ហេតុអ្វីបានជាការគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍អាវុធនៅក្នុងប្រទេសថៃស្មុគស្មាញខ្លាំង?
ក្រោយហេតុការណ៍បាញ់រះនៅមជ្ឈមណ្ឌលSiam Paragon កណ្តាលក្រុងបាងកក ដែលត្រូវជាមួយឆ្នាំក្រោយការបាញ់សម្លាប់មនុស្សនៅសាលាមតេយ្យ ក្នុងខេត្តណុងបួឡាំភូ មកលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីសេដ្ឋាថៈវីស៊ីន បានសន្យាចាត់វិធានការគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍អាវុធ ដោយផ្តល់អាទិភាពទៅលើការការពារ ទប់ស្កាត់មិនឲ្យមានហេតុការណ៍បាញ់រះកើតឡើងជាថ្មីទៀត។ ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញយល់ថាវិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាលមានប្រសិទ្ធភាពតិចតួចណាស់។ ហេតុអ្វីបានជាថៃពិបាកគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍អាវុធ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០២:៥៨
ក្រៅអំពីហេតុការណ៍បាញ់រះផ្អើលពិភពលោក ដូចជាការបាញ់រះនៅមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មSiam Paragon ស្លាប់មនុស្សពីរនាក់កាលពីថ្ងៃអង្គារទី៣តុលា២០២៣ ឬការបាញ់ប្រហារក្នុងសាលាមតេយ្យនៅភាគឦសានកាលពីឆ្នាំ២០២២ ស្លាប់មនុស្ស៣៦នាក់ ឬ ស្លាប់អស់២៩នាក់នៅក្នុងការបាញ់រះពីសំណាក់អតីតយោធាម្នាក់ ក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មNakhon Ratchasima នៅឆ្នាំ២០២០ ករណីមនុស្សស្លាប់ក្នុងហេតុការណ៍បាញ់រះតូចតាច មានចុះផ្សាយក្នុងទំព័រកាសែតក្នុងស្រុកស្ទើរជារៀងរាល់សប្តាហ៍។
បើតាមទិន្នន័យចុះផ្សាយដោយគេហទំព័រgunpolicy.org និងកម្មវិធីស្រាវជ្រាវស្វីស Small Arms Survey មានកាំភ្លើងប្រមាណ១០លានដើមកំពុងធ្វើចរាចរណ៍ក្នុងប្រទេសថៃ ពោលគឺក្នុងចំណោមពលរដ្ឋ៧នាក់ ម្នាក់មានកាន់អាវុធ។ នេះជាអត្រាដ៏ខ្ពស់ខ្លាំងណាស់បើប្រៀបទៅនឹងបណ្តាប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់។ ប្រភពដដែលបានអះអាងទៀតថា ថៃមានជនរងគ្រោះស្លាប់ដោយត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងដល់១៣០០នាក់នៅឆ្នាំ២០១៩ ចំណែកវៀតណាមដែលមានពលរដ្ឋច្រើនជាងផង មានជនរងគ្រោះបាត់បង់ជីវិតតិចជាងដល់ទៅ១០ដង។
ហេតុអ្វី? តួលេខដ៏ខ្ពស់នេះបានលាតត្រដាងឱ្យឃើញអំពីបទដ្ឋានវប្បធម៌ដែលផ្តល់តម្លៃដល់អ្នកខ្លាំង។ នេះបើតាមការយល់ឃើញរបស់អ្នកស្រីBoowara Sumano អ្នកស្រាវជ្រាវនៅវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវការអភិវឌ្ឍថៃ ដោយពន្យល់លម្អិតថា អស្ថិរភាពនយោបាយក្នុងប្រទេស ការជ្រៀតជ្រែករបស់ក្រុមយោធាក្នុងនយោបាយ បានជំរុញឱ្យពលរដ្ឋងាកទៅរកអាវុធមកការពារខ្លួន។
ច្បាប់គ្រប់គ្រងអាវុធថៃ អនុញ្ញាតឱ្យពលរដ្ឋចាប់ពីអាយុ២០ឆ្នាំឡើងទៅអាចទិញកាំភ្លើង សម្រាប់ការពារខ្លួន ឬសម្រាប់បរបាញ់ បើមានការបញ្ជាក់ពីមូលហេតុត្រឹមត្រូវនិងបានឆ្លងកាត់ការស៊ើបប្រវត្តិរួច។ ថៃរឹតត្បិតការនាំចូលអាវុធខ្លាំងណាស់ ដោយមានកូតាយ៉ាងតឹងតែងនិងការបង់ពន្ធយ៉ាងខ្ពស់។
ប៉ុន្តែអាវុធបានហូរចូលថៃតាមទីផ្សារងងឹតយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង ជាពិសេសលំហូរមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក តាមរយៈកម្មវិធីរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលបើកផ្លូវឱ្យកងកម្លាំងមានសមត្ថកិច្ច (ទាហាននិងប៉ូលិស) អាចនាំចូលអាវុធចូលក្នុងតម្លៃថោកនិងដោយគ្មានកំណត់បរិមាណ។ ជាការទិញតាមបណ្តាញភ្នាក់ងាររដ្ឋ សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ជាលក្ខណៈបុគ្គល និងដោយពុំចាំបាច់ឆ្លងកាត់ដំណើរបទដ្ឋានធម្មតា។
កម្មវិធីនេះបានផ្តល់់ឱកាសឲ្យ ប៉ូលិសថ្មីថ្មោងនិងជាន់ទាប និងនាយប៉ូលិសជាច្រើនឱ្យមានអាវុធប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ខ្លួន ចៀសវាងមិនបង់ពិន័យក្នុងករណីកាំភ្លើងផ្លូវការខូចឬបាត់។ ប៉ុន្តែបញ្ហានៅត្រង់ជាថាប៉ូលិសខ្លះ បានទិញអាវុធតាមកម្មវិធីរបស់រដ្ឋាភិបាលហើយលក់តាមទីផ្សារងងឹត វិញដើម្បីបានចំណេញ។ នេះបើតាមលោក Michael Picard អ្នកស្រាវជ្រាវឯករាជ្យជំនាញការជួញដូរអាវុធនិងអំពើពុករលួយ។ អាវុធទិញតាមកម្មវិធីរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃមានតម្លៃពី៧៧០ទៅ១០០០អឺរ៉ូ ពោលគឺទាបជាងតម្លៃទីផ្សារធម្មតាជិតបីដង (២៥០០អឺរ៉ូក្នុងមួយដើម)។ ក្រោយការបាញ់ប្រហារនៅភាគឦសានប្រទេសកាលពីឆ្នាំទៅភ្លាម ប៉ូលិសបានប្រកាសផ្អាកកម្មវិធីនេះហើយ ប៉ុន្តែប្រភពខ្លះថាកម្មវិធីនៅបន្តជាបច្ចុប្បន្នភាពទេ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ