កុមារជាង៤៣លាននាក់ត្រូវខ្ចាត់ព្រាត់និងបាក់ស្បាតដោយគ្រោះមហន្តរាយអាកាសធាតុ
ទឹកជំនន់ ព្យុះភ្លៀងកំណាច ភាពរាំងស្ងួត ភ្លើងឆេះព្រៃ ... គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិដែលជាផលវិបាកនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ បានបង្កឱ្យកុមារជាង៤៣,១លាននាក់ធ្វើបំលាស់ទី នៅរវាងពីឆ្នាំ២០១៦ដល់ឆ្នាំ២០២១។ នេះបើតាមរបាយការណ៍អាសន្នរបស់អង្គការយូនីសេហ្វ ជាមួយសំឡេងថ្ងូរថូរថាក្មេងទាំងនោះជាជនគ្រោះដែលគេមើលរំលង។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:១០
ចេញផ្សាយនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី ៥តុលា២០២៣ របាយការណ៍របស់អង្គការយូនីសេហ្វបានរៀបរាប់អំពីភាពបាក់ស្បាតរបស់កុមាររស់នៅប្រទេសក្វាតេម៉ាឡាដែលបង្ខំចិត្តរត់គេចពីការលង់លិចក្រុង អំពីក្មេងអាមេរិករត់ពីគ្រោះភ្លើងឆេះព្រៃនៅកាលីហ្វ័រញ៉ា ឬអំពីភាពតក់ស្លុតរបស់កុមារស៊ូដង់ក្នុងគ្រោះទឹកជំនន់ ។ល។ និង។ល។
ជាសរុបពីឆ្នាំ២០១៦ដល់ឆ្នាំ២០២១ គ្រោះមហន្តរាយ បួនមុខគឺ ទឹកជំនន់ ព្យុះកំណាច ភាពរាំងស្ងួត និងភ្លើងឆេះព្រៃ ដែលកើតមានកាន់តែញយ និងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងៗដោយសារការឡើងកម្តៅនៃភពផែនដី បានជំរុញឱ្យក្មេងជាង៤៣,១លាននាក់ក្នុង៤៤ប្រទេសធ្វើបំលាស់ទីនៅផ្ទៃក្នុងប្រទេស ក្នុងនោះ៩៥%បណ្តាលមកពីទឹកជំនន់និងព្យុះកំណាច។ ពោលគឺក្នុងមួយថ្ងៃៗមានក្មេង២ម៉ឺននាក់ត្រូវផ្លាសទី។ នេះបើតាមការលម្អិតរបស់អ្នកស្រី Laura Healy ម្ចាស់សំណេររបាយការណ៍ម្នាក់ ដែលគូសបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតថា ដូច្នេះកុមារទាំងនេះត្រូវប្រឈមនឹងគ្រោះហានិភ័យជាច្រើនផ្សេងទៀត រាប់តាំងពីការព្រាត់ប្រាសគ្រួសារ ដល់ការធ្លាក់ក្នុងបណ្តាញជួញដូរកុមារ។
ទិន្នន័យនេះជាការរាប់តែចំនួនបំលាស់ទីរបស់កុមារ មិនមែនចំនួនកុមារធ្វើបំលាស់ទីទេ។ កុមារតែម្នាក់អាចផ្លាស់ទីច្រើនដង។ ហើយពុំមានការបែងចែងរវាងការជម្លៀសដើម្បីបង្ការ និងការធ្វើបំលាស់ទីក្រោយគ្រោះមហន្តរាយអាកាសធាតុទេ។ តែរបាយការណ៍ហាក់មើលស្រាលខ្លាំងមែនទែនការធ្វើបំលាស់ទីរបស់កុមារដោយគ្រោះរាំងស្ងួត ដែលជាមហន្តរាយអូសបន្លាយយឺតៗ ពិបាកតាមដាន និងមិនរាប់បញ្ចូលករណីធ្វើបំលាស់ទី។ ដូច្នេះចំនួនកុមារខ្ចាត់ព្រាត់ពីទីកំណើតពិតជាក់ស្តែងទំនងជាច្រើនជាងតួលេខ៤៣លាននាក់នេះឆ្ងាយណាស់ ប្រសិនបើមានការត្រួតពិនិត្យករណីធ្វើបំលាស់ទីដោយមហន្តរាយអាកាសធាតុ ដែលជះផលវិបាកយឺតៗ។
ជាចុងក្រោយ របាយការណ៍បានប្រមើលឃើញថា នៅ៣០ឆ្នាំខាងមុខ ទឹកជំនន់ទឹកស្ទឹងទន្លេ អាចនឹងបង្កឱ្យមានបំលាស់ទីកុមារប្រមាណ៩៦លាននាក់ ព្យុះស៊ីក្លូន ១០,៣លាននាក់ និងការលង់លិចដោយព្យុះភ្លៀង៧,២លាននាក់។ តួលេខនេះមិនរាប់បញ្ចូលចំនួនកុមារដែលត្រូវជម្លៀសជាកិច្ចការពារមុនគ្រោះធម្មជាតិមកដល់ទេ។
ការរត់គេចពីគ្រោះមហន្តរាយ ការភ័យខ្លាចនិងការបាក់ស្បាតជះឥទ្ធិពលអាក្រក់សម្រាប់កុមារ ដោយត្រូវរស់ក្នុងក្តីបារម្ភ ក្នុងការរង់ចាំត្រលប់ទៅផ្ទះសម្បែងវិញ ឬចាប់ផ្តើមជាថ្មី។ ការប្តូរផ្លាស់ទីបានសង្គ្រោះជីវិតមែន តែបង្កអស្ថិរភាពដល់ជីវិតខ្លាំងណាស់។ យូនីសេហ្វបានអំពាវនាវឱ្យប្រមុខដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់យកបញ្ហាព្រាត់ប្រាសរបស់កុមារ ទៅជជែកពិភាក្សានៅក្នុងសន្និសីទអាកាសធាតុអង្គការសហប្រជាជាតិCoP២៨ផង។
ថ្វីបើការប្រែប្រួលអាកាសធាតុជះផលវិបាកនៅទូទាំងពិភពលោក តែហ្វីលីពីន ចិន ឥណ្ឌា ជាប្រទេសមានជនគ្រោះច្រើនជាងគេ ដោយហេតុជាប្រទេសធំមានពលរដ្ឋច្រើន បូកផ្សំទីតាំងភូមិសាស្ត្រនិងផែនការជម្លៀសប្រការទុកមិនសូវល្អ។ តែបើគិតជាភាគរយវិញ គឺអាហ្វ្រិកនិងក្រុមប្រទេសកូនកោះ ជាអ្នករងគ្រោះខ្លាំង៖ នៅកោះដូមីនិក ៧៦%នៃកុមារបានធ្វើបំលាស់ទីក្នុងរយៈពេលតែ៦ឆ្នាំ គុយបានិងសាំងម៉ាតាំងជាង៣០% វានូទូ២៥%ហ្វីលីពីន២៣%៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ