តើក្មេងមានលក្ខណៈពិសេសយ៉ាងណា បានជាអាចប្រឈមនឹងកូវីដ១៩បានខ្លាំងជាងមនុស្សចាស់ ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៨:០២
ការចូលរៀនឡើងវិញបានក្លាយជាប្រធានបទដ៏ចម្រូងចម្រាសរវាងរដ្ឋាភិបាលបារាំង និងអាជ្ញាធរគ្រប់គ្រងសាលា។ ថ្វីបើក្មេងមិនសូវរងគ្រោះនឹងជំងឺកូវីដ១៩មែន ប៉ុន្តែសាលាចាំបាច់ត្រូវចាត់វិធានការការពារការចម្លងមេរោគឱ្យបានហ្មត់ចត់បំផុត។ ឪពុកម្តាយភាគច្រើនក៏ នៅតែមិនទុកចិត្តចង់ឱ្យកូនត្រលប់ទៅសាលាដែរ។ តើអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានដឹងអំពីទំនាក់ទំនងរវាងកូនក្មេងនឹងជំងឺកូវីដ១៩យ៉ាងណាខ្លះ ? តើការជាប់បម្រាមនៅតែក្នុងផ្ទះរបស់ក្មេងៗ អាចមានផលវិបាកដល់សុខភាពដែរឬទេ ?
ក្រុមគ្រូពេទ្យកុមារ បានសម្តែងការគាំទ្រចំពោះផែនការបើកសាលារៀនឡើងវិញ ចាប់ពីថ្ងៃទី ១១ទៅ ប្រសិនបើសាលាគោរពតាមបទបញ្ជាអនាម័យក្នុងការទប់ស្កាត់ការឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩បានត្រឹមត្រូវ។ បើតាមសមាគមគ្រូពេទ្យជំនាញផ្នែកកុមារ ពេលនេះ គេមានទិន្នន័យកាន់តែច្រើននិងគួរឱ្យលើកទឹកចិត្តបញ្ជាក់ថា ជំងឺកូវីដ១៩កម្រកើតមានលើក្មេង និងក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរណាស់ បើមានគឺសឹងអាចចាត់ទុកបានជាករណីពិសេសលើកលែងមែនទែន។ បើតាមតួលេខ ក្មេងភាគច្រើនមិនឆ្លង មិនកើតជំងឺកូវីដ១៩។ បើប្រៀបជាមួយមនុស្សចាស់ គេសង្កេតឃើញថា ក្នុងចំណោមអ្នកស្លាប់ដោយកូវីដ១៩ ចំនូន មួយម៉ឺននាក់ មានម្នាក់ជាក្មេង។ ក្នុងចំណោមអ្នកឈឺធ្ងន់១ពាន់នាក់ មានម្នាក់ជាក្មេង។ ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យ១០០នាក់ មានម្នាក់ជាក្មេង។
តើគេបានដឹងហើយឬនៅថាហេតុអ្វីបានជាក្មេងៗពុំសូវមានឈឺកូវីដ១៩ធ្ងន់ធ្ងរ ដូចមនុស្សចាស់
?
Dr Juliette Goutine : ទេ ! គេនៅមិនទាន់ដឹងទេ។ យើងកំពុងតែសិក្សាសង្កេត និងចោទជាសំណួរជាច្រើនសម្រាប់មកពន្យល់ថាហេតុអ្វីបានមនុស្សចាស់ច្រើនតែកើតកូវីដ១៩ ក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ ជាងក្មេង។ យើងមានសម្មតិកម្មច្រើន តែអ្វីដែលច្បាស់ គឺយើងសង្កេតឃើញថា ក្មេង ពុំសូវឈឺ ពុំសូវមានជំងឺដំឡើងហានិភ័យ ដូចជាជំងឺធាត់ជ្រុល លើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែមទេ។ បើនិយាយអំពីរបៀបធ្វើសកម្មភាពរបស់វីរុស គេសង្កេតឃើញថា សរីរាង្គក្មេងដូចជាមិនសូវចាប់ មិនងាយទទួលយកមេរោគកូរ៉ូណាថ្មីនេះ និងមិនសូវឆ្លង និងចម្លងមេរោគ ដូចមនុស្សចាស់។ ប្រព័ន្ធសរីរាង្គក្មេងបញ្ចេញប្រតិកម្មដាក់មេរោគខុសពីមនុស្សចាស់។ អ៊ីចឹងហើយបានមានការសិក្សាច្រើនណាស់ ជុំវិញប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរបស់ក្មេង (កុមារ)។ សកម្មភាពនៃប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរបស់ក្មេង ដែលទំនងជាខុសពីប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរបស់មនុស្សចាស់ ទើបក្មេងប្រឈមឈ្នះនឹងកូវីដ១៩ ខុសឆ្ងាយខ្លាំងពីមនុស្សចាស់។ ប៉ុន្តែទាំងនេះស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅឡើយ។ កូរ៉ូណាវីរុសថ្មី នៅតែជាចំណោទនិងចម្ងល់ដ៏ធំរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដដែល។
នៅពេលផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩ភ្លាម ពិភពអ្នកវេជ្ជសាស្ត្រស្មានគិត និងបានឧបមាថាក្មេងអាចជាឃ្លាំងមេរោគ គ្រាន់តែក្មេងមិនឈឺធ្ងន់ ទើបបានជាអាជ្ញាធរសម្រេចបិទសាលារៀនភ្លាម ដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងរាតត្បាតជំងឺកូវីដ១៩។ ចុះតើឥលូវ តើអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រគិតយ៉ាងណាដែរចំពោះបញ្ហានេះ អ្នកគ្រូពេទ្យ ហ្កូទីន ?
Dr Juliette Goutine : យើងតែងត្រលប់មកគិតជាញយដងដែរថាតើក្មេងពិតជាឃ្លាំងមេរោគមែនឬយ៉ាងណា។ តែបញ្ហានេះក៏ដូចគ្នា យើងគ្មានទិន្នន័យគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ការសិក្សាកំពុងចាប់ផ្តើមដែរហើយ និងពុំទាន់មានចម្លើយពិតប្រាកដទេ។ ទាល់តែមានការធ្វើតេស្តលើក្មេង មានផ្ទុកមេរោគតែគ្មានរោគសញ្ញាកូវីដច្រើន ទើបគេអាចវាស់រាប់ដឹងថាតើក្មេងអាចផ្ទុកនិងទទូលមេរោគបានកំរិតណា។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏សម្រាប់ពេលនេះ បើតាមបទពិសោធន៍ជាក់ស្តែង និងបទសោធន៍បានមកពីប្រទេសផ្សេងៗ គេសង្កេតឃើញក្មេងៗ មិនទាំងស្តុកទុកមេរោគកូរ៉ូណាថ្មីក្នុងខ្លួនរបស់ពូកគេទេ។ តាមទំនង ក្មេងមិនត្រឹមតែមិនសូវមានជំងឺកូវីដ១៩ក្នុងទម្រង់ធ្ងន់ទេ តែថែមទាំងមិនផ្ទុកឬ ទំនងមិនទទួលផ្ទុកមេរោគកូវីដ១៩ដូចមនុស្សចាស់ទេ។
ជាប់បង្ខាំងតែក្នុងផ្ទះជាមួយឪពុកម្តាយ មិនទៅសាលារៀន ឬត្រូវរៀនពីចម្ងាយ តើការប្តូរផ្លាស់ស្ថានភាពជីវិតបែបនេះ ពួកគេអាចរងផលវិបាកអ្វីទេ ?
វេជ្ជបណ្ឌិត Anne-Victoire Rousselet ៖ អាចនិងមិនអាច។ តាមធម្មតាក្មេងមានសមត្ថភាពសម្របខ្លួនលឿនណាស់។ លឿនជាងមនុស្សចាស់ទៅទៀត។ ក្មេងឆាប់សម្របខ្លួន ងាយប្រកាន់យកទម្លាប់ថ្មីបានណាស់។ ប៉ុន្តែពេលនេះ មិនមែនជាពេលវ៉ាកង ជាពេលដែលក្មេងត្រូវទៅសាលាតែបែរជានៅផ្ទះ។ ហេតុអ្វី ? ព្រោះខ្លាចកូវីដ១៩។ ឪពុកម្តាយខ្លះ ពិបាកនឹងពន្យល់ប្រាប់កូនណាស់ និងមិនអាចប្រាប់កូនថាពេលណា ជីវិតនឹងត្រលប់ទៅរកភាពធម្មតាវិញទេ។ ក្មេងគ្មានសមត្ថភាពសម្របខ្លួនទៅនឹងអ្វីដែលកើតឡើងដោយឥតគ្រោងទុកទេ។ ក្មេងឆាប់ធ្លាប់មែន ប៉ុន្តែសម្របខ្លួន ទៅនឹងស្ថានភាពមួយដែលគ្មានកាលកំណត់ច្បាស់លាស់ ជារឿងដ៏លំបាកបំផុតសម្រាប់ក្មេង។ សម្រាប់ក្មេងខ្លះសភាពបែបនេះអាចជាប្រភពនេះក្តីកង្វល់។
តើមានអនុសាសន៍ពិសេស ចំពោះក្មេង ទាក់ទងនឹងការលាងដៃ និងពាក់ម៉ាស ?
Dr Juliette Goutine : លាងដៃនឹងសាប៊ូ គឺគ្រប់គ្រាន់នឹងសម្លាប់មេរោគកូរ៉ូណាថ្មីបានហើយ។ សម្រាប់កុមារ សូមជ្រើសរើស លាងដៃនឹងសាប៊ូ។ ដុសឱ្យយូរ ឱ្យសព្វ បាតដៃ ខ្នងដៃ ម្រាមដៃ ក្រចក កដៃ ប្រមាណ២០ទៅ៣០វិនាទី ឬស្មើនឹងការច្រៀង ហេភីបឺសដេ បីចប់ ជាទង្វើដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុត។ លាងដៃនឹងអាល់កុល ក៏ត្រូវមានកំរិត និងក្នុងតែករណីនៅក្រៅផ្ទះ នៅកន្លែងដែលគ្មានសាប៊ូនិងទឹកស្អាត។ សូមចៀសវាងកុំប្រើទឹកលាយនឹងអូសាវែល យកមកលាងដៃក្មេងឱ្យសោះ ព្រោះវាអាចនឹងធ្វើខូចស្បែកដៃរបស់ក្មេង។ ម្យ៉ាងទៀត ក្មេងងាយនឹងយកដៃដាក់ក្នុងមាត់ណាស់ ដូច្នេះជាតិអូសាវែលងាយនឹងចូលទៅក្នុងមាត់។ វាមិនបង្កផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរទេ តែជាគ្រឿងគ្រោះថ្នាក់ និងមិនល្អទេសម្រាប់សុខភាព។ សូមប្រយ័ត្នឱ្យមែនទែន។ កុំដាក់ផលិតផលអាល់កុលឬអូសាវែលនៅជិតដៃក្មេងឱ្យសោះ។
ចំពោះការពាក់ម៉ាស់វិញ ទាល់តែក្មេងដល់អាយុអាចចេះស្តាប់ អាចយល់ ដឹងអំពីគុណប្រយោជន៍និងរបៀបប្រើប្រាស់ សឹមឱ្យពាក់ម៉ាស់ ព្រោះបើពាក់សម្រាប់តែយកដៃមកប៉ះឥតឈប់ ឬសម្រាប់ពាក់ដោះៗ ឬពាក់ម្តងខាងត្រូវម្តងខាងខុសទេ ក្មេងប្រឈមនឹងគ្រោះឆ្លងមេរោគជាងអត់ពាក់ទៅទៀត។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាអ្នកជំនាញសូមផ្តល់អនុសាសន៍ថាក្មេងធំ រៀនថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ (ចាប់ពី១០ឆ្នាំ ឡើងទៅ) និងមនុស្សចាស់ ត្រូវតែពាក់ម៉ាស និងណែនាំមិនឱ្យកុមារតូចៗនៅថ្នាក់មតេយ្យ ក្រោមអាយុ៥-៦ឆ្នាំ ពាក់ម៉ាស់ទេ។ ចំពោះកុមារពីអាយុ៦-១០ឆ្នាំ រៀននៅសាលាបឋមសិក្សា ពាក់ក៏បានមិនពាក់ក៏បាន តាមតែស្ថានភាពរបស់ក្មេងនោះថាចេះស្តាប់ មានវិន័យល្អ ប៉ុនណា។ សំខាន់គឺ មិនពាក់ល្អជាង បើពាក់មិនត្រឹមត្រូវ។
សូមអរគុណអ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតទាំងពីរ។ សូមបញ្ជាក់ថា អ្នកស្រី ហ្កូទីន (Juliette Goutine)ជាគ្រូពេទ្យឯកទេសកុមារនិងជំងឺបង្ករោគ នៅ មន្ទីរពេទ្យ អាវីសែន ជាយក្រុងប៉ារីស។ ឯអ្នកស្រី រ៉ូសឺឡេ (Anne-Victoire Rousselet) វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកចិត្តសាស្ត្រកុមារ នៅមន្ទីរពេទ្យរោគចិត្តសាំងតាន ក្រុងប៉ារីស៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ