញ្ហាលេចធ្លាយធាតុវិទ្យុសកម្មនៅហ៊្វូគូស្ហ៊ីម៉ាកំពុងតែចោទឡើងខ្លាំង ក៏ប៉ុន្តែ ហ៊្វូគូស្ហ៊ីម៉ា និងតូក្យូស្ថិតនៅចម្ងាយប្រហែលជាជិត ២៥០គីឡូម៉ែត្រពីគ្នា ហើយម្យ៉ាងទៀត ការជ្រើសរើសម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចនេះ គឺសម្រាប់អូឡាំពិច ឆ្នាំ២០២០ ដូច្នេះ ជប៉ុនមានពេល ៧ឆ្នាំ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានៅហ៊្វូគូស្ហ៊ីម៉ានេះ។
ដូច្នេះ បើតាមមើលទៅ ការជ្រើសរើសតូក្យូជាម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចឆ្នាំ២០២០នេះ គឺធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យ ដែលមានអាទិភាពខ្ពស់ជាងគេ គឺសមត្ថភាពខាងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ។
សំណួរ-តើការធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ បានជាប្រទេសនីមួយៗ ខិតខំប្រជែងគ្នាសុំធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះខ្លាំងម៉្លេះ?
ផលចំណេញទីមួយ គឺខាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។ ការរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចត្រូវការចំណាយច្រើនមែន ជាពិសេស ការសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងការចំណាយក្នុងការរក្សាសន្តិសុខ និងសណ្តាប់ធ្នាប់។ ក៏ប៉ុន្តែ ផលចំណេញដែលគេអាចទទួលបានមកវិញ គឺ៖
- ការសាង់សង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធអស់ទាំងនេះ វាបង្កើតជាការងារដល់ប្រជាជន ក្នុងរយៈពេលរាប់ឆ្នាំ ទម្រាំតែដល់ពេលប្រកួត
- ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដែលសាងសង់រួចហើយគេអាចទុកប្រើប្រាស់ទៅថ្ងៃក្រោយទៀតបាន។ ដូច្នេះ ការចំណាយលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទាំងនេះ អាចរាប់ថាជាការធ្វើវិនិយោគ សម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។
- នៅក្នុងអំឡុងពេលប្រកួតកីឡាអូឡាំពិច គេអាចបានចំណូលពីការលក់សំបុត្រចូលទស្សនាការប្រកួត និងចំណូលផ្សេងទៀត ដែលបានពីអ្នកទេសចរបរទេស។
ក៏ប៉ុន្តែ ជាទូទៅ ប្រទេសដែលស្វះស្វែងចង់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាអូឡាំពិច ច្រើនតែសំឡឹងឃើញផលចំណេញមួយទៀត ដែលសំខាន់ជាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចទៅទៀត គឺមោទនភាពជាតិ។ ដូចជាករណីប្រទេសចិនជាដើម ដើម្បីរៀបចំការប្រកួតកីឡាំអូឡាំពិចនៅប៉េកាំង កាលពីឆ្នាំ២០០៨ ចិនត្រូវចំណាយលុយអស់ប្រហែលជា ៤០ពាន់លានដុល្លារ។ រដ្ឋាភិបាលចិនដឹងថា គេមិនអាចប្រមូលចំណូលមកវិញបានរហូតដល់ទៅ ៤០ពាន់លានដុល្លារទេ ក៏ប៉ុន្តែ នៅតែចង់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាអូឡាំពិច ពីព្រោះ អ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់ចិន មិនមែនលុយទេ គឺមុខមាត់របស់ប្រទេសជាតិ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ