បន្ទាប់ពីកីឡាអូឡាំពិករដូវក្តៅ និងរដូវរងារ សុបិន្តចុងក្រោយរបស់ចិនគឺរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:១៩
នៅយប់ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២០ កុម្ភៈ ចិនបានទាញវាំងននបិទបញ្ចប់កម្មវិធីប្រកួតកីឡាអូឡាំពិករដូវរងាររយៈពេល ២សប្តាហ៍ក្នុងក្រុងប៉េកាំង។ ក្នុងនាមជាប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ ចិនស្ថិតនៅចំណាត់ទី៣ នៃចំនួនមេដាយដែលកីឡាករ កីឡាការីចិនទទួលបាន។ គួររម្លឹកថា ក្រុងប៉េកាំងធ្លាប់បានរៀបចំកីឡាអូឡាំពិករដូវក្តៅកាលពី ២០០៨។ តែបរិបទ និងលក្ខខណ្ឌនៃការរៀបចំកីឡាអូឡាំពិករដូវរងារឆ្នាំ ២០២២ នេះមិនដូចគ្នានឹងឆ្នាំ ២០០៨ ទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី សុបិន្តចុងក្រោយរបស់ចិននាពេលអនាគតដ៏ខ្លី គឺធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក។
ក្នុងរយៈពេល ២០ឆ្នាំ ចិនបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិករដូវក្តៅ និងកីឡាអូឡាំពិករដូវរងារ។ ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ប៉េកាំងបានក្លាយជាទីក្រុងទី១ ជាប្រវត្តិសាស្រ្តក្នុងលោកដែលបានរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកទាំងពីររដូវ។ តើនេះមិនមែនជាជោគជ័យ និងជាមោទនភាពរបស់ប្រទេស និងប្រជាជនចិនទេ ឬយ៉ាងណា។ ជោគជ័យ និងមោទនភាពលើសពីនេះ គឺការដែលចិនបានរៀបចំកីឡាអូឡាំពិករដូវរងាររយៈពេល ២សប្តាហ៍ដែលទើបបិទបញ្ចប់ថ្មីៗនេះ។ ហេតុអ្វី?។ មានហេតុផលចំនួន ២ ដែលគេអាចពន្យល់បាន ទី១ ទោះស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌលំបាកប្រឈមនឹងកូវីដ១៩ ក៏ចិនជំនះនៅតែរៀបចំ និងទី២ ទោះមានការធ្វើពហិការផ្លូវទូតរបស់បស្ចិមលោកក្រោមហេតុផលការពារសិទ្ធិមនុស្សក៏ចិនមិនឈឺក្បាល។
អ្វីដែលចិនបានខ្វល់ខ្វាយ យកចិត្តទុកដាក់ និងចង់បានខ្លាំង គឺភាពរលូននៅក្នុងកម្មវិធីរយៈពេល ២សប្តាហ៍។ នៅទីបំផុត គ្មានឧបសគ្គ និងគ្មានបញ្ហាធំដុំអ្វីបានចូលទៅរំខាននៅក្នុងការរៀបចំនោះទេ ទោះបីជាកីឡាករ កីឡាការនី អ្នករៀបចំ និងអ្នកកាសែតគ្រប់រូបត្រូវបានគេដាក់ឲ្យនៅឆ្ងាយពីពលរដ្ឋចិន និងតម្រូវឲ្យធ្វើតេស្តិ៍រកកូវីដ១៩ ជារៀងរាល់ថ្ងៃក៏ដោយ។ គឺផ្តើមចេញពីជោគជ័យនៃការរៀបចំកីឡាអូឡាំពិកទាំងពីររដូវដែលឥឡូវនេះ ចិនកំពុងមានសុបិន្តចង់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកមួយទៀត។ ប្រធានាធិបតីចិនលោកស៊ី ជីនពីងដែលជាអ្នកស្នេហាកីឡាបាល់ទាត់មានក្តីសង្ឃឹម និងបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់សម្រាប់បេក្ខភាពរបស់ចិននាពេលខាងមុខ។
តែដើម្បីអាចឈានទៅរៀបចំកីឡាដ៏មានប្រជាប្រិយក្នុងលោកមួយនេះបាន ចិនត្រូវរង់ចាំ ព្រោះអ្វីៗវាអាស្រ័យលើចិនខ្លួនឯង និងអាស្រ័យលើលក្ខន្តិកៈរបស់សហព័ន្ធកីឡាបាល់ទាត់អន្តរជាតិហ៊្វីហ្វា។ គួរបញ្ជាក់ថានៅក្នុងការបោះឆ្នោតម្តងៗ ហ៊្វីហ្វាអាចជ្រើសយកបេក្ខភាពតែចំនួនពីរគត់នៃសមាជិករបស់ខ្លួនសម្រាប់ការរៀបចំកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកចំនួន ២ដងជាប់គ្នា។ បន្ទាប់មក នៅមានច្បាប់ស្តីពីការប្តូរទ្វីបដើម្បីរៀបចំម្តងម្នាក់។ ដោយឆ្នាំ ២០២២ នេះជាវេនរបស់ប្រទេសកាតា និងឆ្នាំ ២០២៦ ជាវេនរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក កាណាដា និងម៉ិចស៊ិកដែលត្រូវរៀបចំរួមគ្នា ចិនអាចដាក់បេក្ខភាពរបស់ខ្លួនសម្រាប់ការរៀបចំចាប់ពីឆ្នាំ ២០៣០ ទៅ។
ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ពេញខ្លួនដែលចិនមានពីការរៀបចំកីឡាអូឡាំពិកទាំងពីររដូវ ការរៀបចំកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកមួយទៀតមិនមានអ្វីចោទជាបញ្ហាទេ។ តែមានកិច្ចការមួយចំនួនដែលចិនត្រូវធ្វើ ទី១ បន្ថែមលទ្ធភាព និងពង្រឹងសមត្ថភាពលើក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់របស់ខ្លួនដែលនៅទាបខ្លាំង។ នៅក្នុងតារាងចំណាត់ថ្នាក់របស់ហ៊្វីហ្វា ក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់ជម្រើសជាតិចិនស្ថិតនៅលំដាប់ទី៧៥។ ជានិច្ចកាល ក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់ចិនតែងជាផ្ទាំងស៊ីបនៃការសើចចំអកពីពលរដ្ឋចិនខ្លួនឯង។ ជាក់ស្តែងនាដើមខែកុម្ភៈនេះ ក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់ចិនបានទាត់ចាញ់ក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់វៀតណាម ៣គ្រាប់ទល់នឹង១គ្រាប់។
ហេតុអ្វីបានជាក្នុងនាមជាប្រទេសមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចទី២ និងជាប្រទេសដែលមានប្រជាជនច្រើនជាងគេក្នុងលោក ចិនបែរជាមានកម្រិតសមត្ថភាពកីឡាបាល់ទាត់ទាបដល់ម្លឹង?។ « គឺមកពីកង្វះការវិនិយោគរយៈពេលវែង និងចង់ទទួលបានលទ្ធផលទាន់ហន់ក្នុងរយៈពេលខ្លីដោយបានផ្លាស់ប្តូរគ្រូបង្វឹកញឹកញាប់ » នេះជាការយល់ឃើញរបស់លោក Mads Davidsen អតីតនាយកបច្ចេកទេសនៃក្លឹបបាល់ទាត់សៀងហៃ។ តាមលោក Mads ចិនត្រូវមានចក្ខុវិស័យវែងឆ្ងាយពី៨ ទៅ ១០ឆ្នាំ ត្រូវគោរពតាមកាលវិភាគដែលបានកំណត់រួច និងត្រូវរង់ចាំលទ្ធផល។
បើចិនអាចធ្វើយ៉ាងនេះបាន ចិននឹងមានសមត្ថភាពអាចធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកនៅឆ្នាំ ២០៣៤ ឬ ២០៣៨។ ក៏ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងមានក្រុមកីឡាករបាល់ទាត់ជម្រើសជាតិពូកែ ប្រទេសដែលចង់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកក៏ត្រូវមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយប្រទេសសមាជិកភាគច្រើនរបស់ហ៊្វីហ្វាដែរ នេះជាការកត់សម្គាល់របស់លោកបូ លី សាស្រ្តាចារ្យផ្នែកគ្រប់គ្រងកីឡានៅសកលវិទ្យាល័យមីអាមី សហរដ្ឋអាមេរិក។ តាមលោកបូ លី បើចិនចង់ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក ចិនត្រូវទទួលបានការគាំទ្រពីក្រុមប្រទេសអាស៊ី អឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិក ហើយដើម្បីអាចធ្វើដូចនេះបាន អ្នកទទួលខុសត្រូវបាល់ទាត់ចិនត្រូវធ្វើការឲ្យបានសកម្មជាងនេះនៅក្នុងហ៊្វីហ្វា។
វិស័យកីឡាបាល់ទាត់របស់ប្រទេសកាតានៅមានកម្រិតទាបខ្លាំងក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ខណៈដែលកាតាទទួលបានសិទ្ធិរៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោកសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២២។ តែកាតាបានប្រឹងប្រែងរហូតរុញចំណាត់ថ្នាក់ក្នុងតារាងហ៊្វីហ្វាពីទី ១១៣ ទៅទី ៥២នាពេលសព្វថ្ងៃ។ តើវាអាចជាគំរូមួយសម្រាប់ចិនដែរឬទេ?។ ពិតជាគំរូ តែចិនត្រូវធ្វើកំណែទម្រង់ទ្រង់ទ្រាយធំ និងស៊ីជម្រៅ នេះជាការយល់ឃើញរបស់លោក Cameron Wilson ស្ថាបនិកគេហទំព័រ Wild East Football។ នៅក្នុងន័យនេះ លោក Cameron Wilson បានលើកទឹកចិត្តឲ្យមាតាបិតាចិនចំណាយពេលសម្រាប់កូនៗរបស់ពួកគេដើម្បីធ្វើអ្វីផ្សេងក្រៅពីធ្វើតែកិច្ចការសាលាមួយមុខ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ