ព្រះចៅភូមិបុល អាឌុលយ៉ាដេ ជាក្តីសង្ឃឹមតែមួយគត់ដើម្បីបញ្ចប់វិបត្តិ ?
ស្ថានការណ៍នៅក្នុង ទីក្រុងបាងកក កំពុងបន្តតានតឹងដដែល។ តែបើគេកត់សម្គាល់ជារួមនៅព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៦ ឧសភានេះ ភាពពុះកញ្រ្ជោលហាក់ដូចជាមិនសូវខ្លំាងក្លាដូចកាលពី ២ថ្ងៃមុននេះទេ។ គិតតំាងពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី ១៣ ឧសភាមក ភាពប្រទូស្តប្រទំាងគ្នារវាងពួកអាវក្រហម និងកំលំាងទ័ពបានផ្តាច់ជីវិតមនុស្ស ២៤ នាក់ និងរបួសយ៉ាងតិច ១៧៩នាក់។ រហូតមកទល់ពេលនេះ គ្មានភាគីណាមួយបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីវិលទៅកាន់តុចរចាទេ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
បទវិភាគរបស់ គួច គន្ធារ៉ា
នៅមិនទាន់មានភាគីណាមួយយល់ព្រមដោះស្រាយបញ្ហាដោយសន្តិវិធីទេ ខាងពួកអាវក្រហមក៏គ្មាន រខាងរដ្ឋាភិបាលក៏គ្មាន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃ អាប់ភីស៊ីតបានប្រកាសជាចំហរតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍កាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ទី ១៥ ឧសភាថា នឹងបិទបញ្ចប់ក្បួនបាតុកម្មរបស់ពួកអាវក្រហមនាពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ។ លោកអាប់ភីស៊ីតបាននិយាយដោយម៉ឹងម៉ាត់ថា ទោះបីជាត្រូវប្រើមធ្យោបាយអ្វីក៏ដោយ ក៏រដ្ឋាភិបាលមិនដកថយ និងមិនចុះញ៉មនៅចំពោះមុខពួកអាវក្រហមជាដាច់ខាត។ ជាមួយគ្នានេះ លោកអាប់ភីស៊ីតក៏បានប្រាប់ឲ្យដឹងផងដែរ ថាកងទ័ពនឹងបើកការវាយបំបែកជំរំបាតុករនៅក្នុង សង្កាត់ពាណិជ្ជកម្ម Rachaprasong នាពេលខាងមុខ ដោយមិនបានបញ្ជាក់ពីថ្ងៃណាទេ។ អ្វីដែលលោកអាប់ភីស៊ីតចង់ប្រាប់ប្រជារាស្រ្តថៃទូទៅឲ្យយល់នោះគឺថា អន្តរាគមន៍របស់រដ្ឋាភិបាលពេលនេះ គឺជាការបោសសំអាតក្រុមដែលកំពុងរំលោភបំពានច្បាប់របស់រាជាណាចក្រ។
ងាកទៅមើលពួកបាតុករអាវក្រហមឯណោះវិញ បើយោងតាមតួលេខផ្តល់ដោយរដ្ឋាភិបាល ចំនួនបាតុករនៅក្នុងជំរំបានថយចុះពី១ម៉ឺននាក់ មកនៅត្រឹមតែ ៥ពាន់នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាតួលេខមួយដែលពិបាកនឹងផ្ទៀងផ្ទាត់ឲ្យបានច្បាស់លាស់។ តែយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្នាតិច ឬច្រើន ពួកអាវក្រហមហាក់ដូចជាមិនបាក់ស្មារតី ចុះញ៉មនឹងការតទល់នឹងកំលំាងទ័ពដែលបំពាក់ដោយអាវុធទំនើបៗ។ សូមជម្រាបជូនថាខណៈនេះ កំលំាងទាហានកំពុងបន្តឡោមព័ទ្ធជំរំរបស់ពួកអាវក្រហម ដោយបានបិទច្រកចេញ ចូល ការកាត់ផ្តាច់ទឹក កាត់ផ្តាច់ចរន្តអគ្គិសនី និងហាមមិនឲ្យមានការនំាស្បៀងអាហារចូលក្នុងជំរំនោះទៀតផង។
លោក អាប់ភីស៊ីត គ្មានជម្រើសអ្វី ក្រៅពីប្រើកំលំាងបាយ
ការដោះស្រាយបញ្ហាមួយដោយប្រើកំលំាងបាយ មិនមែនជាដំណោះស្រាយមួយល្អទេ កុំថាឡើយសម្រាប់ប្រទេសថៃ ទោះបីជាប្រទេសណាក៏ដោយ។ តែបើការព្យាយាមរកដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធី ឬតាមការចរចាមិនបានសម្រេចទេ ដំណោះស្រាយដោយប្រើកំលំាងបាយគឺជារឿងមួយមិនអាចចៀសផុតដើម្បីរៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់សង្គមឡើងវិញ។ ករណីវិបត្តិនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសថៃ រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកអាប់ភីស៊ីតមានជម្រើស ៣ ទីមួយ៖ ព្យាយាមរកដំណោះស្រាយតាមផ្លូវចរចា ទីពីរ៖ ប្រើកំលំាងបាយដើម្បីបញ្ចប់វិបត្តិ និងទីបី៖ ទុកបណ្តោយឲ្យស្ថានការណ៍អូសបន្លាយ ដែលបង្កឲ្យមានភាពអណាធិបតេយ្យពេញទីក្រុង និងបន្តឆ្លងរាលដាលពេញផ្ទៃប្រទេសទៀតផង។
កន្លងមក ពួកអាវក្រហម និងរដ្ឋាភិបាលបានព្យាយាមស្វែងរកដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធី តាមរយៈការអង្គុយចរចាទល់មុខគ្នាចំនួនពីរលើកបន្តបន្ទាប់គ្នា។ តែគ្មានទទួលបានលទ្ធផលអ្វីជាដុំកំភួនទេដោយភាគីម្ខាងៗបន្តប្រកាន់ជំហរតែរៀងៗខ្លួន។ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី ៣ ឧសភាកន្លងទៅថ្មីៗនេះទៀត លោកអាប់ភីស៊ីតបានស្នើឡើងនូវផែនទីចង្អុលផ្លូវមួយ ដោយបានដាក់បញ្ចូលនូវការទាមទារចង់បានរបស់ពួកអាវក្រហមទៀតផង នោះគឺ ការរំលាយសភានៅខែកញ្ញា និងការរៀបចំបោះឆ្នោតនៅខែវិច្ឆិកា។ តែបន្ទាប់ពីយល់ព្រមទទួលរួចហើយមក ពួកអាវក្រហមនៅតែមិនព្រមបំបែកហ្វូង និងថែមទំាងបានទាមទារលក្ខខណ្ឌថ្មីមួយទៀត នោះគឺឲ្យតុលាការធ្វើការចោទប្រកាន់ទៅលើលោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីស៊ូថេប (Suthep) ដែលពួកគេចោទថា ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះអំពើហិង្សាកាលពីថ្ងៃទី១០ មេសា ដែលបានបណ្តាលឲ្យស្លាប់មនុស្ស ២៥នាក់ និងរបួសជាង ៨០០នាក់ផ្សេងទៀត។
ឃើញថាជម្រើសប្រើកំលំាងបាយរបស់លោកអាប់ភីស៊ីតពេលនេះអាចជាជម្រើសមួយដែលលោកគ្មានជម្រើសផ្សេងទៀត ក្នុងនាមជាប្រមុខរដ្ឋាភិបាល។ តែទន្ទឹមគ្នាពួកអាវក្រហមក៏គ្មានជម្រើសអ្វី ក្រៅពីការតស៊ូរហូតដល់ដំណក់ឈាមចុងក្រោយ។ ដូចដែលសុភាសិតខ្មែរមួយបានពោលថា បើលូកប្រហុក ត្រូវលូកឲ្យកប់ដៃ។
ព្រះមហាក្សត្រ ជាតួអង្គមិនអាចខ្វះបានក្នុងការបញ្ចប់វិបត្តិ ?
រហូតមកដល់ម៉ោងនេះ តួអង្គសំខាន់ដែលអាចបញ្ចប់វិបត្តិ ឬក៏អាចរំងាប់ភាពច្របូកច្របល់បាន គឺមានតែព្រះមហាក្សត្រ ព្រះចៅភូមិបុល អាឌុលយ៉ាដេមួយអង្គគត់។ ព្រះចៅភូមិបុល អាឌុលយ៉ាដេដែលប្រជារាស្រ្តថៃគោរពស្មើនឹងព្រះអាទិទេព។ គេមិនត្រូវភ្លេចទេថា កាលពីវិបត្តិនយោបាយធ្ងន់ធ្ងរក្នុងឆ្នំា ១៩៩២ កុំតែមានអន្តរាគមន៍ពីព្រះចៅភូមិបុល ម្ល៉េះមិនដឹងជាវិបត្តិធ្លាក់ដុនដាបដល់កម្រិតណាទេ។ វិបត្តិនយោបាយដែលកាលណោះ ព្រះចៅភូមិបុលបានកោះហៅភាគីជម្លោះ ទំាងស៊ីវិល និងយោធាចូលក្នុងវំាង។ មានបន្ទូលតែមួយម៉ាត់ឲ្យបញ្ឈប់ជម្លោះ ទំាងអស់គ្នាក៏បានលត់ជង្គន់សន្យាឈប់ឈ្លោះគ្នាភ្លាម។
តែសំណួរដែលចោទនៅពេលនេះថា តើព្រះចៅភូមិបុល នៅតែមានឥទ្ធិពល និងទឹកមាត់ប្រៃដូចកាលពីជិត ២០ឆ្នំាមុន ដែរឬទេ ?
និយាយជារួម នៅតែមាន គ្រាន់តែតិច ឬច្រើន។ មានព្រះជន្ម ៨២ព្រះវស្សា ព្រះចៅភូមិបុលកំពុងគង់ព្យាបាលរោគក្នុងមន្ទីរពេទ្យតំាងពីខែកញ្ញា ឆ្នំា ២០០៩មកម្ល៉េះ ហើយតំាងពីវិបត្តិផ្ទុះឡើង ២ខែមក ព្រះអង្គមិនមានព្រះរាជបន្ទូលអ្វីទំាងអស់។ គេក៏មិនអាចដឹងទេថា តើនៅពេលណាទើបព្រះចៅភូមិបុល នឹងចេញព្រះភ័ក្រ្តអន្តរាគមន៍នៅក្នុងវិបត្តិនយោបាយនាពេលនេះនោះ។ នៅក្នុងសង្គមថៃបច្ចុប្បន្ន មានមតិពីរបានលើកឡើងជុំវិញតួអង្គព្រះមហាក្សត្រនៅក្នុងវិបត្តិនយោបាយ។ អ្នកខ្លះយល់ថា ព្រះមហាក្សត្រជាតួអង្គមិនអាចខ្វះបានក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិ។ តែសម្រាប់អ្នកខ្លះទៀតគិតថា បើគេចង់កសាងសង្គមមួយតាមបែបលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ គេត្រូវតែហ៊ានដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង ដោយមិនចំាបាច់ពឹងផ្អែកលើព្រះមហាក្សត្រទេ។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ