សហគមន៍អន្តរជាតិកំពុងប្រទាញប្រទង់គ្នាជុំវិញសមាជិកភាពរដ្ឋប៉ាលេស្ទីននៅ អ.ស.ប
នៅថ្ងៃទី ២០ កញ្ញាខាងមុខ អង្គការសហប្រជាជាតិនឹងបើកមហាសន្និបាតប្រចំាឆ្នំានៅក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក សហរដ្ឋអាមេរិក។ ៣ សប្តាហ៍ មុនមហាសន្និបាតចាប់ផ្តើម ការប្រទាញប្រទង់គ្នាជុំវិញសមាជិកភាពរបស់រដ្ឋប៉ាលេស្ទីននៅអង្គការសហប្រជាជាតិកំពុងបន្តកើតមានយ៉ាងផុសផុលនៅក្នុងចំណោមប្រទេសដែលគំាទ្រ និងប្រទេសដែលប្រឆំាង។ រហូតមកទល់ពេលនេះ មាន ១៣០ ប្រទេសបានប្រកាសទទួលស្គាល់រដ្ឋប៉ាលេស្ទីន តែអាមេរិកអាចនឹងប្រើសិទ្ធិវេតូជំទាស់នៅឯក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:០៣
ជម្លោះរវាងអ៊ីស្រាអែល និងប៉ាលេស្ទីន ជាជម្លោះមួយដ៏រុំារ៉ៃ ស្មុគស្មាញ និងអូសបន្លាយ។ ការទាមទារចង់បានរបស់បណ្តាប្រទេសអារ៉ាប់ជាទូទៅ ពិសេសប្រជាជនប៉ាលេស្ទីន គឺការបង្កើតរដ្ឋប៉ាលេស្ទីនមួយឯករាជ្យ រស់ក្បែររដ្ឋអ៊ីស្រាអែលដែលបានបង្កើតឡើងតំាងពីឆ្នំា ១៩៤៨។ បើគេនិយាយនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌទ្វេភាគី ប្រទេសមួយអាចប្រកាសទទួលស្គាល់រដ្ឋឯករាជ្យរបស់ប្រទេសមួយទៀត។ ជាក់ស្តែងរហូតមកដល់ពេលនេះ មាន ១៣០ ប្រទេសក្នុងចំណោមប្រទេសទំាង ១៩៣ ជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិបានប្រកាសទទួលស្គាល់រដ្ឋប៉ាលេស្ទីន។ ក៏ប៉ុន្តែ រដ្ឋប៉ាលេស្ទីនខ្លួនឯងមិនទាន់ជាសមាជិករបស់អង្គការសហប្រជាជាតិទេ។ គួរជម្រាបជូនថា ជាគោលការណ៍ អង្គការសហប្រជាជាតិមិនមានសមត្ថកិច្ចទទួលស្គាល់រដ្ឋណាមួយ ជារដ្ឋឯករាជ្យទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើរដ្ឋណាមួយត្រូវបានអង្គការសហប្រជាជាតិអនុម័តឲ្យចូលជាសមាជិក តាមរយៈការបោះឆ្នោតរួចហើយ រដ្ឋនោះនឹងក្លាយជារដ្ឋឯករាជ្យ តាមភាពជាក់ស្តែង។ នេះគឺជាអ្វី ដែលប៉ាលេស្ទីនទាមទារចង់បាន នៅក្នុងមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិនាចុងខែកញ្ញានេះ។
រដ្ឋមួយអាចក្លាយជាសមាជិករបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបាន ត្រូវឆ្លងកាត់២ដំណាក់កាល ទីមួយ គឺការអនុម័តដោយសំឡេង ២ ភាគ ៣នៅអង្គការសហប្រជាជាតិ និងទីពីរ គឺការអនុម័តជាឯកច្ឆ័ន្ទនៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ។ នៅអង្គការសហប្រជាតិ ប៉ាលេស្ទីនអាចនឹងទទួលបានការគំាទ្រពី ១២០ ទៅ ១៥០ ប្រទេសនៅក្នុងចំណោមប្រទេសសមាជិកទំាង ១៩២ ប្រទេស។ បន្ទាប់មក នៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ បើមានប្រទេសណាមួយប្រើសិទ្ធិវេតូជំទាស់ គឺអ្វីៗត្រូវទុកជាមោឃៈ។ ក្នុងន័យនេះ អ្នកដែលជំទាស់ គឺគ្មាននរណា ក្រៅពីសហរដ្ឋអាមេរិកទេ។
សហគមន៍អន្តរជាតិធុញទ្រាន់នឹងកិច្ចចរចាអូសបន្លាយរបស់អ៊ីស្រាអែល និងប៉ាលេស្ទីន
កិច្ចចរចាសន្តិភាពដោយផ្ទាល់រវាងភាគីអ៊ីស្រាអែល និងប៉ាលេស្ទីនធ្លាប់មានច្រើនរាប់មិនអស់ តែគ្មានលទ្ធផលជាក់ស្តែង។ ផ្ទុយទៅវិញ វាកាន់តែធ្វើឲ្យស្ថានការណ៍ចុះដុនដាប។ គួរបញ្ជាក់ថា ក្រោយពីបានឈ្នះសង្រ្គាមជាមួយប្រទេសអារ៉ាប់ក្នុងឆ្នំា១៩៦៧ ដែលគេហៅថាសង្រ្គាម៦ថ្ងៃ អ៊ីស្រាអែលបានកាន់កាប់ដែនដីមួយចំនួន ហួសពីព្រំដែនដែលទទួលស្គាល់ដោយអន្តរជាតិទៅទៀត ក្នុងនោះមាន ដែនដីយេរូសាឡឹមខាងកើត និងទីតាំងមួយចំនួនទៀតនៅក្នុងដែនដីប៉ាលេស្ទីនដែលអ៊ីស្រាអែលបានសាងសង់លំនៅដ្ឋានឲ្យប្រជាជនរបស់ខ្លួនរស់នៅ។ គឺការដែលអ៊ីស្រាអែលបន្តពង្រីកការសាងសង់លំនៅដ្ឋានដោយខុសច្បាប់ចូលក្នុងទឹកដីប៉ាលេស្ទីននេះហើយ ដែលបានធ្វើឲ្យដំណើរការចរចាសន្តិភាពរវាងភាគីជម្លោះត្រូវជាប់គាំង រហូតមកដល់ពេលនេះ។ គឺដោយសម្លឹងឃើញនូវភាពទាល់ច្រកនៃកិច្ចចរចាទ្វេភាគីនេះហើយ បានជាបន្តិចម្តងៗ សហគមន៍អន្តរជាតិចាប់ផ្តើមធុញទ្រាន់ រហូតដល់មានប្រទេសជាច្រើនបានផ្តើមពិចារណាចង់ទទួលស្គាល់រដ្ឋប៉ាលេស្ទីនមួយឯករាជ្យ។ បញ្ហាដែលចោទគឺថា តើព្រំដែនពីឆ្នំាណា និងនៅកន្លែងណាខ្លះដែលគេត្រូវប្រគល់ឲ្យប៉ាលេស្ទីន។ ចំពោះអ៊ីស្រាអែល ការវិលទៅរកខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនមុនឆ្នំា ១៩៦៧ ជារឿងមួយ មិនអាចទទួលយកបានជាដាច់ខាត។ ចំណែកខាងភាគីប៉ាលេស្ទីនវិញ អធិបតេយ្យរបស់រដ្ឋប៉ាលេស្ទីនមួយឯករាជ្យត្រូវតែកំណត់តាមខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនមុនឆ្នំា ១៩៦៧។
គ្មានអ្នកឈ្នះ មានតែអ្នកចាញ់
ជាទូទៅ និងក្នុងនាមជាសម្ព័ន្ធមិត្តចាក់ទឹកមិនលិចជាមួយអ៊ីស្រាអែល សហរដ្ឋអាមេរិកតែងតែប្រកាន់យកនយោបាយកាន់ជើងអ៊ីស្រាអែលក្នុងដំណោះស្រាយនៅដើមបូព៌ា ពិសេសជម្លោះរវាងអ៊ីស្រាអែល និងប៉ាលេស្ទីន។ ប៉ុន្តែអាមេរិកក្នុងជំនាន់លោក អូបាម៉ា ខុសពីប្រធានាធិបតីមុនៗនៅត្រង់ថា លោក អូបាម៉ាហ៊ានទាមទារឲ្យអ៊ីស្រាអែលទទួលយកខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនមុនឆ្នំា ១៩៦៧ ធ្វើជាគោលក្នុងការចរចាជាមួយប៉ាលេស្ទីន។ ការទាមទារនេះបានធ្វើឡើងនាឱកាសដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោកប្រមុខរដ្ឋាភិបាលអ៊ីស្រាអែល នេតាន់យ៉ាហ៊ូនៅអាមេរិកកាលពីខែឧសភា។ តែលោក នេតាន់យ៉ាហ៊ូបានច្រានចោលភ្លាមៗនូវការទាមទាររបស់លោក អូបាម៉ា។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា លោកអូបាម៉ាក៏បានប្រឆំាងនឹងការអនុម័តឲ្យប៉ាលេស្ទីនចូលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិផងដែរ។ ហេតុផលដែលបានលើកឡើងដោយសេតវិមានគឺថា ប៉ាលេស្ទីនមិនអាចចូលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ ដោយមិនឆ្លងកាត់ការចរចាជាមួយអ៊ីស្រាអែលទេ។
ឃើញថា ទោះបីជាមានប្រទេសជាង ២ភាគ ៣គ្រោងនឹងបោះឆ្នោតគំាទ្រសមាជិកភាពរបស់ប៉ាលេស្ទីននៅអង្គការសហប្រជាជាតិនាពេលខាងមុខក៏ដោយ តែបើអាមេរិកបានប្រើសិទ្ធិវេតូជំទាស់នៅឯក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខនោះ ប៉ាលេស្ទីននៅតែស្ថិតក្រៅបញ្ជីរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដដែល។
សំណួរដែលចោទ តើអ្នកណាឈ្នះ អ្នកណាចាញ់ ?
បើគេពិនិត្យជារួមទៅ អត់មានអ្នកឈ្នះទេ គឺមានសុទ្ធតែអ្នកចាញ់។ អ៊ីស្រាអែល និងអាមេរិកអាចប្រឈមមុខនឹងភាពឯកោផ្នែកការទូត សហភាពអឺរ៉ុប និងអង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវបាក់មុខ បាក់មាត់ ចំណែកប្រជាជនប៉ាលេស្ទីននៅតែជារដ្ឋឯករាជ្យ និងអធិបតេយ្យដដែល៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ