ដំណើរឈានឆ្ពោះទៅដល់ការរកឃើញវិធីការពារជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:៥០
មានដំណឹងល្អ ទាក់ទងនឹងជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ! ចំនួនអ្នកកើតរោគចាស់ទៅវង្វេងវង្វាន់ អាចនឹងធ្លាក់ចុះ ជាងការគ្រោងទុក ហើយការពុំប្រញាប់ចូលនិវត្តន៍ អាចនឹងចូលរួមជួយកាត់បន្ថយគ្រោះកើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់ បន្ថែមបានមួយកំរិតទៀត។ នេះបើតាមការសិក្សាថ្មីចុងក្រោយរបស់អង់គ្លេស ទើបចេញផ្សាយជាសាធារណៈកាលពីដើមខែកក្កដានេះ។ តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះទៅដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះចាស់ទៅកើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ? ជំងឺនេះជាអ្វី ? មានផលវិបាកយ៉ាងណា ? ការសិក្សាបានរកឃើញអ្វីខ្លះថ្មីទាក់ទងនឹងជំងឺវង្វេងវង្វាន់នេះ ?
ជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ជាជំងឺមនុស្សចាស់ ! កាន់តែចាស់ កាន់តែងាយរងគ្រោះ និង កាន់តែពិបាកគេច ! ជាងនេះទៅទៀត ចំនួនមនុស្សចាស់ ចាប់ពី៩០ឆ្នាំឡើងទៅ ជួបអាការៈវង្វេងវង្វាន់នេះកាន់ច្រើនខ្លាំង ជាងមនុស្សចាស់កៅសិបឆ្នាំ កាលពី១០ឆ្នាំមុន។ គួរឱ្យព្រួយបារម្ភជាងនេះ ទៀត ហេតុការណ៍កើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ពេលខ្លះត្រូវបានគេមើលឃើញថា មិនមែនជាជំងឺសម្រាប់តែមនុស្សចាស់ខ្លាំងនោះទេ មានមនុស្សវ័យចាប់ពីខ្ទង់៦០ឆ្នាំ កាន់តែច្រើនឡើងៗ លម្អៀងចង់ធ្លាក់ក្នុងគ្រោះកើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់នេះ។
ការភ្លេច វង្វេង រលត់ការចងចាំអ្វីបន្តិចបន្តួច ម្តងម្កាល តែងតែកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប គឺគ្មានន័យភ្លាមថាកើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់នោះទេ។ ជាធម្មតា មនុស្សយើងនៅពេលកើតមកតែរៀនចេះដឹង ចងចាំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែនៅពេលចូលដល់វ័យមួយ ចាប់ពីអាយុហាសិបឡើងទៅ មនុស្សយើងចាប់ផ្តើមចេះភ្លេច ខួរក្បាល លែងសូវចងចាំ។
ប្រសិនបើជា ជំងឺវង្វេងវង្វាន់ នោះរោគសញ្ញា នឹងផ្តើមដោយការភ្លេចភ្លាំង រលត់ការចងចាំ គ្មានថ្ងៃត្រឡប់ថយក្រោយវិញ នឹកឃើញអ្វីឡើងវិញទេ ភេ្លចឈ្មោះ បន្ទាប់មក លែងចេះគិត លែងចេះស្គាល់របស់របរ ឬមុខកូនចៅ យូរៗទៅភ្លេចទាំងអស់ ទាំងពេលវេលា ភ្លេចទាំងនិយាយស្តី ភ្លេចទាំងឃ្លាន វង្វេងរកទី ឬទិសដៅ ឬកន្លែងអ្វីលែងឃើញសោះ។ នៅដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ គឺគេលែងអាចស្តាប់ មិនអាចយល់ និងធ្វើអ្វីបាន ក្លាយជាមនុស្សដែលមិនអាចរស់ដោយពឹងលើខ្លួនឯងបាន។ នេះហើយជាជំងឺវង្វេងវង្វាន់។
ជំងឺភេ្លចវង្វេងវង្វាន់នេះ មានកើតឡើងច្រើននៅលើមនុស្សចាប់ពីអាយុ ៦៥ឆ្នាំឡើងទៅ និងមានការវិវឌ្ឍន៍លឿន ឬយឺត ទៅតាមបុគ្គលម្នាក់ៗខ្លាំងណាស់ ជាហេតុធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងការវិភាគរោគសញ្ញាជួបការលំបាកខ្លាំង។ ជាទូទៅ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់មានកើតជំងឺនេះ ជីវិតពួកគាត់អាចមានសង្ឃឹម រស់រាន បានពីបី ទៅ៨ឆ្នាំ។
វិទ្យាសាស្ត្រមានការជឿនលឿនខ្លាំង ការថតឆ្លុះ ខួរក្បាល តាមប្រព័ន្ធ អ៊ីអ៊ែរអ៊ឹម IRM ដ៏ទំនើបបំផុត អាចបង្ហាញពីភាពមិនប្រក្រតីនៅក្នុងខួរក្បាល និងអាចស្រាវជ្រាវរកជំងឺ មើលឃើញថា មានជំងឺនៅខួរក្បាលបាន ការស្រាវជ្រាវរកថ្នាំព្យាបាល និងថ្នាំការពារ ក៏មានលក្ខណៈសកម្មខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែរហូតមកទល់នឹងពេលនេះ គ្មានឡើយថ្នាំព្យាបាល មានប្រសិទ្ធិភាព សម្រាប់មកពន្យឺតពេលវេលាកុំឱ្យជួបគ្រោះវង្វេងវង្វាន់ ឬ សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺវង្វេងវង្វាន់ចុះខ្សោយប្រព័ន្ធប្រសាទ បាត់បង់ការចងចាំនេះ។
តើមនុស្ស នៅពេលកាន់តែចាស់ ត្រូវតែរងគ្រោះ កើតជំងឺនេះឬយ៉ាងណា ?!
មិនដូច្នេះពេកទេ ! ការសិក្សារបស់អ្នកស្រាវជ្រាវអង់គ្លេស ទំនងជានឹងអាចប្តូរផ្លាស់គំនិតពីមុននេះបាន ! នាឱកាសសន្និសីទអន្តរជាតិស្តីពីជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ថ្ងៃទី ១៣-១៨ កក្កដា កន្លងទៅ អង់គ្លេសបានបង្ហាញលទ្ធផលនៃសិក្សា ថាអត្រាភាគរយនៃមនុស្សចាប់ពីអាយុ៦៥ឆ្នាំ ឡើងទៅ កើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់ នឹងមានការធ្លាក់២៥% នៅរវាង២០ឆ្នាំខាងមុខ។ ការសិក្សាលើមនុស្សប្រមាណ ៧០០០នាក់ ចែកជាពីរក្រុម ៖ ក្រុមទីមួយ នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ និងក្រុមទីពីរ នៅរវាងឆ្នាំ២០០៨-២០១០ មានអាយុឃ្លាតគ្នាប្រមាណជា២០ឆ្នាំ។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានសង្កេតឃើញថា អត្រាប្រេវ៉ាឡង់ កើតជំងឺរវង្វេងវង្វាន់របស់ក្រុមទីពីរបានធ្លាក់ចុះមួយភាគបី។ ធ្លាក់ចុះក៏ព្រោះតែក្រុមនេះ បានទទួលការការពារ និងព្យាបាល និងអប់រំសុខភាពល្អ តាំងពីដំបូងភ្លាម ប្រឆាំងនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ដែលជាកត្តាសំខាន់មួយក្នុងចំណោមកត្តាផ្សេងទៀតនាំឱ្យងាយមានគ្រោះកើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់។
ដំណឹងដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយទៀត នោះគឺ គម្រោងសហប្រតិបត្តិការសហភាពអឺរ៉ុបស្តីពីជំងឺវង្វេងវង្វាន់ បានបង្ហើបបង្ហាញអំពីលទ្ធភាពនៃការធ្លាក់ចុះចំនួនមនុស្សកើតជំងឺរវង្វេងនេះ។ ហេតុអ្វីត្រូវធ្លាក់ចុះ បើចំនួនមនុស្សចាស់កាន់តែឡើងជានិច្ចនោះ ?! តាមការពិត បើតាមការសិក្សាមួយរបស់បារាំង ទម្លាយឱ្យដឹងទន្ទឹមគ្នានឹងការសិក្សារបស់អង់គ្លេស លើកឡើងថា “ការក្រចូលនិវត្តន៍ចូលរួមចំណែកយ៉ាងសកម្មក្នុងការកាត់បន្ថយគ្រោះប្រព័ន្ធប្រសាទចុះខ្សោយ។ ចាប់ពីអាយុ ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ បើនៅតែបន្តធ្វើការ ពុំចូលនិវត្តន៍ នោះគ្រោះកើតជំងឺរវង្វេងរវង្វាន់ នឹងត្រូវកាត់បន្ថយបាន៣% ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ ការងារបង្រៀនមនុស្ស ការងារជួយទ្រទ្រង់សុខភាព ការងារជួយមនុស្សឱ្យនៅសកម្ម សកម្មទាំងរាងកាយ ទាំងខួរក្បាល បូកផ្សំនឹងមានការអប់រំល្អ យល់ដឹងពីអនាម័យជីវិត គឺពិតដូចជាថ្នាំប៉ូវ ទៅដាក់សតិបញ្ញាខួរក្បាលឱ្យនៅរឹងម៉ាំ ចងចាំបានល្អ ឬជួយពន្យារពេលវេលាកុំឱ្យខួរក្បាលឆាប់ធ្លាក់ចុះខ្សោយបាន។
ការងារជួយកាត់បន្ថយគ្រោះបាត់បង់វិញ្ញាណ ក៏ព្រោះតែការងារ ជាភ្នាក់ងាររក្សាឱ្យមានទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម មិនថាជាសង្គមគ្រួសារ ឬសង្គមការងារ។ ដូច្នេះវាពិតជាមិនចម្លែកទេ ដែលយើងធ្លាប់បានឮពាក្យនិយាយតៗគ្នាថា គ្រាន់តែចូលនិវត្តន៍ភ្លាម ហាក់ដូចជាម៉ីងម៉ាំង បាត់បង់សតិបញ្ហានោះ។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រាវជ្រាវបារាំង ក៏សូមណែនាំឱ្យគិតគូរពីប្រភេទ និងលក្ខខណ្ឌការងារដែរ។ ព្រោះការងារខ្លះមិនអំណោយផលដល់មនុស្សចាស់ឡើយ នោះវាក្លាយទៅពាក្យ ស្លាប់មិនបានស៊ីប្រាក់និវត្តន៍វិញជាមិនខាន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ